เสียงนาฬิกาปลุกยามเช้าดังขึ้นปานมาศขยับตัวลุกมาปิด เธอเห็นนาวินยังหลับสนิทอยู่เลยลุกไปอาบน้ำก่อน หญิงสาวทำนั่นทำนี่อย่างเงียบเชียบเพราะอยากมองเทพเจ้าผู้หล่อเหลาหลับใหลอยู่บนเตียงเธอนานๆ แต่เช้าวันที่แสนสดชื่นของเธอกลับถูกรบกวนด้วยเสียงโทรศัพท์ ปานมาศออกจากห้องน้ำมาแล้วรีบรับสายเพราะกลัวนาวินตื่น “ว่าไงพี่เก่ง” ปานมาศกระซิบถามกรัณย์เพื่อนของพี่ชายที่บ้านอยู่ในซอยเดียวกับเธอ หญิงสาวติดต่อเขาไว้ให้ช่วยเป็นหูเป็นตายามเธอไม่อยู่ [ปาน ช่วงนี้ได้กลับมาบ้านบ้างหรือเปล่า] “ไปอาทิตย์ที่แล้วค่ะ มีอะไรเหรอคะ พี่เก่งบอกปานได้นะ ไม่ต้องเกรงใจ” บ้านปานมาศอยู่ในกรุงเทพฯ แต่เธอเลือกอยู่หอพักเพราะเบื่อที่แม่เอาแต่บ่นว่าเหนื่อยตอนดูแลพ่อที่ติดเหล้า ยิ่งช่วงที่พี่ชายตกงานมานอนเล่นเกมอยู่บ้านแล้วพากันเมาพับทั้งพ่อทั้งลูกในขณะที่เธอยังต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อพยุงครอบครัวให้รอด ปานมาศรู้สึกเหนื่อยล้าจนกลัวประ