บทที่ 10 ไม่ใช่พระอิฐพระปูน (1)

1328 คำ

อาเรสถึงกับตาโตตกใจ แต่ไม่ได้ผลักขนมหวานออก เพียงครู่เดียวเขาก็เป็นฝ่ายบดจูบปากของเธอเอง สองชายหญิงจูบกันนัวเนียเสียงครางจึงหลุดออกมาจากลำคอเป็นระยะ เมื่อไฟสวาทถูกจุดก็ยากที่จะมอดดับ โดยเฉพาะกับผู้ชายอย่างอาเรส ไม่นานนักบนเตียงขนาดคิงไซซ์ก็มีร่างของพวกเขานอนทาบทับกัน “คุณเป็นคนปลุกมันขึ้นมา คุณต้องรับผิดชอบ” เขากระซิบข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่า บ่งบอกถึงความต้องการที่อัดอั้นอยู่ภายใน มือหนาเลื่อนขึ้นมาสอดประสานกับมือเล็ก ก่อนจะกดมันลงกับเตียง ชายหนุ่มมองหญิงสาวราวกับจะกลืนเธอทั้งตัว หลงลืมคำพูดในอดีตเสียสนิทว่าตนเองไม่มีทางเอาลูกน้องมาทำเมีย สมภารไม่กินไก่วัดคงเป็นไปไม่ได้แล้วเมื่อไก่วัดน่ากินขนาดนี้ “ปลุกใคร ฉันไปปลุกตอนไหนคะ” เธอกะพริบตาปริบ ๆ ถามด้วยความงงเล็กน้อย ไม่รู้ว่าตัวเองไปปลุกใครให้ตื่นตอนไหน คำถามไร้เดียงสาบวกกับความใสซื่อของคนใต้ร่างทำให้อาเรสเผลอยิ้มด้วยความเอ็นดู “เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม