งานแรก

1806 คำ

4 งานแรก อะไรทำให้จันทร์เจ้าเดินตามแรงฉุดของเขาไปอย่างง่ายดาย หญิงสาวรู้สึกเหมือนตัวเองควบคุมร่างกายไม่ได้ กระทั่งเขาเปิดประตูรถแล้วดันตัวเธอให้ขึ้นไปนั่ง “ยังเจ็บอยู่เหรอ” “คะ” “เท้าน่ะเห็นเดินเขย่ง ๆ” “ยังเจ็บอยู่ค่ะ” “เอาไว้ถึงห้องฉันก่อน เดี๋ยวค่อยทำแผลแล้วกัน” คนได้ยินกัดปากตัวเองจนเจ็บ ห้องของเขาอย่างนั้นหรือ นี่เธอตกลงให้เขาลองใช้บริการจริงใช่ไหม มัวแต่เรียบเรียงความคิดในหัว รู้ตัวอีกทีรถก็แล่นออกสู่ถนนใหญ่ไปเสียแล้ว จันทร์เจ้ากลืนน้ำลายลงคอแบบหนืด ๆ ช่างมันเถอะ อะไรจะเกิดก็ช่าง เธอไม่อยากรับรู้อีกต่อไปแล้ว ความเงียบเกาะกินรอบด้าน เพราะทั้งคู่ไม่รู้จะคุยกันเรื่องอะไร จันทร์เจ้ารู้สึกสับสนและหวั่นกลัว ส่วนภูวินรู้สึกแปลก ๆ กับตัวเอง เขาไม่เคยมีเด็กในสังกัดเหมือนเพื่อน ๆ และไม่เคยคิดจะมีด้วยซ้ำ จนมาเจอผู้หญิงคนนี้เข้า ‘ลองสักหน่อยจะเป็นไรไป’ พยายามคิดแบบง่าย ๆ เอาความต้อง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม