พิง 30%
1162 คำ
แต่ใครจะคิดว่าคุณหมอที่เธอเบี้ยวนัดเขาครั้งที่สอง เราจะได้มาเจอกันอีกเป็นครั้งที่สาม แล้วหลังจากนั้นก็… รักกัน ตกลงที่อยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต
‘น่ารักครับ เกวเป็นผู้หญิงสวย ก็ตรงสเป๊กทุกอย่างตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น แล้วยิ่งมารู้จัก เขาลงตัว เป็นผู้หญิงเก่ง แต่ก็มีความอ่อนหวานสดใส เกวเข้มแข็ง เธอดูแลตัวเองได้ดีมากในระดับที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งจะทำได้ แต่ผมมองว่ามันอาจดีกว่า ถ้าผมได้มีส่วนเข้าไปดูแลเธอ สร้างความสุขให้กับผู้หญิงคนนี้’
‘เกวขอบคุณความอดทนและพยายามของตัวเองในเรื่องอะไรก็แล้วแต่ ขอบคุณพี่นอสที่เข้ามาซัพพอร์ตเราในเวย์ของเขา ดุมาก (ยิ้ม) แต่ก็สปอร์ตแล้วก็ใจดีมากๆ เหมือนกัน (ยิ้มอีก) เขาตามใจเราในแบบของเขา ซึ่งเราก็โอเคมากๆ พี่นอสซัพพอร์ตเกวทุกอย่าง มันเหมือนมาลบจุดด้อยปมด้อย ความไม่มั่นใจบางจุดที่เราเคยมีให้เติมเต็ม จนเกวคิดว่าตอนนี้แค่มีพี่นอสก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว’
‘สำหรับผมสมบูรณ์แบบแล้ว perfect มากครับ’
‘อยากเดินเคียงข้างพี่นอสไปเรื่อยๆ สัญญาค่ะว่าจะรักพี่นอสตลอดไป’
‘พี่ก็อยากบอกว่าพี่รักหนูมาก ไม่ต้องใช้สมองจำว่าพี่รักเกว แต่พี่จะอยู่ข้างๆ หนูเสมอ’
..
สองเดือนแล้วที่เราแต่งงานกัน สามีที่ดีที่สุดของเธอ
..
“อาจารย์จะออเดอร์อะไรเพิ่มอีกมั้ยคะ”
เหนือนทีมองตัวเลขและกราฟหลากหลายที่วิ่งไปมาบนจอมอนิเตอร์ เขาประเมินตัวเลขต่างๆ ดูเทรนคลื่นกราฟ และเช็คอะไรเพิ่มอีกนิดหน่อย จึงยื่นแฟ้มคนไข้เตียงนั้นคืนให้ แล้วหันไปตอบคุณพยาบาล
“ไม่แล้วครับ แผลที่เท้าของคนไข้ อย่าลืมส่งคอนเซาท์หมอศัลย์ด้วยนะ” เขาย้ำ
เคลียร์ออเดอร์คนไข้อีกสองเตียงเรียบร้อยเป็นอันจบการราวน์เย็นวันนี้ นายแพทย์หนุ่มเดินออกจาก stoke unit ในเวลาห้าโมงกว่าๆ ระหว่างทางก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู
เกว: เสร็จงานแล้วนะคะ กำลังจะขับรถกลับค่ะ 16.30
ข้อความที่ถูกส่งทิ้งไว้ในไลน์แอปพลิเคชั่น ชายหนุ่มตัดสินใจกดโทรหาคนส่งมาอย่างไม่รอช้า ส่วนคนปลายสายก็ไม่ปล่อยให้เขาต้องรอนานเช่นกัน เธอกดรับทันทีตั้งแต่เสียงรอสายครั้งแรกยังไม่ทันจบ
“ค่ะ พี่นอส”
“ถึงไหนแล้ว” ไม่น่าเป็นคำถามและคำทักทายแรกของวันของคู่ข้าวใหม่ปลามันที่เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่ถึงสามเดือน แต่ก็นั่นล่ะ วันนี้เขายุ่งตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง นอกจากหยิบออกมาตอบงานโทรเรื่องงาน ก็ยังไม่มีเวลาได้จับโทรศัพท์ด้วยเรื่องส่วนตัวเลย
“แถวรังสิตแล้วค่ะ” น้ำเสียงสดใสที่ตอบกลับมาทำให้คนฟังยิ้มตามไปด้วย
เกวลินไปดูโรงงานแถวอยุธยาตั้งแต่เช้า เพลงจังหวะบอสโนวาดังแทรกเข้ามาให้พอได้ยินทำให้เดาได้ว่านอกจากดีใจที่ได้คุยกับเขาแล้วปลายสายคงอารมณ์ดีไม่น้อย
