พันธนาการรักเจ้าป่า

“มะ...ไม่เอา” “ทำไม” เมื่อถูกปฏิเสธหลายรอบเข้าเจ้าป่าก็นึกไม่พอใจ เพราะทุกครั้งมาลีวัลย์ก็ยินยอมให้ทำแต่โดยดี แต่แค่หญิงสาวได้คุยกับดราก้อน ทำไมเจ้าตัวถึงได้เอาแต่ดื้อดึงและปฏิเสธเขาตั้งบ่อยครั้ง “มาร์เหนื่อยแล้ว” “เหนื่อยหรือจะไปเอากับคนอื่นกันแน่” “พี่ป่า...” “แต่เสียใจด้วยนะเพราะวันนี้เธอถูกฉันเอาจนเยินไปหมดแล้ว” “ค่ะ ถ้ามาร์เยินขนาดนี้พี่ก็ไปเอากับคนอื่นเถอะ” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาทั้งประชดประชันและตัดพ้อ ทั้งที่เมื่อกี้บทรักของเรามันดีมากแท้ ๆ แต่เมื่ออารมณ์ใคร่จางหายเจ้าป่าก็กลับมาเป็นคนเดิม คนใจร้ายที่เอาแต่ทำร้ายจิตใจเธออยู่เรื่อย มาลีวัลย์ไม่น่าหลงดีใจไปกับการกระทำชั่วคราวพวกนั้นเลย เจ้าป่าตัวจริงคือคนที่กำลังดูถูกเธออยู่นี้ต่างหาก... “เออ ! ไปแน่ คิดว่าฉันอยากเอาเธอนักหรือไง” “ใช่ ถ้าไม่งั้นพี่จะตามมาร์มาถึงที่นี่เหรอ” “หึ ที่ตามมาเพราะฉันจะมาดูต่างหากว่าคู่นอนของฉันมันแอบเอากับใครลับหลังหรือเปล่า” “!!!” “แต่ก็ดีที่ไม่มี เพราะเธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร” “อื้อ...มาร์รู้ แล้วพี่ก็ควรจะรู้เหมือนกันว่ามาร์ก็ไม่อยากใช้ของร่วมกับใคร แต่พี่ป่าคงทำให้มาร์ไม่ได้หรอกใช่ไหม เพราะคนมักมากแบบพี่มัน โอ๊ย !” “อย่าปากเก่งให้มาก” มือหนาที่เคยสัมผัสแก้มใสอย่างอ่อนโยนทว่าตอนนี้กลับบีบปลายคางเล็กจนมาลีวัลย์เจ็บร้าวไปหมด ไม่ว่าเขาจะพูดจาทำร้ายจิตใจเธอมากแค่ไหน มาลีวัลย์ทนได้ และยินดีอดทน เพื่อรอวันที่เขายอมเปิดใจให้เธอเข้าไปด้านใน แต่สิ่งที่ออกมาจากปากเจ้าป่าวันนี้มันทำให้เธอรู้แล้วว่า เขาไม่แม้จะอยากเปิดใจหรือเห็นเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่คู่ควรกับเขาด้วยซ้ำ สำหรับเจ้าป่า มาลีวัลย์คงเป็นเพียงคนที่ใช้ทำแค่เรื่องบนเตียงและทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างนั้นคืออารมณ์พาไป หาใช่เพราะความรู้สึกของเขาจริง ๆ และมาลีวัลย์ก็ไม่อยากอดทนรอกับสิ่งที่ไม่มีวันเป็นไปได้อีกแล้ว พอกันที....