“ไม่ได้เรื่อง! ฉันกับคุณนารีจะออกไปทานข้าวข้างนอก กลับมาทุกอย่างต้องเสร็จเข้าใจไหม!” มัสยาพยักหน้ารับก่อนจะยื่นกุญแจรถคันที่เพิ่งจะล้างเสร็จให้คนใจร้ายไป เขาไม่ได้เอ่ยอะไรนอกจากผายมือเชิญแขกคนสวยขึ้นรถก่อนที่จะพากันขับออกไปไกล
“มาพี่เดี๋ยวที่เหลือฉันช่วยเอง!” ทับทิมที่เฝ้ารอโอกาสดีอยู่นานแล้วเอ่ยขึ้นพร้อมถลกแขนเสื้อ เตรียมพร้อมจะทำตามที่พูดจริงๆ
“ไม่ได้หรอกทับทิม พี่ไม่อยากให้เราต้องมาเดือดร้อนทีหลัง”
“ไม่มีใครรู้หรอกพี่ ช่วยกันสองคนจะได้เสร็จไวๆ ไง” แม้จะพยายามปฏิเสธแค่ไหนก็ไม่อาจเปลี่ยนใจเด็กสาวจอมแก่นตรงหน้าได้อยู่ดี สุดท้ายแล้วมัสยาก็ต้องยอมปล่อยให้อีกฝ่ายช่วยเธอล้างรถก่อนที่ทุกอย่างจะจบลงในเวลาห้าทุ่มกว่า
“ป้าสาวยังไม่เข้านอนเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเดินเข้ามาในตัวบ้านแล้วพบกับหญิงสาวในห้องนั่งเล่นเข้า
“ฉันยังนอนไม่ได้หรอกจนกว่าคุณรามจะกลับ ขานั้นถ้าออกได้ออกไปข้างนอ
