6 คัดเลือกดาวเดือน
1350 คำ
ผมมองตามแผ่นหลังของร่างบาง ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมผมชอบแกล้งเธอนัก
"พี่สายธารคะ"
และจู่ๆ ก็มีสาวหน้าตาสวยเดินมาเรียกผม
"ครับ"
ผมมองสำรวจเธอซักพัก
"แพรวาขอไลน์พี่ได้ไหมคะ"
แล้วเธอก็ยิ้มกว้างมา ส่วนผมก็ส่งโทรศัพท์ให้
"ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวแพรวาไลน์หา"
กล้าขอก็กล้าให้ ผมไม่ติด วันนี้พวกผมไม่ว๊ากเพราะแค่คัดเลือกดาวเดือน แต่ก็ยังนั่งอยู่แถวนี้เพื่อดูความเรียบร้อย
"เอาละค่ะวันนี้พวกพี่จะคัดเลือกดาวเดือน
พี่จะให้น้องๆ ช่วยกันโหวดหลังจากเราได้ผู้เข้าแข่งขันแล้ว สำหรับเดือนน้องลีโอกับน้องกวินเชิญเลยค่ะ เดินออกมาด้านหน้านะคะ"
ผมมองดูการคัดเลือกเดือน เด็กคนนั้นคือน้องรหัสผม มันก็หล่อแหละพอใช้ได้
"และดาว คนแรกจะเป็นน้องน้ำหวาน คนที่ 2 จะเป็นน้องปลายฝน เดินออกมาเลยค่ะ"
ไม่น่าเชื่อ ดาวจะเป็นยัยเด็กนั่น แต่เธอก็สวยแหละ แต่ทำไมผมไม่อยากให้เธอประกวดนะ
"เอาล่ะค่ะ พี่จะให้น้องๆยกมือคัดเลือกเดือนก่อน คนนึงยกได้แค่ครั้งเดียว "
และผลโหวดคือยัยเด็กนั่นได้ และเดือนคือกวิน
"ว้า...มีคนหงุดหงิดหนึ่งอัตรา"
แล้วไอ้ไดจิก็ทำหน้าตาล้อเลียนผม เป็นห่าอะไรของมัน และผมก็เลิกสนใจมันเพราะมีไลน์ดังขึ้น
ไลน์
praewa:อยากเจอพี่สายธารจังค่ะ
saythar:ไปหาฉันที่หลังตึกวิศวะ
praewa:ได้ค่ะ
"กูมีธุระ "
และผมก็ลุกเดินออกไปแบบไม่สนใจเพื่อน
"ธุระอะไรของมึงวะ แม่งเดี๋ยวนี้มีความลับนะมึง"
ผมไม่สนใจเสียงของเพื่อน เสนอมาผมก็สนอง
ให้
"น้องปลาย มานี่ลูกสาวหนูสวยมาก"
เมื่อได้รับเลือกเป็นดาว ฉันก็โดนเรียกให้มาคุยกับกลุ่มพี่ๆปี2 ที่มีทั้งผู้หญิงและสาวสอง
"สวัสดีค่ะพี่ๆ"
ฉันรีบไหว้พี่ๆ
"น้องกวินมานี่ลูกชาย "
และพี่ๆก็ดึงแขนฉันกับกวินไปนั่งอีกด้าน
"เจ๊ชื่อ ครีมมี่ ส่วนสองคนนั้นพี่น้ำกับพี่นิสา"
