BAD GUY #4
1256 คำ
BAD GUY #4
“ไปไหนต่อ” ไผ่ถามเฟร์ญ่าที่เดินหน้านิ่งอยู่ข้างๆ “อย่าทำหน้าอย่างงั้นดิวะ” ก่อนจะเดินมาดักหน้าหญิงสาว
เฟร์ญ่าถอนหายใจเล็กน้อย “ว่าจะเข้าบริษัทหน่อย”
“อื้ม” ไผ่พยักหน้า “ยังไม่ชินเหรอ นี่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกซะหน่อย”
“...”
“กอดไว้ทำไมตำแหน่งนี้อะ ถ้ามึงชอบแบบเฮียวานะกูมีเพื่อนแบบนี้เยอะเลย เอามั้ยเดี๋ยวกูแนะนำให้”
“ไม่” เฟร์ญ่าตอบกลับไปทันที “ก็ถ้ามันเลิกรักง่ายขนาดนั้น กูเลิกไปนานแล้ว”
“มันอะไรนักหน้าวะเฟร์” ไผ่พูดขึ้นด้วยสีหน้าเอือมๆ “แล้วแต่มึงละกัน ถ้าเลือกแล้วก็เลิกทำหน้าแบบนี้ซะที”
“เออๆ” เฟร์ญ่าพยักหน้าส่งๆ “ไปรับกูที่บริษัทนะ ว่าจะดูงานหน่อย น่าจะอยู่ยาวเลย”
“เออ รถจอดไหนเดี๋ยวเดินไปส่ง”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวไปเอง เจอกันนะ” เฟร์ญ่าโบกมือให้เพื่อนก่อนจะเดินแยกไปยังลานจอดรถทันที
-ผ่านไปสักพัก-
“สวัสดีครับคุณหนู เห็นให้คนไปเรียกผมมีอะไรรึเปล่าครับ”
“เชิญนั่งค่ะคุณอา” เฟร์ญ่ายิ้มให้คนตรงหน้าอย่างเป็นกันเอง “เฟร์ขอทราบรายละเอียดคาสิโนที่คุณพ่อลงทุนกับคุณอาอัคนีหน่อยได้มั้ยคะ”
“ได้ครับ ว่าแต่คุณหนูจะลงมาดูเองเลยเหรอครับ”
“ค่ะ” เฟร์ญ่าพยักหน้านิ่งๆ
“เดี๋ยวผมให้คนเอาเอกสารรายละเอียดมาให้ ถ้าคุณหนูสงสัยอะไรตรงไหนบอกผมได้นะครับ”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ” เฟร์ญ่ายิ้มขอบคุณก่อนจะก้มอ่านเอกสารตรงหน้าต่อไปเรื่อยๆ
-หลายชั่วโมงผ่านไป-
ก๊อก ก๊อก
แกรก
“คุณเฟร์อยากทานอะไรมั้ยคะ นี่เย็นมากแล้ว”
เฟร์ญ่าเงยหน้าจากแฟ้มเอกสารพร้อมกับมองไปที่นาฬิกา “ไม่เป็นไรค่ะ กลับก่อนได้เลยนะคะ”
“ค่ะ” พนักงานสาวส่งยิ้มให้เฟร์ญ่าก่อนจะเดินออกจากห้องไป
หญิงสาวลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะบิดตัวไปมา พร้อมกับเดินออกไปยังระเบียงนอกห้อง ก่อนจะนั่งลงหลับตาอย่างเหนื่อยล้า
ครืดด ครืดด
ตี๊ด!
(อยู่ไหนวะ)
“บริษัท มีไร?”
(ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยดิ หรือยังทำงานไม่เสร็จ)
“ได้ มารับละกันถึงแล้วบอก”
(เออๆ อีกสิบนาที เสร็จแล้วไปสนามเลยนะ)
“อื้ิออ”
ตี๊ด!
