ตอนที่ 12 เมียเก่า
1047 คำ
บ้านหลังใหญ่ในฟาร์ม
รถเก๋งสีขาวจอดตรงหน้าประตูบ้านหลังใหญ่ สาวสวยอายุราวสามสิบปีก้าวขาลงจากรถแล้วเดินลงมากดกริ่งประตูหน้าบ้าน
ลุงเข้มกำลังตัดแต่งกิ่งไม้อยู่บริเวณหน้าบ้านได้ยินเสียงจึงเดินไปเปิดประตู เพียงแค่มองแว็บแรกก็รู้ว่าเป็นใคร
“อ้าวคุณเมย์ มาได้ยังไงครับ” ลุงเข้มทักเมย์ด้วยความประหลาดใจ
“ก็ขับรถมาสิลุง ถามได้”
“คุณองศาอยู่มั้ย”
“คุณเมย์นัดไว้หรือเปล่าครับ”
“คนอย่างฉันมาขอพบสามีของตัวเอง จำเป็นต้องนัดล่วงหน้าด้วยเหรอลุง”
“คุณองศาออกไปดูฟาร์มน่ะครับยังไม่กลับเข้ามาเลย”
“ฉันจะรอในบ้านแล้วกัน ฉันร้อน เอารถและกระเป๋าของฉันเข้าไปเก็บด้วยนะ”
ลุงเข้มทำหน้างงๆ แล้วเดินไปขับรถเข้าไปเก็บให้เมย์ แล้วลากกระเป๋าเดินตามเมย์เข้ามาในบ้าน ป้าพรเดินออกมาดูจึงรู้ว่าใครมา
“อ๋อ..ก็นึกว่าใครมา” ป้าพรมองเมย์ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ
“ไปเอาน้ำมาให้ฉันด้วย”
“ครัวอยู่นู่น เดินไปกินเอง”
“แก..ยายแก่ไม่เจียมกะลาหัว ฉันจะฟ้ององศา” เมย์ร้องกรี๊ดๆ อย่างหัวเสีย
“ตามสบายเลยค่ะ อยากฟ้องกี่องศาก็เชิญ”
“เอากระเป๋าฉันไปเก็บที่ห้ององศาด้วย” ลุงเข้มกำลังจะเดินเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บ
“ไม่ต้องเอาไป รอคุณองศากลับมาก่อน” ป้าพรสั่งห้ามลุงเข้ม
“นี่แก แกกล้าดียังไงมาขัดคำสั่งฉันเนี่ย”
ลุงเข้มทำท่าทางเก้ๆ กังๆ ไม่รู้จะเชื่อใครดี ลุงเข้มจึงเดินเข้าไปยืนใกล้ๆ ป้าพร
ทันใดนั้นองศากับนับดาวเดินเข้ามาพอดี เมย์เห็นเข้าก็รู้สึกไม่พอใจที่ข้างกายองศามีผู้หญิงเดินมาด้วย
“องศาคะ เมย์คิดถึงคุณจังเลยค่ะ” เมย์ลุกขึ้นเดินเข้ามาเกาะแขนองศา สายตามเหลือบมองไปที่นับดาว
“แล้วนังเด็กนี่เป็นใครกันคะ” องศานิ่งไม่ยอมตอบ แล้วมองหน้าเมย์ด้วยความแปลกใจ ว่าเธอกล้าเข้ามาบ้านเขาได้อย่างไร
“องศา…นังเด็กนี่เป็นใครคะ” องศาอ้ำอึ้งอยู่นาน
“ฉันขอตัวก่อนนะคะ” นับดาวกำลังจะเดินจากไป องศาจึงคว้าเอวแล้วรั้งนับดาวเข้ามากอด
“อ๊ะ นี่คุณปล่อยฉันนะ” นับดาวตกใจกับการกระทำขององศา ที่กอดเธอต่อหน้าคนอื่น
“อุ้ย แกดูคุณองศาสิ” ป้าพรตกใจเอามือปิดปากกระซิบที่ข้างหูลุงเข้ม
“อยู่นิ่งๆ สินับดาวไม่ต้องเขินหรอกน่า ใครๆ ก็รู้ว่าเราเป็นอะไรกัน” องศากอดนับดาวแน่นมากขึ้น
“นี่คุณอย่าบอกนะว่าคุณกับนังเด็กนี่เป็นแฟนกัน เมย์ไม่เชื่อเด็ดขาด”
“ก็แล้วแต่คุณนะเมย์ ผมขอตัวก่อนนะวันนี้ผมปวดหัวมากเลย ผมอยากพักผ่อน”