เกวชอบเวลาได้ขับรถชิวๆ แล้วเปิดเพลง ฮัมเพลงไป นั่นเป็นเวลาผ่อนคลายของเธอ แล้วเขาก็รู้ด้วยว่าสดใสร่าเริงอยู่นี้ เธอไม่ได้แกล้งทำแค่ให้เขาสบายใจ แม้ว่าช่วงนี้เขาจะค่อนข้างไม่ค่อยมีเวลาให้ เป็นโชคดีของหมออย่างเขาที่เมียไม่เคยงี่เง่า ไม่น้อยใจ มิหนำซ้ำบางครั้งเขาซะอีกที่อึดอัดใจที่ต้องบอก
‘ขอโทษนะ พี่ติดคนไข้’
แต่เด็กดื้อกลับยกมือไหว้บอกว่า…
‘สาธุ้!! รีบไปเลยค่ะ ขอให้หายไวๆ นะคะ’
ตามด้วยไม่ตัดสายทิ้งก็ดุนหลังเขาให้รีบออกให้พ้นๆ ประตูบ้านไป ทำเอางงกันไปเลย
…สรุปเมียห่วงคนไข้ยิ่งกว่าเขาสินะ ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือน้อยใจดี
เหนือนทีส่ายหน้ายิ้มๆ เมื่อนึกถึงตรงนี้ ชายหนุ่มพยักหน้ารับไหว้นักศึกษาตอนเดินผ่าน มือหนึ่งล้วงกระเป๋าอย่างสบายๆ อีกมือยังถือสายคุยกับคนของหัวใจ เสียงแจ้วของเธอทำให้เขาหายเหนื่อย
“อีกสักชั่วโมงเกวน่าจะถึง วันนี้เรานอนที่บ้านหรือคอนโดดีคะ”
“พรุ่งนี้พี่หยุด งั้นบ้านก็ได้ หนูจะได้ไม่ต้องขับรถเข้ามาในเมือง”
“โอเค แล้วพี่นอสจะกินข้าวมาเลย หรือจะกลับมากินด้วยกัน”
“รอกินพร้อมเราดีกว่า”
“งั้นเดี๋ยวเกวแวะซื้อเข้าไปเลยนะ พี่นอสอยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย หรือถึงแล้วค่อยโทรสั่งดี”
“แล้วแต่เราเลย อยากกินอะไรก็ซื้อมา” เขาไม่ใช่คนเรื่องมาก เรื่องนี้ยกให้เป็นหน้าที่ของแม่บ้านยุคใหม่อยากได้อะไรก็แค่สั่งมา
‘พี่นอสอยากได้อยากกินอะไร อร่อยแค่ไหน เกวทำให้ได้หมดเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ ขอแค่บอกมา’
‘แล้วหนูจะหัดทำน่ะนะ’
‘ไม่ใช่หรอก หนูก็จะไปสั่งต่อไงไม่เห็นยากเลย แหม หนูก็งานยุ่งจะตาย แล้วพี่ก็ไม่ซีเรียสเรื่องนี้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ’
คนความจำแม่นทวง ก็ว่าแล้ว… แต่เอาเถอะ
ความคิดถึงทำให้อาจารย์นายแพทย์หนุ่มต้องอมยิ้มส่ายหน้าอีกรอบ พอดีกับนักศึกษาที่เริ่มทยอยกันมาแล้วทั้งค้อมหัวให้ทั้งยกมือไหว้เขา อีกเดี๋ยวจะมีคอนเฟอเร้นภาควิชา ใกล้ได้เวลาแล้ว
“ขับรถดีๆ นะ พี่เข้าประชุมก่อน”
“โอเคค่า แล้วเจอกันนะคะ”
มือเขาจะกดวางโทรศัพท์ ทว่าเสียงที่อยู่ๆ ก็เรียกขึ้นทำให้ต้องขมวดคิ้ว
“พี่นอส เดี๋ยวค่ะ!!”
“หือ”
“คิดถึงนะคะ คิดถึงมาก”
เสียงหวานที่รั้งไว้แล้วลาก ‘กอไก่’ ท้ายประโยคยาวมากอย่างออดอ้อนนั้นทำให้ขนาดวางสายไปแล้วใบหน้าคมก็ยังเปื้อนยิ้มอยู่ เกวลินคงไม่รู้ว่ามันมีอิทธิพลมากและนักศึกษาแพทย์ทั้งหลายล้วนกำลังนึกขอบคุณเธอที่ทำให้วันนี้อาจารย์ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษและ ‘ไม่กินหัว’
‘พอมีเมียก็ใจดีขึ้นมานิดหนึ่ง’ นักศึกษาแพทย์คนหนึ่งได้กล่าวไว้ ได้รับความเห็นชอบยกให้เป็นโควตประจำวอร์ด พอหัวหน้าภาควิชารู้เรื่องนี้นอกจากอยากสนับสนุนให้อาจารย์เหนือเป็นหัวหน้าภาคคนต่อไปแล้วยังอยากสนับสนุนให้อาจารย์ในภาควิชามีเมียกันทุกคน โดยมีคู่ของเขาเป็นตัวอย่าง
จากเจ้าของฉายาหล่อสังหาร ความรักทำให้ผู้ชายเข้มๆ ห่ามๆ ดูจะเข้าใจความอ่อนโยนมากขึ้น ความดุก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด
- ผู้เขียน
