“ฉันให้เธอมาทำงานล้างหนี้! ไม่ใช่ให้มานอนสบายเป็นคุณนายเจ้าของบ้าน!! เดินตามมา!” แม้จะรู้ดีว่าร่างกายของตนเองนั้นไม่ไหว แต่มัสยาก็หมดสิ้นทางเลือกจำต้องเดินตามเขาออกมาจากห้องในสภาพที่ใครเห็นก็อดเวทนาไม่ได้ แต่ครั้นจะให้เอ่ยทักอะไรก็ไม่กล้า เพราะสีหน้าของเจ้านายกำลังแสดงให้เห็นถึงอารมณ์รุนแรงอย่างเปิดเผย กระทั่งถึงบริเวณหน้าบ้านที่มีรถจอดรอกันอยู่…
“เพราะเธออู้เลยทำให้วันนี้ทั้งวันทุกๆคนในบ้านต้องเหนื่อยเพิ่มขึ้น! จัดการล้างรถพวกนี้ให้เสร็จซะ! ถ้าไม่เสร็จ…ก็ห้ามนอน!!” คำสั่งสายฟ้าฟาดที่ดังขึ้นทำให้มัสยาไม่กล้าแม้แต่จะตอบโต้อะไร มันก็คงจริงอย่างที่เขาว่า เพราะว่าเธอเป็นลมไประหว่างทำงาน หน้าที่มากมายที่ต้องทำในวันนี้ก็ต้องถูกยกให้คนอื่นๆ เป็นคนทำให้
เพราะฉะนั้น มันก็ถูกต้องแล้วที่เธอต้องทำอะไรเพื่อทดแทน
“นายคะ! รถคันใหญ่ตั้งสามคัน ถ้ายังไงให้ทับทิมช่วย…” ทับทิมที่ทำท่าจะเอ่ยอาสาเมื่อเห็นสภา
