พอตกช่วงกลางคืนศึกขนาดย่อมก็บังเกิดขึ้น เมื่อนิดาไม่ยอมให้จอมวายร้ายเข้ามาในเขตพื้นที่ห้องนอนส่วนตัว แต่น่านพยัคฆ์ดึงดันจะเข้าไปให้ได้ เป็นตายร้ายดียังไงเขาก็จะต้องเข้าไปให้ได้ด้วย ก็เขาจะนอนกอดเมียซะอย่างใครจะมาห้ามเขาได้ กะอีแค่ประตูบานแค่นี้มีหรือจะทำอะไรเขาได้ หึ...รู้จักคนอย่างเขาน้อยไปเสียแล้วแม่เมียตัวหอมจ๋า...
“ไปไหนก็ไปเลยไป ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน...” เสียงหวานหลังประตูเหวใส่
“ก็จะนอนกับเมีย จะให้พี่ไปไหนได้ล่ะครับหนูนิจ๋า...” อีกฟากหนึ่งส่งเสียงโต้กลับ อย่างไม่ยอมแพ้เช่นเดียวกัน
“จะไปไหนก็ไป นั่นมันเรื่องของคุณสิ ไม่เห็นจะเกี่ยวกับฉันนี่...”
“เกี่ยวสิก็หนูนิเป็นเมียของพี่ ถ้าไม่ให้เกี่ยวกับเมียแล้วจะไปให้เกี่ยวกับใครได้ล่ะครับ...”
“คนปากไม่ดี บอกกี่ครั้งแล้วว่าฉันไม่ใช่เมียของคุณ...” นิดาแทบอยากจะกระโจนออกไปขวนใบ
