ร่างเล็กขยุกขยิกอยู่ในอ้อมแขนก่อนจะเอียงหน้าไปอีกทางเผยให้เห็นรอยสีกุหลาบแถวต้นคอทำคนที่มองอยู่ก่อนแล้วเผยรอยยิ้มมุมปาก เจ้าป่าเกลี่ยเส้นผมที่ปรกใบหน้าเนียนออกเพื่อจะได้มองใบหน้าคนหลับชัด ๆ
แสงอาทิตย์ยามเช้าลอดผ่านผ้าม่านกระทบใบหน้าเนียนใส ทำให้เจ้าป่าอยากจะก้มลงไปหอมสักฟอดใหญ่ ๆ ดวงตาสวยหลับพริ้มและแก้มที่แนบกับแผ่นอกเขามันยู่เป็นก้อน ช่างน่าเอ็นดูและน่าทะนุถนอม
ก้านนิ้วยาวเกลี่ยไปตามแก้มใสอยู่นาน ก่อนคนนอนหลับจะขมวดคิ้วยุ่งราวกับกำลังหงุดหงิดที่มีคนมารบกวนการนอน และสีหน้าอย่างนั้นมันเรียกเสียงหัวเราะของเจ้าป่าในได้ตั้งแต่เริ่มต้นวัน
“อื้อ”
มาลีวัลย์ที่กำลังฝันหวานรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างไต่ตอมอยู่ตามร่างกาย และไม่ว่าเธอจะขยับตัวหนีแค่ไหนแต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นจากแมลงตัวนี้ได้สักที ก่อนที่สัมผัสนิ่มหยุ่นจะประทับลงข้างแก้ม
สัมผัสแบบนี้นี่มัน !?
“อะ!”
“ตื่นแล้วเหรอ”
“คุณทำอะไรเนี่