เฟร์ญ่ากดตัดสาย ก่อนจะลุกขึ้นไปเก็บของบนโต๊ะ
-หลายชั่วโมงต่อมา-
สนามแข่งรถ
“ของรางวัลคืออะไรอะ” เฟร์ญ่าพูดพร้อมกับมองไปยังสนามที่มีกลุ่มนักแข่งหลายคนกำลังเช็กรถกันอยู่
“นู่น” ไผ่เดินเข้ามาจับไหล่หญิงสาวให้หันไปอีกทางพร้อมกับชี้ไปที่ผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง “คนนั้นไง”
“เหอะ โคตรจะไม่สร้างสรรค์” เฟร์ญ่าส่ายหน้าอย่างเอือมๆ ก่อนจะเดินขึ้นไปนั่งตรงอัฒจันทร์
“สำหรับมึงมันไม่สร้างสรรค์ แต่สำหรับผู้ชายแบบกูแม่งโคตรสร้างสรรค์เลยว่ะ” ไผ่ยักคิ้วพร้อมกับมองไปที่หญิงสาวสวยคนนั้น
“แล้วนี่ทีมมึงใครแข่ง มึง?”
“เออ” ไผ่พยักหน้าก่อนจะนั่งลงข้างๆ แล้วหันไปถามเฟร์ญ่า “แล้วมึงรู้มั้ยว่าอีกทีมใครแข่ง”
“...” หญิงสาวเลิกคิ้วพร้อมกับส่ายหน้า
“เฮียวาของมึงไง”
เฟร์ญ่านิ่งไปสักพักก่อนจะแค่นยิ้มออกมา “แสดงว่าถ้าเฮียชนะ เฮียก็...ได้ผู้หญิงคนนั้นไป”
“...”
“มึง...ช่วยชนะหน่อยได้มั้ย” เฟร์ญ่าหันไปพูดกับไผ่เชิงหยอกล้อ แต่สายตากลับดูเศร้าจนไผ่สังเกตได้
“ได้ดิ” ไผ่พยักหน้าพร้อมทั้งโยกหัวเพื่อนรักไปมา “เอาจริงๆ กูเพิ่งรู้ว่าเฮียวาของมึงลงแข่งเมื่อกี้นี้เอง”
“...”
“ถ้ารู้ไวกว่านี้ กูคงไม่พามึงมา”
“ไม่เป็นไร” เฟร์ญ่ายิ้มกว้าง “ช่างมันเหอะ ไปเตรียมตัวได้แล้วไป”
“อื้อ” ไผ่พยักหน้านิ่ง ก่อนจะเดินลงไปจากอัฒจันทร์
ตึกตัก ตึกตัก
“เฮียวา” เฟร์ญ่าหันไปยิ้มให้ชายหนุ่มที่เดินหน้านิ่งเข้ามา “คิดถึงเฟร์เหรอถึงเดินมาหาอะ”
วายุยืนนิ่งก่อนจะหันไปมองไผ่ที่กำลังเดินลงไปยังสนาม “พรุ่งนี้มีนัดคุยเรื่องคาสิโน ตอนหนึ่งทุ่มจะให้นทีส่งสถานที่ไปให้”
เฟร์ญ่าพยักหน้าอย่างสดใส ก่อนจะลุกขึ้นไปหาชายหนุ่มพร้อมกับคล้องแขนด้วยท่าทีอ้อนๆ “เฮียวากินอะไรรึยังคะ หิวมั้ย เดี๋ยวเฟร์ออกไปซื้ออะไรให้กินมั้ยคะ”
“...”
“หรือว่าเราออกไปหาอะไรกินกันมั้ย แถวนี้มีร้านข้าวต้มเด็ดมาก เฮียต้องชอบแน่ๆ เลย”
“ปล่อย” วายุพูดพร้อมกับดึงแขนหญิงสาวออก “อย่ามายุ่งกับฉัน”
“เฮียวาจะไปไหนคะ” เฟร์ญ่าเอ่ยถามชายหนุ่มพร้อมกับเดินตามไปอย่างไม่ยอ “ขอเฟร์ไปนั่งด้วยได้มั้ยคะ นะๆ เฟร์ไม่มีเพื่อนเลย” ก่อนจะเดินตามชายหนุ่มไปยังห้องรับรองด้านบนสนาม
แกรก!
