"ทำไมช้าจังวะ"
ผมบ่นพึมพำกับตัวเอง พร้อมหยิบถุงยางใส่ไว้กระเป๋ากางเกงด้านหลังรอ
"เอาเพิ่มอีก2อันดีกว่าเผื่อติดใจ"
แล้วผมก็หยิบเพิ่มอีก2อัน ต่างกลิ่นกัน
ของแบบนี้ผมไม่เคยขาด อย่างน้อยๆพวกผมต้องไปผับอาทิตย์ละครั้ง และไม่มีครั้งไหนที่ไม่ได้ใช้
"หึ"
ผมยิ้มมุมปากเมื่อเห็นเด็กนั่นวิ่งกระหืดกระหอบมาจากด้านในคอนโด
"ใส่ชุดนอนซะด้วย ชมพูหวานแหวว ใบหน้าไร้เครื่องสำอางค์ยังดูสวย ใจเย็นสาวน้อยเธอได้อยู่ใต้ร่างฉันสมใจแน่"
ผมพูดคนเดียวในรถ เมื่อเห็นเธอวิ่งตรงมายังรถผม
ก็อกๆๆ
เมื่อเธอเคาะประตูรถ ผมจึงเลื่อนกระจกลง
"รอนานไหมคะ"
เธอถามผมด้วยท่าทางกระหืดกระหอบ
"ช้าจัง ให้จอดรถตรงไหน"
ผมถามเธอแบบไม่ใส่ใจนัก
"จอดทำไมคะ"
เธอทำหน้างง
"ถ้าไม่จอดแล้วฉันจะขึ้นไปได้ยังไง"
ผมทำหน้าไม่สบอารมย์
"ขึ้นไปทำไมคะ นี่ค่ะ หนูทำข้าวผัดกุ้งมาให้"
เผล้ง!!!ช็อตฟิวมาก
หน้าแตกหมอไม่รับเย็บกันเลยทีเดียว
และเ