และพี่ที่เป็นสาวสองก็แนะนำตัว แบบจีบปากจีบคอ พวกฉันทั้งสองก็ยกมือไหว้
"สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ"
"หนูปลายหนูสวยมากลูกสาว เจ้จะปั้นหนูให้เลิศที่สุด ให้คู่ควรที่จะเป็นสมบัติวิศวะเลย"
และเจ้ก็ทำท่าจีบปาก สบัดหน้าเชิดๆ
"เจ้ครีมมี่ค่ะ จริงๆหนูไม่อยากเป็นดาวเลยค่ะ"
ฉันทำหน้าเป็นกังวลก่อนบอกความจริงพี่ๆไป
"ว๊าย ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้ มีความสวยต้องใช้ให้เป็นประโยชน์ อย่าพูดให้เจ้ได้ยินอีก"
แล้วเจ้ก็ทำตาดุ แต่ไม่หน้ากลัวซักนิด
"ค่ะ เจ้"
แล้วฉันก็ต้องจำใจเป็นดาวตามคำบัญชา
"พรุ่งนี้ให้น้องปลายกับน้องกวิน แต่งตัวให้ถูกระเบียบที่สุด ใส่เสื้อช็อปของคณะ เพราะเราต้องถ่ายรูปโปรโมท คณะของเราเข้าใจไหมคะ"
"ค่ะ/ครับ"
เอาละจ๊ะ วันนี้ก็แค่นี้ก่อน แล้วเดี๋ยวแผนการซ้อมต่างๆเจ้จะคุยอีกที เอาไว้ให้ผ่านงานถ่ายรูปโปรโมทไปก่อน
และเจ้ก็ปล่อยฉันกับกวินกลับ ฉันจึงเดินคู่มากับกวิน พอมาถึงลานเกียร์รุ่นพี่ก็ปล่อยพวกปี1แล้วเหมือนกัน และมองไปกลุ่มพี่ว๊ากก็ไม่เจอพี่สายธารแล้ว
"เฮ้อ โล่งใจจัง"
ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ
"ปลายเราไปก่อนนะ"
กวินที่เดินมาด้วยกัน พอถึงลานจอดรถก็ขอแยกตัวไป
"โอเคกวิน พรุ่งนี้เจอกัน"
ฉันบอกลากวินและเดินไปขึ้นรถกลับคอนโด
อีกด้าน
"มาแล้วเหรอคะ"
หญิงสาวร่างบางคณะบริหาร ทำเสียงออดอ้อน ผมไม่รอช้าดึงแขนเธอเข้าไปซอกตึกทันที
"อ๊ะ พี่สายธารเบาๆสิคะ"
ผมไม่ฟังเธอ แถมยังจับเธอหันหน้าเข้ากำแพง
และถลกกระโปรงของเธอให้ร่นขึ้นมาจนถึงเอว และถอดแพนตี้ตัวจิ๋วสีแดงของเธอออก
"ก้มลงไป"
ผมออกคำสั่ง เธอทำตามอย่างว่าง่าย ผมฉีกซองอุปกรณ์ป้องกัน โดยใช้ปากฉีกแล้วสาวท่อนเอ็นจนมันแข็งและยัดเข้าร่องเธออย่างแรง
"อ๊า พี่สายธารข๋า แพรวาเจ็บ"
หึ เจ็บงั้นเหรอของผมใหญ่ขนาดนี้ยังเข้าง่าย
ยังมีหน้ามาบอกว่าเจ็บ
พับ!!พับ!! พับ!!
"อาส์!ซี้ด!"
"อ๊า อ๊า อ๊า"
ตับๆ ตับๆ ตับๆ
สายธารกระแทกโดยไม่สนร่างบางที่ร้องครวญคราง ด้วยความเสียวและจุก
"บะ เบาหน่อยค่ะอื้อ อ๊า"
หญิงสาวใบหน้าเหยเก
"เธอชอบไม่ใช่เหรอ อยากให้ฉันเอาก็รับแรงกระแทกให้ได้"
นอกจากเขาจะไม่ฟังคำขอร้องแล้ว เขายังบดกระแทกหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ
"ค่ะ แพรวาชอบ อ๊า อาส์ พี่สายธารแพรวาจะเสร็จ อื้อ"
เมื่อความเสียวซ่านไหลผ่าน หญิงสาวกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรัก
"อ๊า อ๊า อ๊า"
"อาส์ อาส์ แพรวา อาส์"
ทั้งคู่กระตุกเกร็งพร้อมกัน สายธารถอดแก่นกายออก และรูดเครื่องป้องกันที่เต็มไปด้วยน้ำกามออกและโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
"รีบแต่งตัวซะ"
และชายหนุ่มก็เดินหันหลังออกไปอย่างไม่ใยดี ไม่แม้แต่จะหันไปมอง
"พี่สายธารคะ เดี๋ยวแพรวาโทรหานะคะ"
ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ หญิงสาวกำหมัดแน่น
เฉยชากับเธอเกินไปแล้วนะ รู้จักแพรวาน้อยไปแล้ว
พอผมกลับออกมาที่ลานเกียร์ พวกปี1ก็กลับกันไปหมดแล้ว เหลือเพื่อนๆผมที่นั่งรอผมที่ใต้คณะ
"ไง เหงื่อโทรมมาเลยนะมึง ไอ้สายธาร"
เมื่อไอ้เดย์มองเห็นผม นั่นแหละคำแรกที่มันพูด
"ช่วยไม่ได้ เด็กมันยั่ว"
ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก และหยิบมือถือขึ้นมาบล็อกยัยเด็กแพรวา และกดโทรออกหายัยเด็กปลาย
ตื้ด!!ตื้ด!!ตื้ด!!
ไม่รับงั้นเหรอ
ตื้ด!!ตื้ด!!ตื้ด!!
ผมขบกรามแน่น ยัยเด็กนั่นกล้าไม่รับโทรศัพท์ผม
"วันนี้มึงไปผับป๊ะ"
ไอ้ไดจิหันมาถามผม
"กูมีธุระ"
และผมก็รีบเดินไปขึ้นรถ ต้องลงโทษคนที่มันกล้าท้าทายผม
"เอ้าไอ้นี่เพื่อนรอตั้งนาน แม่งธุระเยอะ"
"เชี่ยสายธาร มึงนี่"
และเสียงตะโกนด่าตามหลังก็ดังตามมา
ไม่นาน รถผมก็มาจอดที่หน้าคอนโดยัยเด็กนั่น
ตื้ด!!ตื้ด!!
ผมตัดสินใจโทรหาเธออีกครั้ง และคราวนี้เธอก็รับ
(มีอะไรคะ)
เสียงหวานปลายสายรับ
"ฉันโทรหาทำไมไม่รับ"
ผมถามออกไปด้วยความโมโห
(หนูอาบน้ำอยู่ รุ่นพี่มีอะไรคะพูดมาได้เลย)
น้ำเสียงเธอดูไม่สนใจผมนัก
"ฉันหิวข้าว ไปเลี้ยงข้าวฉัน"
ที่จริงผมจะแวะกินก่อนมาถึงคอนโดก็ได้ แต่มันง่ายไป
(หนูขี้เกียจลงไปแล้วค่ะ ไว้วันหลังนะคะ)
ปฎิเสธแบบไร้เยื่อไย
"เธอเป็นเบ๊ฉัน ฉันสั่งก็ต้องทำ ลงมา!!"
ผมออกคำสั่งเสียงแข็ง เธอเงียบไปซักพัก
(งั้นหนูทำให้พี่กินได้ไหม หนูไม่อยากไปจริงๆ)
ทำงั้นเหรอ รึว่าเธอจะให้ผมขึ้นไปที่คอนโด หึ!! ที่แท้ก็อยากได้ผมจนตัวสั่น ดีเหมือนกันวันนี้ได้สองต่อ
"ได้ "
ผมตอบแค่นี้
(งั้นรุ่นพี่รอแปบนะคะ)
หึ!! ผมกระตุกยิ้มมุมปาก ดีนะทีผมยังมีถุงยางเหลืออยู่ ผมนั่งรอในรถพักใหญ่
#ฝากคอมเม้น ฝากกดใจให้ไรท์หน่อยน๊า!!!
รี๊ดที่รัก ไรท์จะได้มีกำลังใจในการปั่น#
- ผู้เขียน
