ปากก็บอกว่าเกลียดผู้หญิงอะนะ แต่ไมตามติดไปทุกที่แบบนั้นล่ะ
พอทำกับข้าวเสร็จนับดาวยกขึ้นมาพร้อมกับป้าพร ทั้งสองเปิดประตูเข้ามาภายในห้อง ป้าพรเดินเข้าไปหาองศาที่นอนนิ่งอยู่เตียงนอน
“คุณองศาคะ” ป้าพรจับแขนองศาเขย่าเบาๆ
“ทำไมตัวร้อนแบบนี้ล่ะคะ”
“โอ้ย…ปวดหัวจัง” องศาพูดพรางเอามือกุมศีรษะ
“คุณองศา ป้าโทรตามคุณหมอทศให้มาตรวจดูดีกว่าค่ะ” หมอทศเป็นหมอประจำบ้านขององศามาตั้งแต่องศายังเป็นเด็ก ตอนนี้หมอทศก็อายุราวๆ ห้าสิบแต่หน้ายังอ่อนเยาว์อยู่มาก เพราะเป็นคนที่ดูแลตัวเองดีสมกับเป็นหมอจริงๆ
“ไม่ต้อง” องศาพูดเสียงแข็ง
“ป้าไม่ต้องมาดูแลผม ให้นับดาวมาดูแลผมแทน”
“แต่คุณองศามีไข้สูงนะคะ”
“ผมบอกว่าไม่ต้องไงครับ” องศาพูดเสียงดังจนเกือบจะตะโกนจนป้าพรสะดุ้ง
“อะๆ อย่างงั้นก็ได้ค่ะ” ป้าพรยอมทำตามที่องศาสั่ง
“มาพยุงฉันลุกขึ้นสิ ยืนบื้ออยู่ได้”
นับดาวเดินเข้าไปด้วยความกล้าๆ กลัวๆ แล้วพยุงเขาลุกขึ้น
“อึ๊บ" "หนักเป็นบ้าเลย ตัวก็โตยังทำตัวเหมือนเด็ก” นับดาวบ่นในใจ เมื่อสัมผัสกับร่างแข็งแรงขององศาก็รู้สึกประหม่า
“ตัวคุณร้อนมากเลยนะคะคุณองศา ฉันว่าตามหมอมาดูอาการหน่อยก็ดีนะคะ”
“ฉันไม่ได้ขอความคิดเห็นจากเธอ ไม่ต้องมาทำเป็นรู้ดี มีหน้าที่ดูแลฉันก็ทำไป” ป้าพรส่ายหน้าเหนื่อยใจกับความดื้อและเอาแต่ใจขององศา
” จะตายอยู่แล้วยังจะปากดีอีก อายุก็เยอะแล้วยังทำตัวเหมือนเด็ก” นับดาวบ่นในใจ