หลินฮวาเองก็ไม่คิดว่าการมีลูกจะทำให้ท่านฟู่ดีใจถึงขนาดนี้ อาจเป็นเพราะว่าท่านฟู่เองนั้น ท่านมีเทียนหยูเป็นลูกชายแค่คนเดียว และเทียนหยูก็ไม่ได้คิดที่จะมีภรรยา มีลูกด้วย การที่หลินฮวาตั้งครรภ์ขึ้นมาก็เลยทำให้ทุกอย่างลงตัว
“ข้าไม่อยากได้อะไรหรอกเจ้าค่ะ แค่นี้ก็สุขสบายอยู่แล้ว อยากได้อะไรก็ไปเอาที่ห้างการค้าได้อยู่แล้ว มิใช่หรือเจ้าคะ” หลินฮวาเอ่ยเสียงหวาน ท่านฟู่มองหน้านางอุ่นเตียงสาวของท่าน เขาใช้มือข้างหนึ่งเชยคางนางขึ้นมา
“ได้อย่างไรเล่า มีลูกให้ข้าทั้งคน จะให้ข้าละเลยได้อย่างไร” หลินฮวาสบตาท่านฟู่ความรู้สึกยากที่จะบรรยาย นางก็ดีใจเช่นกันที่รู้ว่าตั้งครรภ์ เพราะเด็กคนนี้เกิดมาจากความรัก
“ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่ท่านพ่อจะให้เจ้าค่ะ”
“อืม... ข้าคิดมาตลอดตั้งแต่นั่งรถกลับมาจากโรงพยาบาล ถ้าอย่างนั้นข้าจะซื้อตึกให้เจ้าสักหลัง เผื่อว่าเจ้าจะใช้มันทำประโยชน์อะไรได้ เช่นอยากจะเปิดร้าน เป
