ตอนที่ 11 เป็นห่วง
1412 คำ
เช้าวันต่อมาที่โต๊ะอาหาร
องศาเดินลงมา ด้านล่างเห็นป้าพรกำลังจัดกับข้าวบนโต๊ะอาหารคนเดียวจึงรู้สึกแปลกใจ
“ป้า นับดาวไปไหนเหรอ”
“อ๋อ อยู่ในครัวค่ะ” ป้าพรพูดจบนับดาวก็ยกถาดใส่อาหารเดินออกมาพร้อมกันต์ ทั้งสองพูดคุยหยอกล้อกันอย่างอารมณ์ดี องศาเห็นเข้าก็รู้สึกไม่พอใจ พาลให้อารมณ์ขุ่นมัวแต่เช้า นับดาวเดินมาเห็นหน้าองศาก็หุบยิ้มทันที
“วันนี้ฉันจะเข้าฟาร์ม ฉันจะให้เธอไปกับฉันด้วย” องศาพูดขณะที่นับดาวตักข้าวใส่จานให้เขา
“จะได้ไม่มีเวลาไปร่านกับผู้ชาย” องศากัดฟันพูดกับนับดาวแทบจะกระซิบขณะที่นับดาวกำลังตักข้าวใส่จาน
“นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ” กันต์ยืนมองสองคนทำปากมุบมิบอยู่ห่างๆ จึงบอกกับนับดาวว่า
“ไปเถอะนับดาว จะได้เปิดหูเปิดตา ในฟาร์มมีอะไรให้ดูเยอะแยะเลย เดี๋ยวพี่เดินไปหา”
“ค่ะพี่กันต์ นับดาวไปก็ได้ค่ะ แต่พี่กันต์ต้องพานับดาวเดินเที่ยวชมฟาร์มนะคะ” นับดาวพูดหน้าตายิ้มแย้ม ชายตาไปมององศาอย่างเยาะเย้ย
“ได้อยู่แล้วจ้า” กันต์เอ่ยด้วยความยินดีและตื่นเต้นที่จะได้คุยกับนับดาว
“กันต์ไม่ว่างหรอก ต้องคุมงานในฟาร์มหลายอย่าง อีกอย่างฉันไม่ได้ให้เธอไปเที่ยว” นับดาวและกันต์ต่างพากันหุบยิ้ม ป้าพรพยักหน้าให้นับดาวทำตามที่องศาต้องการ
“นับดาวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ ทางนี้ป้ากับลุงเข้มจะดูแลเอง”
“ถ้าอย่างนั้นผมไปทำงานก่อนนะครับ” กันต์พูดด้วยความรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้พานับดาวเดินเที่ยว แต่ในใจก็สงสัยว่าทำไมองศาถึงกล้าพานับดาวเข้าไปในฟาร์ม เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องก็ไม่เคยอนุญาตให้ใครเอาผู้หญิงเข้าไปได้สักคน
เมื่อทุกคนออกไปฟาร์มกันหมด ลุงเข้มเดินเข้ามาข้างในบ้านหาป้าพรซึ่งกำลังล้างจานอยู่ในครัว
“นี่แก คุณองศาพานับดาวไปฟาร์มด้วยเหรอ”
“อือ…มีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่า แค่สงสัย ปกติเขาไม่เคยพาใครไปที่ฟาร์มนะ แกว่าแปลกมั้ยล่ะ”
“ก็จริงของแก แต่เขาก็แค่ให้นับดาวไปช่วยงานนั่นแหละ ไม่มีอะไรมากหรอก”
ลุงเข้มยืนครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนที่จะเดินออกไปทำงานต่อ
ฟาร์มเกษตร
