BAD GUY #3
1240 คำ
BAD GUY #3
“เฟร์อยู่คุยกับพี่เค้าไปก่อนนะลูก” ราเชนทร์หันไปยิ้มให้ลูกสาว “เดี๋ยวพ่อกับอาอัคนีขอไปคุยงานกันหน่อย”
“นี่เวลาพักนะคะพ่อ” เฟร์ญ่าพูดขึ้นพร้อมกับถอนหายใจ “พ่อกับคุณอาไม่พักกันหน่อยเหรอคะ”
“หึ” ราเชนทร์ลูบแก้มลูกสาวอย่างอ่อนโยน “พ่อก็ไม่ได้เหนื่อยอะไรหนิลูก” ราเชนทร์พูดพร้อมกับพยักหน้าให้อัคนีเดินตามไปยังห้องทำงาน
“คิดจะทำอะไร” วายุพูดเสียงนิ่ง
“ไม่ได้คิดอะไรค่ะ เฟร์แค่อยากช่วยงานคุณพ่อ” เฟร์ญ่าตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ทำไมเหรอคะ”
“ฉันว่าเธอไม่ควรเข้าไปยุ่งกับสิ่งพวกนี้”
“...”
“ทำตัวให้เหมือนผู้หญิงคนอื่นซะบ้าง เธอก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าวงการนี้มันต้องเจออะไรบ้าง ยังจะพาตัวเองเข้ามาอีก เป็นบ้าหรือไง!” วายุพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด
“ไม่ได้เป็นบ้า แต่เฟร์แค่ยอมรับความจริง ยังไงเฟร์ก็หนีไม่พ้นอยู่ดี” เฟร์ญ่าจ้องหน้าวายุอย่างไม่ยอม “เฟร์รู้ว่าเฟร์กำลังทำอะไรอยู่ เฟร์ดูแลตัวเองได้”
“เหอะ ดูแลตัวเองได้งั้นเหรอ” วายุยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน “งั้นก็แล้วแต่เธอ ยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้ว!” วายุลุกขึ้นก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากโต๊ะ ก่อนจะหยุดชะงักแล้วหันมามองหน้าเฟร์ญ่า
“แล้วเรื่องหมั้น...อย่าคิดว่าฉันจะยอมง่ายๆ”
“เฮียจะหนีเฟร์ไปถึงไหน”
“...”
“เฟร์เป็นว่าที่คู่หมั้นเฮียนะ...คิดว่าจะหนีพ้นเหรอ?”
“อย่ามายุ่งกับฉัน”
“...”
“อย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลย ฉันไม่มีวันเอาผู้หญิงแบบเธอทำเมียหรอก”
“ผู้หญิงแบบเฟร์?”
“ผู้หญิงที่เอาแต่ไล่ตามผู้ชายแบบเธอ....” วายุมองเฟร์ญ่าด้วยสายตาเหยียดหยาม “มันน่าสมเพช!” ก่อนจะหันหลังเดินออกจากบ้านไป
เฟร์ญ่ามองตามชายหนุ่มไปจนลับสายตา ก่อนจะค่อยๆ ทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้ “ก็ไม่ได้อยากจะวิ่งตาม...เฟร์ก็เหนื่อยเป็นเหมือนกัน”
-หนึ่งชั่วโมงต่อมา-
Soon pub
“ไงวะ” พัตเตอร์หันไปถามวายุที่เดินหน้าบึ้งเข้ามา
วายุพยักพเยิดหน้าให้เชิงทักทายก่อนจะหยิบเหล้าขึ้นมาเทใส่แก้วแล้วกระดกจนหมด
“ท่าทางจะอารมณ์ไม่ดี” แอลตันพูดยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกตาม
“ไม่รู้จะไรนักหนา” เดลพูดพร้อมกับส่ายหัว “ว่าที่คู่หมั้นมึงเนี่ย ติดท็อปเทนสาวฮอตของมหาลัยเลยนะเว้ย” ก่อนจะโยนโทรศัพท์ไปบนตักของวายุ “มึงนี่แม่งเล่นตัวชิบหาย”
วายุหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนจะโยนกลับไปให้เดล “เลิกพูดเรื่องนี้ได้ละ น่ารำคาญ”
“เออๆ แล้วนี่ยังไง จะไปสนามแข่งกับไอ้แอลมั้ย” เดลถามขึ้น
“ไม่อะ วันนี้เบื่อๆ ว่ะ” วายุพูดก่อนจะกวาดสายตาไปรอบๆ จนไปเจอกับหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วมองมาทางวายุอย่างยั่วยวน ชายหนุ่มยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะหันไปหาเพื่อน “เดี๋ยวกูมา”
“อย่านาน กูขี้เกียจรอ” พัตเตอร์พูดขึ้นอย่างรู้ทันว่าเพื่อนรักจะไปทำอะไร ก่อนจะยกเหล้าขึ้นมากระดก
วายุพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นเดินตามหญิงสาวคนนั้นออกไป
“กูนี่ไม่เข้าใจเฟร์จริงๆ เลยว่ะ” เดลพูดขึ้นพร้อมกับมองตามวายุที่เดินออกไป “จะมาเอาอะไรกับไอ้เวรนี่”