“แล้วเมย์ล่ะคะองศา” เมย์เสียงดังวี้ดว้าย
“คุณอยากนอนห้องไหนก็ตามสบาย ส่วนผมก็นอนกับนับดาวอยู่แล้ว” พูดจบองศาก็เดินกอดนับดาวขึ้นไปบนห้องหน้าตาเฉย นับดาวก็ปล่อยเลยตามเลยเพราะในใจก็อยากเอาคืนองศาอยู่เหมือนกัน
“อร๊าย…องศา องศา กลับมาคุยกับเมย์ให้รู้เรื่องนะคะ” เมย์กรีดร้องที่เห็นองศากอดนับดาวเดินเข้าห้อง
“คุณเมย์จะนอนห้องไหนดีคะ”
“เอากระเป๋าฉันไปเก็บในห้องคุณองศา” เมย์สั่งป้าพรสายตาเหมือนมีแผนอะไรอยู่ในใจ
“แต่ว่า…” ลุงเข้มอึกอัก
“ไปสิ รออะไรอยู่ไม่ได้ยินคุณองศาบอกรึไง ไม่เห็นเหรอว่าเขาตามใจฉันมากแค่ไหน” เมย์ตวาดเสียงใส่ลุงเข้ม
ภายในห้องนับดาว
“นี่คุณปล่อยฉันได้แล้ว” นับดาวสะบัดตัวจนหลุดจากการกอดขององศา
“ไม่ต้องคิดมากไปหรอกน่า ฉันไม่มีทางพิศวาสผู้หญิงอย่างเธอหรอก อย่างมากเธอก็เป็นได้แค่คู่นอนของฉัน และเธอก็จำเอาไว้ด้วยว่าฉันเกลียดผู้หญิงแค่ไหน”
“ฉันไม่เคยลืมค่ะว่าคุณเกลียดผู้หญิงแค่ไหน และคุณก็จำเอาไว้ด้วยว่าฉันก็เกลียดผู้ชายอย่างคุณเช่นกัน”
พูดจบองศาก็ผลักร่างนับดาวลงบนเตียงนอนแล้วองศาก็นอนคร่อมร่างนับดาวและใช้แขนทั้งสองข้างตรึงร่างนับดาวไว้และก้มลงจูบนับดาวอย่างดูดดื่ม และเนิ่นนาน นับดาวพยายามดิ้นอยู่ภายใต้ร่างอันแข็งแรงและกำยำนั้น จนนับดาวอ่อนระทวยไปกับรสจูบขององศา ความต้องการภายในกายองศาคุกรุ่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อก ก๊อก
“คุณองศาคะ” องศาได้ยินเสียงเรียกจึงดึงสติกลับมา ถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย นับดาวหัวใจเต้นแรงหายใจหอบถี่พอองศาหยุดจูบก็พยายามผลักร่างเขาออก แต่องศายังคงตรึงร่างนับดาวไว้
“อย่าทำให้ฉันโมโห ไม่งั้นฉันจะทำมากกว่านี้”
“คุณองศาคะ เปิดประตูให้ป้าหน่อยค่ะ” องศาผละออกจากร่างนับดาวเดินไปที่ประตู นับดาวลุกนั่งจัดแจงเสื้อผ้าอยู่ที่เตียงนอน
“ครับป้า” องศาเปิดประตูออกมายิ้มให้กับป้าพร
“คุณเมย์เข้าไปอยู่ในห้องคุณองศาแล้วค่ะ แล้วคืนนี้จะเอายังไงดีล่ะคะ”
“ป้าก็ไปเอาเสื้อผ้าผมมาไว้ห้องนับดาวสิ จะไปยากอะไร” องศาพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“แต่ว่า…” ป้าพรกำลังจะแย้งแต่องศาก็พูดแทรกขึ้นมา
“ทำตามที่ผมสั่งเถอะครับ” องศาทำเสียงจริงจัง
“ฉันลงไปนอนห้องข้างล่างก็ได้ค่ะ” นับดาวเสนอตัวไปนอนห้องเดิมที่เธอเคยนอน
“ไม่ต้อง ถ้าฉันไม่ได้ขอ เธอห้ามออกความคิดเห็น” องศาพูดเสียงดุ
ป้าพรจึงรีบทำตามคำสั่งขององศาทันที
- ผู้เขียน
