ท่าทางหวาดกลัวราวแม่กวางน้อย ที่กำลังเผชิญหน้าอยู่กับเสือร้ายจอมโหด ทำให้ภูวินต้องผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะกระตุกแขนอีกคนให้เข้ามาหาตัวเอง
“มานี่มาจันทร์เจ้า” เขาเปลี่ยนจากจับแรงเป็นกอดแบบหลวม ๆ ที่รอบเอวของหญิงสาว จันทร์เจ้าเหมือนคนไม่เคยถูกกอดมาก่อน หญิงสาวทำตัวแข็งทื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา
“จันทร์เจ้า”
“คะ”
“เงยหน้าขึ้นมองฉันเดี๋ยวนี้” เขาสั่งคนที่ก้มหน้างุด ประหนึ่งอกเขาน่าสนใจกว่าหน้าอันหล่อเหลา ที่สาวน้อยสาวใหญ่เห็นแล้ว ต้องเหลียวหลังมองกันเป็นแถว ดูเหมือนความลังเลใจของจันทร์เจ้า กินเวลานานจนเกินไป เขาเลยต้องใช้ปลายนิ้วดันคางหญิงสาวขึ้นเสียเอง
“ฉันดูเหมือนคนไม่ดีเหรอจันทร์เจ้า” เขาถามแล้วจ้องเข้าไปในดวงตาคู่กลมโต ที่ตอนนี้มองเขาเหมือนเป็นคนไม่น่าไว้ใจขึ้นมา ทั้งที่ก่อนหน้ายังดูปกติดี
“ไม่ค่ะ คุณวินดูไม่เหมือนคนไม่ดี” คำตอบของสาวน้อยทำให้รอยยิ้มตรงมุมปากของภูวินยกขึ้น
“แล้วทำ
