“ออกมากินข้าวพรีรตา”
“ออกมากินข้าว”
“ออกมากินข้าว”
“ไม่ได้เป็นอะไรหรอก จะอยู่ในห้องก็อยู่ไปเถอะ หิวก็ออกมากินข้าวซื้อไว้ให้แล้ว ไม่อยากกินข้างนอกก็เอาเข้าไปกินข้างใน”
“ไม่ได้เป็นไรมาก ไปกินข้าวเถอะไป”
“ไปกินข้าว”
“ไปกินข้าวไป เดี๋ยวปวดท้อง”
คำพูดพวกนี้ของเขาวนหลอนหูจนฉันหงุดหงิด ทายาให้เขาแล้วก็เลยเดินมาที่ครัว มีถุงจากร้านอาหารอยู่สามสี่ถุง ของกินเยอะมากแต่ยังไม่มีร่องรอยการกิน ไม่มีจานที่ใช้แล้ว ไม่มีกล่องอาหารที่กินเรียบร้อยอยู่ในถังขยะแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาก็ยังไม่ได้กินอะไร
เหอะ! ทำแค่นี้คิดว่าจะลบล้างเรื่องเลว ๆ ของตัวเองได้รึไง
ก็แค่ใช้เศษเงินของเขากับเวลาชีวิตไม่กี่นาทีกดสั่งอาหารแล้วรอให้ไรเดอร์มาส่ง ไม่เห็นจะซาบซึ้งใจตรงไหนเลย
จ๊อก~
เสียงท้องของฉันดังมาหลายรอบแล้วสุดท้ายก็เลยต้องกินเพราะไม่งั้นได้ปวดท้องแน่ ๆ
ฉันหยิบอาหารง่าย ๆ เทใส่จานแล้วก็ไปนั่งกินที่โต๊ะกินข้าว พ