องศาเลี้ยวรถเข้ามาจอดข้างๆ จุดพักคนงาน ซึ่งมีสำนักงานและพื้นที่สำหรับประชุมกับคนงานอย่างเป็นสัดส่วน องศาและนับดาวก้าวขาลงจากรถ นับดาวมองดูโดยรอบอย่างตื่นตาตื่นใจ ภายในฟาร์มกว้าง มีการทำเกษตรอย่างหลากหลายทั้งที่เกี่ยวกับพืชและสัตว์ องศาเห็นนับดาวมองดูสิ่งรอบตัวอย่างเพลิดเพลินเขาจึงปล่อยให้เธอได้เดินดูจนพอใจ
“ฉันขอไปตรวจงานที่ฟาร์มแกะก่อนนะ เธอจะไปด้วยมั้ย” องศาพูดจบก็เดินจ้ำอ้าวไปยังฟาร์มแกะ
“อ๋อ ไปค่ะ” นับดาวหันหน้ามาอีกทีองศาก็เดินไปไกลแล้วจึงรีบวิ่งตามเขาไป
“นี่คุณรอฉันด้วยสิ”
ในฟาร์มแกะองศากำลังเดินตรวจงานและสั่งงานคนงานอย่างเคร่งเครียด ขณะที่องศากำลังคุยงานกับคนงานในฟาร์ม นับดาวแอบเผลอมององศาอยู่ห่างๆ อย่างลืมตัว
“เวลาคุณทำงานก็ดูมีเสน่ห์ดีอยู่หรอกนะ แต่ในเวลาปกติคุณช่างเป็นคนที่ใจร้ายมาก” นับดาวพูดอยู่คนเดียว นับดาวเดินดูฝูงแกะที่มีเป็นร้อยๆ ตัวอย่างตื่นเต้น องศาเดินหายไปตรวจงานที่อื่นเกือบสองชั่วโมงก่อนจะเดินมาตามนับดาวกลับ
ขณะที่องศากำลังเดินเข้ามาหานับดาว สายตาคนงานในฟาร์มต่างมองมาที่นับดาวด้วยความสนใจและต่างพากันสงสัยว่าในฟาร์มมีผู้หญิงเข้ามาได้อย่างไร
“เสียใจมากสินะ ที่ไม่ได้ไปกับผู้ชายน่ะ” องศาพูดแขวะนับดาว
“ก็นิดนึงค่ะ แต่ในฟาร์มนี้ก็มีแต่ผู้ชายนี่คะ”
“ฮึ คงจะชอบหว่านเสน่ห์มากสิท่า ผู้ชายในฟาร์มนี้ถึงได้มองเธอตาเป็นมันเชียว”
“ทำไมหรือคะ เขาคงมองคนสวยล่ะมั้ง ในฟาร์มนี้คงไม่มีผู้หญิงหน้าตาดีๆ เข้ามาบ่อยนัก” นับดาวพูดยั่วโมโหองศา
“นี่เธอ สนุกมากใช่มั้ยที่ได้ยั่วผู้ชายน่ะ” องศาจับแขนนับดาวแล้วบีบแรง องศาคิดในใจว่า “มันก็จริงที่เขาไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนเข้ามาในฟาร์มนี้เลย ตอนนี้มีนับดาวเข้ามามันก็คงเป็นเรื่องแปลก”
“นี่คุณฉันเจ็บนะ ฉันไปยั่วผู้ชายตอนไหน ฉันก็ยืนอยู่ของฉันดีๆ”
“อย่าพูดมาก หรืออยากจะโดนดีต่อหน้าคนอื่น” องศาพูดสายตามีเลศนัย
องศาเดินจูงแขนนับดาวไปยังสำนักงาน สายตาคนงานต่างมองมาที่องศาและนับดาว จังหวะนั้นกันต์เดินเข้ามาหาคนงานพอดี
“คุณกันต์ครับ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครหรือครับ แล้วคุณองศาไปญาติดีกับผู้หญิงตอนไหน”
“ยังหรอก นั่นเขาเอามาใช้งานต่างหากล่ะ” กันต์ตอบแบบเข้าข้างตัวเอง
