เช้าของวันใหม่หลังจากแสงสีเหลืองปรากฏที่โค้งขอบฟ้ามาได้สักพัก อาเรสก็รู้สึกตัวตื่นตามความเคยชิน ส่วนหญิงสาวยังหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวจึงโดนคนหื่นก่อกวนด้วยจูบ คราแรกเขาแค่อยากมองเธอเท่านั้น แต่ไม่รู้ทำไมพอมองไปมองมา ปากของเขาถึงได้เลื่อนไปสัมผัสตรงแก้มนุ่มแล้วเลยไปที่ปากของเธอก่อนจะบดขยี้อย่างอดใจไม่ไหว
“อื้อ คนจะนอน อย่ากวน”
“ผมหิว ขอกินต่อได้ไหม”
“ไม่ไหวแล้วเหนื่อย”
“คุณนอนนิ่ง ๆ เดี๋ยวผมจัดการเอง”
พูดจบร่างบอบบางที่เต็มไปด้วยรอยจูบก็โดนร่างใหญ่ขึ้นคร่อม หญิงสาวจึงค่อย ๆ ลืมตามองหลังจากที่รู้สึกถึงความแฉะบนอกอวบ
เธออยากจะกรี๊ดให้กับความหื่นของอาเรสจริง ๆ เพิ่งจะหยุดกิจกรรมเข้าจังหวะได้ไม่กี่ชั่วโมงเอง เขาเริ่มอีกแล้วเหรอแต่ทำได้เพียงคิดเพราะเสียงที่หลุดออกมาจริง ๆ คือเสียงแห่งความสุขร้องเรียกชื่อสามีกำมะลอไม่ขาดปากทำให้อาเรสรู้สึกฮึกเหิม เอวสอบขยับอย่างเมามันนานทีเดียวกว่าบทรัก
