ปานมาศตื่นตามเวลาของแสงอาทิตย์ เมื่อสัมผัสได้ถึงแสงแห่งอรุณรุ่ง เปลือกตาของเธอก็ขยับเบาๆ ก่อนจะเปิดขึ้น สิ่งแรกที่เห็นคือเพดานที่ไม่คุ้นตา
สิ่งที่สองที่รู้สึกคือ ปวดข้อมือน้อยๆ แต่ที่ปวดหนักๆ น่าจะเป็นหัว เธอเมาค้างอย่างไม่ต้องสงสัย... หญิงสาวผุดลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มร่วงไปกองที่เอว พอเห็นว่าตัวเองสวมแค่บรากับแพนตี้ก็เลิกคิ้ว...
นี่ฝันว่าแอบแซ่บกับผัวในมโนจนถอดผ้าผ่อนอีกแล้วเรอะปาน... แกนี่มันจริงๆ เลย หญิงสาวเอ็ดตัวเอง
"ตื่นแล้วเหรอ"
เสียงทุ้มคุ้นหูของผัวทิพย์เอ่ยขึ้น หัวคิ้วของปานมาศย่นเข้า ก่อนที่ดวงตาเธอจะเบิกโพลง หันหลังกลับไปทางต้นเสียงช้าๆ เห็นลูกครึ่งหนุ่มหล่อผู้มีผมสีน้ำตาลยุ่งๆ นั่งพิงพนักหัวเตียง ส่วนอกนั้นเปลือยจนเผยให้เห็นมัดกล้ามชัดๆ ทุกองศาและที่สะดุดตาที่สุดคือหัวนมสีชมพูน่าดูด
ตะ ตะ แต่....
ผัวทิพย์ควรจะอยู่แค่ในฝัน เขาเป็นของเธอได้แค่ตอนที่เธอมโน ไม่ใช่คนที่จะมานั่งอยู่ด้วยกันในตอนตื่นใช่ไหมล่ะ...
เขายักคิ้วให้เธอข้างเดียว ก่อนจะยิ้มมุมปาก
ปานมาศที่เริ่มจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร หวีดร้องสุดเสียงขึ้นในบัดดล...
"แว้กกกกกกกก"
.............................
หมอดูบอกว่าจะมีสามี ปานมาศไม่เคยเชื่อ
จนวันหนึ่งเธอตื่นขึ้นมาบนเตียงของผัวทิพย์
ที่เคยแอบแซ่บกับเขาในฝัน
หญิงสาวไม่ได้กรีดร้องโวยวาย
แต่คำถามแรกที่หลุดจากปากก็คือ...
"เอ่อ... เมื่อคืน เราแซ่บกันไปหรือยังคะ"
ก็คนมันอยากรู้นี่ว่าเธอสานฝันไปหรือยัง