“อือ ผมว่าไม่หรอกมั้งครับ คุณองศาเกลียดผู้หญิงยังกะอะไรดี ไม่มีทางพามาด้วยเด็ดขาด ผมว่ามันแปลกๆ ไปนะครับ คุณองศาไม่มีทางเอาผู้หญิงมาใช้งานด้วยหรอกครับ แถมยังแตะเนื้อต้องตัวผู้หญิงคนนั้นอีก” กันต์มองตามองศาและนับดาวและคิดตามที่คนงานพูด ก็รู้สึกแปลกไปเช่นกัน
“ไปทำงานเถอะ อย่ามัวแต่คุยอยู่เลย” กันต์พูดปัดไปเรื่องอื่น สีหน้าครุ่นคิดและกังวลในคำพูดของคนงานเกรงว่าองศาจะรู้สึกพิเศษกับนับดาวขึ้นมาจริงๆ
พอมาถึงสำนักงานองศาเห็นนับดาวหน้าแดงเพราะแดดร้อนมากและมีเหงื่อไหลซึมออกมาข้างสองแก้มเรื่อยมาตรงลำคอ ในใจคิดสงสารจึงชวนนับดาวกลับบ้าน
“กลับกันเถอะ ฉันรู้สึกปวดหัวขึ้นมาอีกแล้ว เดี๋ยววันหลังฉันจะพามาใหม่ถ้าเธออยากจะมาอีก” องศาพูดออกมาในสิ่งที่ไม่ตรงกับใจตัวเอง
“คะ คุณว่าอะไรนะคะ”
“กลับเถอะ ฉันปวดหัว อย่ามัวแต่โอ้เอ้อยู่ หรืออยากจะยืนอ่อยผู้ชายอยู่ตรงนี้ก็เชิญ” นับดาวทำหน้างงๆ วิ่งตามองศา แล้วทำปากมุบมิบอยู่คนเดียวเลียนเสียงพูดองศา
นับดาวก้าวขาขึ้นรถฝั่งคนนั่งแล้วทำหน้าตาบึ้งตึง องศาสตาร์ทรถแล้วเปิดแอร์ให้เย็นฉ่ำ
“ทำไม อยากอยู่ฟาร์มยั่วผู้ชายหรือไง ทำท่าทางเหมือนไม่พอใจ”
“คุณจะให้ฉันอยู่ต่อหรือคะ ถ้าฉันบอกแบบนั้น” นับดาวชายตามององศาอย่างท้าทาย จนองศารู้สึกหมั่นไส้
องศาโน้มใบหน้าเข้าไปจูบนับดาวโดยไม่ทันตั้งตัว องศาจูบนับดาวอย่างดูดดื่ม เขาใช้ลิ้นควานหาความหวานในโพรงปากของเธอ นับดาวเมื่อถูกจู่โจมแบบนั้นถึงกับตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก ร่างกายชาไปหมด
มือข้างหนึ่งขององศาประคองศีรษะเพื่อให้บดขยี้จูบนับดาวได้อย่างถนัด มืออีกข้างสอดเข้าไปภายในเสื้อนับดาวอย่างถือวิสาสะแล้วบีบเคล้นสองเต้าสลับกันอย่างลืมตัว ตอนนี้อารมณ์องศาพลุ่งพล่านจนแทบจะอดกลั้นไว้ไม่ไหว
“อื้อ” องศาครางออกมาอย่างพอใจ
นับดาวพยายามผลักใบหน้าและอกองศาออกด้วยแรงที่มีอยู่อย่างน้อยนิด ก่อนที่องศาจะทำอะไรไปมากกว่านี้
“นี่คุณองศาคะ คุณบ้าไปแล้วรึไง” นับดาวพูดออกมาเสียงหอบถี่ เมื่อผลักองศาออกได้ องศาถอนจูบออกจากริมฝีปากนับดาวอย่างเสียดาย ใบหน้าแดงก่ำด้วยอารมณ์ความต้องการในตัวมันแทบจะทะลุออกมาภายนอก หัวใจองศาเต้นแรงถี่
องศามองหน้านับดาวด้วยความรู้สึกที่สับสนในใจ
“อย่ายั่วโมโหฉันอีก ไม่อย่างงั้นฉันจะทำมันตรงนี้แหละ” องศาพูดออกมาน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะขับรถออกไป
- ผู้เขียน
