ปานมาศลางานในช่วงบ่ายแล้วขับรถกลับบ้านตั้งแต่เที่ยงโดยที่ไม่ได้บอกพ่อกับแม่ล่วงหน้า เธอค่อนข้างกังวลเล็กน้อยกับสิ่งที่กรัณย์บอก เมื่อก่อนแม่เธอเคยติดการพนันจนเป็นหนี้ก้อนโต ท่านเคยบอกว่าเลิกแล้วแต่ถ้าท่านโกหกเธอก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
ตอนที่รถเธอเข้าไปจอด หญิงสาวเห็นคนยืนออกันอยู่บ้านฝั่งตรงกันข้าม โดยมีบิดาเธออยู่กลางวง
หญิงสาวทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เมื่อรู้ว่าลงจากรถไปแล้วจะเจอกับเหตุการณ์แบบไหน เธอหลับตาลงแล้วก็รู้ตัวว่าน้ำตาเธอไหลไปแล้ว
“ปานแกมาดูหน่อยเถอะ พ่อแกสร้างเรื่องอีกแล้ว ไปบำบัดมาดีไม่ทันพ้นเดือนเลยเฮ้อ...” เพื่อนบ้านฝั่งตรงกันข้ามตะโกนบอกในตอนที่เธอเดินไป
หญิงสาวเดินไปใกล้เห็นเด็กชายวัยรุ่นแปลกหน้ายืนล็อกแขนบิดาเธออยู่ ท่านยืนโงนเงน ทำท่าจะเดินเข้าไปบ้านตรงกันข้ามแล้วบอกให้หนุ่มคนนั้นปล่อย
“พ่อ”ปานมาศร้องเรียก ปราโมทย์หันมามองลูกสาวแล้วก็ชะงักเสียง
“ปีย์”
ทุกคนต่างเบือน
