บทที่ 8

716 คำ

　　หลังจากถูกนาธานจับจ้องอยู่สองสามวินาที เบ็นก็ขมวดคิ้ว 　　แม้จะเป็นเรื่องปกติที่ใครต่อใครมักจะจับจ้องเบ็นด้วยความตะลึงในรูปร่างหน้าตาของเขา ถึงอย่างนั้นเจ้าตัวก็ยังรู้สึกอึดอัดอยู่ดี 　　เมื่อบรรยากาศเริ่มจะตึงเครียด นาธานรีบดึงสติกลับมา 　　บ้าจริง! เขาลืมไปได้ยังไงว่าเบ็นไม่ชอบถูกคนอื่นจับจ้อง? 　　แล้วนาธานก็เป็นผู้ชายแท้ ๆ ไม่ใช่หรือ? ทำไมเขาจึงชอบเผลอมองเบ็นอยู่เรื่อย? 　　นาธานคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะตัวเองทำงานเก่ง เขาคงโดนเจ้านายควักลูกตาไปแล้ว 　　เมื่อสังเกตเห็นอาการหน้านิ่วคิ้วขมวดบนใบหน้าของเบ็น เขารีบอธิบายทันทีว่า 　　“เจ้านายครับ นี่คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับคุณซัลลิแวนตั้งแต่เกิด รวมถึงความชอบส่วนตัว ประวัติการรักษาพยาบาล ประวัติการศึกษา ภูมิหลังครอบครัว แล้วก็...” 　　นาธานลังเลที่จะพูดต่อ เพราะเขารู้ว่าเบ็นเพิ่งถูกใครบางคนหาเรื่องเมื่อสองคืนก่อน 　　โดยปกติแล้วหากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ทั้งตัวการก่อเหตุและหญิงสาวจะต้องถูกฆ่าอย่างแน่นอน 　　อย่างไรก็ตาม ตัวการก่อเหตุหนีไปต่างประเทศก่อนหน้านี้แล้ว แม้แต่หญิงสาวคนนั้นก็กลับถึงบ้านของเธออย่างปลอดภัย 　　แต่ทำไมเบ็นจึงไม่มีทีท่าสะทกสะท้านใด ๆ? 　　ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อคืนนี้เขาค้างคืนข้างนอกด้วย ทั้ง ๆ ที่เขาไม่สมควรทำอย่างยิ่ง 　　เพราะมันอาจเป็นอันตรายร้ายแรง! 　　แต่เบ็นก็ไม่ยอมทำตามอยู่ดี 　　เพราะเหตุนี้นาธานจึงอยากรู้ว่าจอยเป็นใครกันแน่ 　　ดูเหมือนว่าเธอดึงดูดความสนใจของเบ็นเป็นที่เรียบร้อย นี่เป็นเรื่องดีหรือร้ายกันแน่? 　　เมื่อเบ็นเห็นนาธานหยุดพูดกลางคัน เขาดูจะไม่พอใจ 　　ถึงแม้ชายหนุ่มจะไม่ค่อยเปิดเผยอารมณ์ใด ๆ แต่ไม่ว่าใครก็สามารถดูออกจากความเย็นชาที่เขาส่งมา 　　ทันทีที่นาธานเห็นเช่นนั้น เขาก็รีบยื่นเอกสารให้เบ็น 　　เบ็นรับมาและเปิดดูเอกสารทั้งหมดผ่าน ๆ 　　ในเอกสารบอกว่าจอยเป็นคนกระตือรือร้นตั้งแต่ยังเด็ก พ่อกับแม่เสียชีวิตตอนเธออายุแปดและสิบขวบตามลำดับ หลังจากนั้นจอยได้ย้ายออกจากบ้านของคุณปู่บิลลี่ในวัยสิบเอ็ด และพักอยู่ที่บ้านของผู้เป็นลุงนับแต่นั้นเป็นต้นมา... 　　ขณะกวาดตาดูเอกสาร เบ็นไม่มีท่าทีกังวลใด ๆ แต่ใบหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นทันทีที่เขาเปิดมาเจอเอกสารหน้าสุดท้าย 　　นาธานเห็นแล้วถึงกับผงะไปสองสามก้าว เพราะเขาไม่เคยเห็นเบ็นหัวเสียแบบนี้มาสักพักแล้ว 　　แล้วเขาก็ได้เห็นว่าในเอกสารแผ่นนั้นกล่าวถึงเรื่องที่จอยแอบชอบโคบี ฮาร์วีย์ หนุ่มหล่อล่ำประจำมหาวิทยาลัย ตั้งแต่เธออายุ สิบหกปี และยังชอบพูดอีกด้วยว่า เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่เธอต้องการจะแต่งงานด้วย 　　เมื่อเห็นสีหน้าของเบ็น นาธานก็ถอนหายใจที่ลูกน้องของเขาใส่ข้อมูลอันละเอียดยิบลงในเอกสาร 　　อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าสายเกินไปที่จะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ นาธานไม่รู้ว่าจอยหรือเขากันแน่ที่จะต้องเจอปัญหา 　　สำหรับตอนนี้ เขานี่แหละกำลังตกที่นั่งลำบาก! 　　“ไปตรวจสอบ!” 　　เมื่อได้ยินคำนั้น นาธานก็ออกจากโฮมออฟฟิศโดยเร็วเท่าที่จะทำได้ ราวกับว่าเขาเพิ่งได้รับนิรโทษกรรม 　　ในเมื่อเบ็นขอให้เขาตรวจสอบภูมิหลังของโคบี เขาก็ต้องทำตามคำสั่งอย่างแน่นอน! 　　โชคดีนะ ไอ้หนู! 　　เบ็นกวาดสายตาดูเอกสารซ้ำแล้วซ้ำอีกภายในโฮมออฟฟิศของเขา 　　โคบี ฮาร์วีย์ งั้นเหรอ? 　　เธอแอบชอบใครคนหนึ่งมานานแสนนาน มิน่าล่ะเธอจึงปฏิเสธที่จะอยู่กับเขา 　　หนุ่มหล่อล่ำประจำมหาวิทยาลัยงั้นเหรอ? 　　น่าสนใจ! 　　เบ็นเหลือบตามองโทรศัพท์ ไม่เห็นมีข้อความตอบกลับจากจอยเลย 　　เธอน่าจะตื่นแล้วสิ เพราะนี่ก็เก้าโมงครึ่งแล้ว 　　แต่ทำไมเธอไม่โทร. หาเขาล่ะ? 　　เมื่อเบ็นนึกขึ้นมาว่าจอยบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของเขา ใบหน้าของชายหนุ่มก็ยิ่งเคร่งเครียด 　　จังหวะที่เขากำลังจะโทร. หาเธอ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นในทันใด! 　　เมื่อเห็นชื่อ "แม่สาวน้อย" ปรากฏบนหน้าจอ เขาเลิกคิ้วขึ้นโดยไม่รู้ตัว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more