“แน่นอนอยู่แล้ว แต่พี่จะชิมมันจากตรงนี้”
“อึ๊ก !”
สิ้นเสียงเจ้าป่าก็ถดตัวลงไปจนใบหน้าหล่อเสมอกับส่วนนั้น มาลีวัลย์หุบขาเพื่อหลีกเลี่ยงสายตาที่มองมาอย่างเขินอายแต่ทว่าเจ้าป่าไม่ยอมให้เธอทำอย่างนั้น สองมือจับขาเรียวอ้าออกจนกลายเป็นรูปตัวเอ็มเผยให้เห็นกลีบดอกไม้สวยฉ่ำที่ขยับตามจังหวะหายใจ
“สวยมาก”
“ยะ...อย่ามอง”
ยิ่งเขาขยับเข้ามาใกล้ลมหายใจอุ่นก็ยิ่งรดส่วนอ่อนไหวของเธอ และไม่รออีกคนถดตัวหนีกันไปมากกว่านี้ ปลายจมูกโด่งก็ถูไถเข้ากับกลีบสีหวาน นัยน์ตาคมคายช้อนมองดวงหน้าสวยที่กำลังขึ้นสีแดงก่ำแหงนเชิด และเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้เลยว่าสีหน้าท่าทางแบบนั้นมันยั่วเสียเหลือเกิน
ลิ้นชื้นถูกส่งออกมาเกลี่ยไล้ไปตามร่องฉ่ำ คนถูกกระทำตัวสั่นเทิ้ม สองขาเรียวยาพยายามเบียดชิดกันตามสัญชาตญาณแต่มันกลับทำให้ศีรษะได้รูปของเจ้าป่าแนบกับส่วนอ่อนไหวของเธอมากขึ้นไปอีก
“อ่า” มาลีวัลย์เสียวซ่านมากเสียจนต้องระบายล
