BAD GUY #5
1259 คำ
BAD GUY #5
ปี๊ดดดด!
บรื้นนน!
เฟร์ญ่าจ้องมองการแข่งขันตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นแรง ทั้งไผ่และวายุผลัดกันนำผลัดกันตามอย่างไม่มีใครยอมใคร
“ลุ้นเหรอ” เดลหันมาถามหญิงสาว “อยากให้มันแพ้หรือชนะล่ะ”
“หึ” เฟร์ญ่ายิ้มบางๆ ในขณะที่สายตายังคงจ้องอยู่ที่สนาม “เฟร์อยากให้เฮียวาชนะอยู่แล้ว...”
“...”
“แต่ไม่ได้อยากให้เฮียได้ผู้หญิงคนนั้นไป” เฟร์ญ่านิ่งไปก่อนจะหันไปยิ้มกว้างให้เดล “แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เฟร์ก็แค่...ว่าที่คู่หมั้น ที่ไม่รู้จะได้หมั้นรึเปล่า” หญิงสาวพูดพร้อมกับขำออกมาด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า
ปี๊ดดดดด!
ทั้งคู่หันไปมองที่สนามก่อนจะเห็นรถของวายุแซงไผ่เข้าเส้นชัยไปเฉียดฉิว
เฟร์ญ่ามองภาพตรงหน้าพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ “เดินไปหาเฮียวากันมั้ยคะ”
“อื้ม” เดลพยักหน้าก่อนจะเดินนำไปหาวายุที่เปิดประตูออกมาจากรถ พร้อมทั้งถอดหมวกส่งให้ลูกน้อง
“เฟร์” ไผ่เรียกหญิงสาวด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ในขณะที่มือกำลังพยายามถอดสายรัดตรงใต้หมวกกันน็อก
เฟร์ญ่าหันไปทางไผ่ที่จอดรถอยู่ข้างๆ กับวายุ ก่อนจะหันไปหาเดล “เฮียเดลไปหาเฮียวาก่อนก็ได้ค่ะ เฟร์ขอไปคุยกับเพื่อนหน่อย”
“อื้ม” เดลพยักหน้าพร้อมกับเดินตรงเข้าไปหาวายุ
“ไง เหนื่อยมั้ย” เฟร์ญ่าพูดขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะเอามือไปปลดสายรัดหมวกกันน็อกให้ไผ่
“ขอบคุณ” ไผ่พูดเสียงนิ่งก่อนจะโยนหมวกกันน็อกไปให้คนในทีม “ขอโทษ”
“ไม่ต้องขอโทษ เมื่อกี้มึงเก่งมากเลยนะ” เฟร์ญ่ายกนิ้วโป้งให้คนตรงหน้า พร้อมกับส่งยิ้มให้อย่างสดใส “ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น ไปเปลี่ยนชุดดิ ง่วงแล้ว”
ไผ่พยักหน้าก่อนจะเหลือบสายตาไปจ้องด้านหลังหญิงสาวด้วยแววตาที่ไม่พอใจ
เฟร์ญ่ามองท่าทีของเพื่อนด้วยความสงสัยก่อนจะหันไปมองตาม “เดี๋ยวขอไปหาเฮียวาก่อนนะ รอแป๊บ”
ไผ่จ้องหน้าเพื่อนสาว ก่อนจะพยักหน้านิ่งๆ “กูรออยู่นี่แหละ”
เฟร์ญ่าพยักหน้าก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาวายุที่ตอนนี้กำลังยืนโอบไหล่ผู้หญิงอีกคน
“เฮียวา” เฟร์ญ่าส่งยิ้มกว้างให้ชายหนุ่มพร้อมกับเหลือบไปมองผู้หญิงข้างๆ เล็กน้อย “เฮียขับเก่งจัง ทีหลังสอนเฟร์บ้างสิ”
วายุมองหญิงสาวด้วยแววตานิ่งเรียบก่อนจะหันไปมองทางอื่นโดยไม่พูดอะไร
“เอ่อ...งั้นเฟร์กลับก่อนนะคะ หวัดดีค่ะ” เฟร์ญ่าหันไปบอกเดลกับแอลตัน
“กลับไง เฮียไปส่งมั้ย” แอลตันถามขึ้น
“ไม่เป็นไรค่ะ เฟร์กลับกับเพื่อน”
หมับ!
เฟร์ญ่าหันไปมองไผ่ที่เดินเอามือมาโอบไหล่อย่างงงๆ “มีไร”
“กลับยัง ไหนบอกง่วง”
“อื้ม” เฟร์ญ่าพยักหน้า ก่อนจะหันไปโบกมือให้ชายหนุ่มทั้งสามคนตรงหน้า “ไว้เจอกันนะคะ” พร้อมกับหันไปจ้องหน้าวายุสักพัก ก่อนจะหันหลังเดินออกไปพร้อมกับไผ่
“หาไรกินก่อนมั้ย” ไผ่เอ่ยถามหญิงสาวระหว่างเดินไปเปลี่ยนเสื้อ
“ไหนบอกง่วง”
“เออน่ะ กินเป็นเพื่อนหน่อย”
“ได้หมด ถ้าเลี้ยง”
“อย่าทำเหมือนบ้านจนได้มั้ยวะ” ไผ่ส่ายหัวอย่างเอือม ก่อนที่ทั้งคู่จะผลัดกันกวนประสาทกันไปมา
วายุจ้องทั้งคู่ที่เดินออกไปด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ ก่อนจะปล่อยมือออกจากไหล่ของหญิงสาวข้างๆ พร้อมกับกวักมือเรียกนทีที่ยืนอยู่ไม่ไกล
“ครับนาย” นทีเดินตรงเข้ามาหาเจ้านาย ก่อนจะพยักหน้ารับอย่างเข้าใจในสิ่งที่เจ้านายต้องการจะสื่อ
“มึงให้นทีทำไรวะ” เดลถามอย่างสงสัย
“กูกลับละ” วายุพูดพร้อมกับดึงแขนเสื้อขึ้นอย่างหงุดหงิด
“อ้าว แล้ว...” เดลชี้ไปทางหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ วายุ
“กูให้” วายุหันไปบอกแอลตันก่อนจะเดินไปที่รถ
เดลหันไปมองหน้าแอลตัน “มันเป็นไรวะ”
“หวงของมั้ง” แอลตันพูดขึ้นยิ้มๆ พร้อมกับยกบุหรี่ขึ้นมาสูบ
-อีกด้าน-
“ไม่กินเหรอวะ” ไผ่ถามเพื่อนรักที่เขี่ยข้าวต้มในถ้วยไปมา
“ไม่ค่อยหิว” เฟร์ญ่าพูดก่อนจะวางช้อนลง
“ไม่หิวหรือกินไม่ลง”
เฟร์ญ่าเงยหน้าขึ้นไปมองเพื่อนรัก ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ “รู้แล้วถามทำไม”
ไผ่มองคนตรงหน้าอย่างสงสาร “ตั้งแต่กูรู้จักมึงมา นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่เห็นมึงเป็นแบบนี้”
“ครั้งนี้มันเห็นเต็มๆ เลย...”
ไผ่พยักหน้าอย่างเข้าใจ “เอาเท่าที่ไหว ถ้าเหนื่อยก็หยุด”
“อื้ม...” เฟร์ญ่าพยักหน้าเบาๆ “นี่ก็...เริ่มเหนื่อยแล้วเหมือนกัน”
-วันต่อมา-
บ้านเฟร์ญ่า
“คุณหนูเอาของว่างหน่อยมั้ยคะ” แม่บ้านเดินมาถามเฟร์ญ่าที่นั่งทำงานอยู่ในห้องนั่งเล่น
“ขอแค่กาแฟก็พอค่ะ” เฟร์ญ่าตอบก่อนจะก้มหน้าอ่านแฟ้มเอกสารอีกครั้ง
ครืดด ครืดด
หญิงสาวที่ยังคงจ้องเอกสารบนโต๊ะเอื้อมไปคว้าโทรศัพท์มารับทันทีโดยไม่ได้มองเบอร์ที่โทร. เข้ามา
ตี๊ด!