“อ้าวเฟร์” เดลหันไปทักทายหญิงสาวที่เดินตามวายุมาด้วยท่าทางเป็นมิตร “มาตั้งแต่เมื่อไหร่อะ”
“สักพักแล้วค่ะเฮียเดล” เฟร์ญ่าส่งยิ้มกว้างพร้อมกับนั่งลงข้างๆ วายุ “เฮียวาแข่งด้วยเหรอคะ ดีจังเลยเฟร์มาวันที่เฮียแข่งพอดี” หญิงสาวหันไปยิ้มให้อย่างร่าเริง
“ไม่ใช่เพื่อนเธอบอกหมดแล้วเหรอ” วายุพูดขึ้นในขณะที่ยังคงจ้องอยู่ที่การแข่งขันด้านล่างที่เพิ่งจะจบลง
แกรก!
“อีกสิบนาที” แอลตันเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับหันไปทางวายุ
“อื้อ” วายุพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืนพร้อมกับหันมาทางเฟร์ญ่า “ไม่อวยพรหน่อยเหรอ” ชายหนุ่มยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่า “อยากให้ฉันแพ้หรือชนะล่ะ”
“ยังไงก็ได้ค่ะ ตามที่เฮียต้องการเลย”
“ก็ดี” วายุพูดเสียงนิ่งพร้อมกับจ้องหน้าเฟร์ญ่า ก่อนจะหันหลังเดินออกไป
“เฟร์...” เดลเรียกหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าอยู่ฝั่งตรงข้าม
“คะเฮีย” เฟร์ญ่าเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับส่งยิ้มให้เดล “เดินไปดูข้างล่างกันมั้ยคะ”
“ไปสิ” เดลพูดก่อนจะเดินมายืนตรงหน้าหญิงสาว “ไหวแน่นะ?”
“สบายมาก” เฟร์ญ่ายิ้มกว้างก่อนจะเดินนำชายหนุ่มออกไปยังสนามด้านล่าง
.
.
“เดี๋ยวเฟร์ขอเข้าไปหาเพื่อนแป๊บนึงนะคะเฮียเดล”
เดลพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะหันไปมองวายุที่กำลังเช็กความเรียบร้อยของรถ
“มองแบบนี้คือไรวะ” เดลเอ่ยขึ้นยิ้มๆ เมื่อเห็นวายุมองตามเฟร์ญ่าด้วยแววตาที่ไม่ค่อยพอใจ
“เกะกะ มึงจะพาลงมาทำไม”
“หึ” เดลยิ้มมุมปากก่อนจะเดินไปนั่งยองๆ ข้างเพื่อนรัก “ระวังหมาคาบไปแดกนะครับเพื่อนรัก” เดลพูดพร้อมกับยื่นมือไปกอดคอวายุ “แล้วจะหาว่าเพื่อนไม่เตือน”
“ไปไกลๆ ไป” วายุพูดก่อนจะลุกขึ้นไปคว้าหมวกนิรภัยมาสวมเพื่อเตรียมตัวลงแข่ง
-อีกด้าน-
“พร้อมมั้ย” เฟร์ญ่าเดินเข้ามาถามไผ่ที่กำลังสวมหมวกนิรภัย “สู้ๆ นะ”
“อื้ม” ไผ่พยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ “กูจะพยายามนะเฟร์”
“ไม่ต้องซีเรียส” เฟร์ญ่าส่ายหน้าเบาๆ พร้อมกับเดินเข้าไปตบบ่าไผ่อย่างให้กำลังใจ “ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็ยังไม่ใช่คนสุดท้ายของเฮียอยู่ดี อย่างที่มึงบอก กูควรทำตัวให้ชิน”
- ผู้เขียน