“หึ” พัตเตอร์ยิ้มบางๆ “อย่าไปสนใจแม่งเลย ถนอมตับไว้แดกเหล้ากับมันวันที่เฟร์ไม่เอาแม่งดีกว่า”
-หลายวันต่อมา-
“เฟร์ ทางนี้” น้ำขิงโบกมือให้เพื่อนรักที่กำลังเดินตรงเข้ามาในโรงอาหาร
“หิวมากเลยอะ” เฟร์ญ่าวางหนังสือลงบนโต๊ะพร้อมกับหันไปมองร้านอาหารหลากหลายร้าน “กินไรดีขิง ช่วยคิดหน่อยดิ”
“กะเพราหมูกรอบมั้ย ของโปรดแกเลย”
“ตามนั้น” เฟร์ญ่ายิ้มกว้างก่อนจะเดินตรงเข้าไปสั่งอาหาร
“ไม่ต้อง นั่งนี่แหละ เดี๋ยวไปสั่งให้จะไปซื้อน้ำพอดี” ไอด้าพูดขึ้น
เฟร์ญ่าพยักหน้าก่อนจะนั่งลงแล้วหันไปมองรอบๆ “ทำไมวันนี้คนเยอะจัง”
“ไม่รู้อะ” น้ำขิงสายหน้านิ่งๆ ก่อนจะหันไปยักคิ้วให้ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เดินตรงเข้ามานั่งข้างๆ เฟร์ญ่า
“วันนี้มีเรียนเหรอ” เฟร์ญ่าหันไปทักชายหนุ่มอย่างคุ้นเคย “ไม่สิ ต้องถามว่ามึงมาเรียนเป็นด้วยเหรอไผ่”
“โหยย เฟร์” ไผ่มองหน้าเพื่อนสาวอย่างเคืองๆ “วันนี้มึงว่างปะ กูมีแข่งรถ”
“จะชวนไปดู”
“จะชวนไปสัมผัสชัยชนะด้วยกัน” ไผ่ยักคิ้วอย่างกวนๆ “แต่ดึกนะ กว่าจะแข่งน่าจะเกือบคู่สุดท้าย”
“ไปดิ” เฟร์ญ่าพยักหน้าก่อนจะหันไปถามน้ำขิง “ไปมั้ย”
“ไม่อะ ขี้เกียจ”
เฟร์ญ่าพยักหน้าก่อนจะหันไปหาไผ่ “มารับด้วยนะ ขี้เกียจขับรถ”
“พ่อมึงจะไม่ฆ่ากูใช่มั้ยเฟร์”
“พ่อไปฮ่องกงแล้ว”
“เออ” ไผ่พยักหน้าก่อนจะนั่งคุยกับเฟร์ญ่าต่อ
“เตย วันนั้นแกบอกว่าแกได้นอนกับพี่วายุใช่ปะ เป็นไง เด็ดมั้ย?” เสียงรุ่นน้องสองคนคุยกันอยู่ด้านหลังของเฟร์ญ่า
เฟร์ญ่าชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหันไปคุยกับไผ่ต่อโดยไม่พูดอะไร
“จะถามว่าเด็ดมั้ยน่ะเหรอ ก็...จุกไปหลายวันเลยนะ”
“แต่เห็นเค้าว่า พี่วายุเค้ามีคู่หมั้นแล้วไม่ใช่เหรอ...พี่เฟร์ญ่าปีสามไง”
“หึ ก็แค่...คู่หมั้นน่าโง่” เตยเน้นประโยคสุดท้ายพร้อมกับขำออกมาอย่างท้าทาย
ฟุ่บบ!
กรี๊ดด!
“พูดว่าไงนะ ว่าใครหน้าโง่ ตอบ!” เฟร์ญ่าลุกขึ้นไปกระชากผมของหญิงสาวด้านหลังด้วยความโมโห
“ปล่อยนะ อีบ้า!” เตยโวยวายพร้อมกับพยายามแกะมือเฟร์ญ่าออกแต่ไม่เป็นผล “ชะ...ช่วยด้วย” ก่อนจะหันไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อน
เฟร์ญ่าตวัดสายตาไปมองหญิงสาวอีกคนด้วยสายตาดุดัน ก่อนจะหันมามองเตยอีกครั้ง “อย่าปากดีให้มันมากนัก!”
“พะ...พี่วายุ ฮึก พี่วายุช่วยเตยด้วย”
เฟร์ญ่าหันไปมองวายุที่ยืนล้วงกระเป๋าพร้อมกับมองมาที่เธอด้วยแววตานิ่งเรียบ
“เธอจะไปเอากับใคร ฉันไม่สน!” เฟร์ญ่าพูดพร้อมกับกระชากหัวหญิงสาวแรงขึ้น
“โอ๊ยยย!”
“แต่อย่ามาระรานฉัน! ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของเธอ!”
พลั่ก! ตุ้บ!
เฟร์ญ่าผลักเตยให้ล้มลงไปกับพื้น ก่อนจะนั่งลงบนโต๊ะอย่างไม่สนใจ
“กินที่อื่นมั้ย” ไอด้าถามเสียงนิ่ง
“ไม่เป็นไร กินที่นี่แหละ” เฟร์ญ่าตวัดสายตาไปมองเตยก่อนจะรับจานข้าวจากไอด้ามาวางตรงหน้า
“สุดยอด” ไผ่พูดขึ้นยิ้มๆ พร้อมกับโยกหัวเฟร์ญ่าอย่างกวนๆ
“เดี๋ยวก็โดนอีกคนหรอก” เฟร์ญ่าพูดขึ้นด้วยสีหน้าบึ้งตึง ก่อนจะกินข้าวต่อโดยไม่พูดอะไร
.
.
“เข้าไปช่วยมั้ย” พัตเตอร์หันไปถามวายุที่ยังคงยืนจ้องเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา
“ช่วยใคร?”
“ใจมึงอยากช่วยใครล่ะ”
“ใจกูบอกว่าน่ารำคาญทั้งคู่” วายุตอบก่อนจะเดินแยกออกไปอีกทางทันที
- ผู้เขียน