“ค่ะ”
(อยู่ไหน)
“บ้านค่ะ” เฟร์ญ่าชะงักไปก่อนจะดูที่หน้าจอโทรศัพท์ “นี่ใครคะ”
(วันนี้จะให้นทีไปรับตอนหกโมงเย็น)
“ค่ะ เฮียวาเหรอคะ”
(นัดไว้หลายคนรึไง)
ตี๊ด!
“อ้าว” เฟร์ญ่ามองโทรศัพท์งงๆ ก่อนจะอ่านเอกสารรายละเอียดเกี่ยวกับคาสิโนต่ออย่างตั้งใจ
-หลายชั่วโมงต่อมา-
“คุณหนูคะ รถมาแล้วค่ะ”
เฟร์ญ่าหันไปพยักหน้าพร้อมกับหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาใส่ ก่อนจะเดินออกไปขึ้นรถที่จอดรออยู่ตรงประตูหน้าบ้าน
ครืดดด
“มองอะไร” วายุถามเสียงนิ่งเมื่อเห็นหญิงสาวจ้องมาที่เขาอย่างสงสัย “ขึ้นมา”
“ค่ะ” เฟร์ญ่าพยักหน้าก่อนจะขึ้นไปนั่งข้างๆ ชายหนุ่ม “เฟร์นึกว่าเฮียจะไปอีกคัน”
“รถฉัน ฉันจะไปคันไหนก็ได้”
“โอเคค่ะ” เฟร์ญ่าพยักหน้าอย่างยอมแพ้ “แล้วนี่เฮียกินอะไรมารึยังคะ หิวมั้ย”
วายุจ้องหน้าหญิงสาว “ถามแต่ประโยคเดิมๆ ไม่เบื่อบ้างเหรอ”
“ไม่เบื่อค่ะ เพราะไม่เคยได้รับคำตอบ” เฟร์ญ่าพูดพร้อมกับหันไปส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม “แล้วยังไงคะ ไม่คิดจะตอบกันบ้างเหรอ”
“ไม่จำเป็น”
“โอเค ไม่จำเป็นก็ไม่จำเป็น” เฟร์ญ่าทำหน้ายู่ใส่ชายหนุ่มก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น พร้อมกับซบลงไปที่ไหล่ของชายหนุ่ม
“เอาหัวออกไป” วายุหันไปมองหญิงสาวพร้อมกับพูดเสียงนิ่ง
“ขอพิงหน่อย เฟร์มึนหัว” เฟร์ญ่าพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อย
“ไปทำอะไรมา”
“เมื่อคืนนอนไม่หลับ” เฟร์ญ่าตอบพร้อมกับเปิดเกมในโทรศัพท์เล่นไปพลางๆ
“ทำไมนอนไม่หลับ”
“เอ่อ...เล่นเกมดึกไปหน่อย มันเลยเวลานอน”
วายุนิ่งไปก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ของหญิงสาวมากดออกจากเกม “งั้นนอนไป อย่าเล่น”
เฟร์ญ่าพยักหน้านิ่งๆ “แล้วเมื่อคืน...”
“เมื่อคืนทำไม?”
“เมื่อคืนเฮียได้กินข้าวต้มร้านที่เฟร์บอกรึเปล่า”
“ไม่ได้กิน” วายุตอบก่อนจะหันหน้าหนีออกไปทางหน้าต่าง
“อื้ม” เฟร์ญ่าแค่นยิ้มบางๆ ก่อนจะหลับตาลงอย่างช้าๆ
- ผู้เขียน
