พลาดรักนางบำเรอ

1 เหตุของเรื่อง “แม่อย่าขับรถเร็วนักเลย แขกของแม่ไม่หนีไปไหนหรอก” เจสซี่หรือชื่อจริงคือเจนสุดา บอกคนขับด้วยความเป็นห่วง ในสภาพท้องฟ้าอากาศที่ไม่เป็นใจในการขับขี่ “อย่ามาทำเป็นพูดดีเลยนะเจสซี่ เพราะใครกันล่ะมัวแต่โอ้เอ้อยู่นั่นแหละ เห็นไหมฝนตกหนักเลยทีนี้ ทางนี้ก็ถนนหนทางไม่ค่อยดีด้วย” มาดามไลลาหันไปค้อนลูกสาวคนโปรด ที่วันนี้ถูกเศรษฐีอันดับต้น ๆ ประจำจังหวัดเรียกใช้ตัวอย่างเร่งด่วน “ก็ทำไมไม่นั่งเรือไปล่ะแม่” “โอ๊ย ค่าเรือมันแพงแม่ไม่อยากจ่าย มีรถขับไปเองนี่แหละสะดวกดี” “แม่ระวัง !” เอี๊ยด !!! โครม !!! “เจสส..ซี่ละ..ลูกเห็นไหม มะแม่ชนตัวอะไรเมื่อกี้” มาดามไลลาเสียงสั่นระหว่างถามคนนั่งด้านข้าง “ไม่ใช่ตัวอะไรหรอกมะ..แม่ ชะชนคนเลยล่ะ” ไม่ได้ต่างไปจากคนเป็นลูกสาวเลย “ฉิบหายแล้ว !” หญิงสูงวัยในชุดกระโปรงสั้นรองเท้าส้นสูงสองนิ้ว เปิดประตูรถออกไปดูคนเจ็บด้วยความตกใจ “เจสซี่ ! ลงมาช่วยแม่ก่อนลูก” มาดามไลลาเห็นสภาพของคนที่รถชนแล้ว รีบกวักมือเรียกคนในรถให้ออกมาช่วยกัน “เอาวะ” เจสซี่ตัดสินใจเปิดประตูออกไป ชุดที่สวมใส่นั้นแสนจะบางเบา เจอสายฝนหนัก ๆ เข้า ก็แนบเนื้อจนเห็นทะลุไปถึงชั้นในแสนเซ็กซี่ “แม่ทำไงดี” “เขายังไม่ตายเจสซี่” “พาไปโรงพยาบาลดีกว่าแม่” สองแม่ลูกต่างสายเลือดรีบพากันประคองคนเจ็บขึ้นรถ เตรียมขับไปส่งยังโรงพยาบาลเป็นการเร่งด่วน “แม่ตั้งสติ ค่อย ๆ ขับมืออย่าสั่นสิ” เจสซี่บอกคนที่สั่นเป็นเจ้าเข้าไปทั้งตัว มือจับพวงมาลัยแต่เท้าไม่ยอมเหยียบคันเร่ง “แม่ !” “รู้แล้ว !” เพียะ ๆ มาดามไลลาตบหน้าตัวเองแรง ๆ เพื่อเรียกสติให้กลับคืนมา รถถึงเคลื่อนตัวออกจากจุดเกิดเหตุไปได้ในที่สุด “หัวกระแทกโดนโขดหินด้วยแม่ เลือดออกหนักเลย” เจสซี่มองไปยังเบาะหลัง ที่มีร่างคนเจ็บนอนไม่ได้สติอยู่ มีเลือดไหลออกจากศีรษะไม่ยอมหลุด “หาผ้าอะไรไปกดเลือดไว้หน่อยเจสซี่ ไม่งั้นได้ตายก่อนถึงมือหมอแน่” “เจสซี่มีผ้าเช็ดหน้าอยู่แม่” พูดแล้วก็รีบรื้อกระเป๋าของตนหาผ้าเช็ดหน้าออกมา “ปีนไปเลย ๆ” มาดามไลลาโบกมือให้เจสซี่ข้ามไปเบาะหลังเร็ว ๆ อีกคนก็ทำตามอย่างว่าง่าย รีบนำผ้าไปกดตรงผลที่มีเลือดไหลออกมา สักพักใหญ่ ๆ รถก็เลี้ยวเข้ามายังห้องฉุกเฉินของทางโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง เพราะอยู่ใกล้ที่สุดแล้ว “คนเจ็บโดนอะไรมาครับ” คำถามของพนักงานที่เข็นเปลนอนมารับคนเจ็บ ทำให้ทั้งคู่หันไปมองตากันเลิ่กลั่ก “รถชนหัวกระแทกค่ะ รีบ ๆ รักษาค่ะเลือดออกไม่ยอมหยุดเลย” มาดามไลลาเร่งเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายซักเพิ่ม “เชิญญาติคนเจ็บกรอกเอกสารด้วยครับ” พนักงานอีกคนเดินมาบอกทั้งคู่ ‘ญาติคนเจ็บ’ มาดามไลลาเออออห่อหมกไปก่อน เพราะไม่อยากให้ใครมาถามอะไรตนเองในตอนนี้ “แม่กรอกไงดี” เจสซี่หันไปถามมาดามไลลา ซึ่งตอนนี้ก็นึกอะไรบางอย่างอยู่ในใจครู่หนึ่ง “กรอกชื่อคัทลิน โคกตัน” “แม่จะดีเหรอ” “เออ กรอก ๆ ไป” พอกรอกเอกสารเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็มานั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินด้วยหัวใจเต้นตุ้ม ๆ ตุ่ม ๆ “แม่ทำไมให้กรอกชื่อนั้นล่ะ” เจสซี่สงสัยที่มาดามไลลาให้กรอกชื่อเพื่อนของเธอ ซึ่งตอนนี้มีคนรับเลี้ยงดู และย้ายไปอยู่ต่างประเทศได้สามปีแล้ว “รถแม่ประกันขาด ถ้าเราบอกว่าไม่รู้จักชื่อของคนเจ็บ เขาก็จะเรียกตำรวจมาสอบสวน ตอนนี้เอาตัวรอดก่อน เอาไว้แม่หนูนั่นฟื้นเราค่อยไปอธิบายความจริง และขอร้องอย่าเอาผิดเรา” คนไม่อยากคุยกับตำรวจตอนนี้รีบหาทางเลี่ยง “แม่เขาจะไม่ยิ่งโกรธหนักกว่าเดิมเหรอ” “ก็บอกไปสิว่าเราไม่รู้ชื่อ เลยกรอกไปก่อนเพื่อให้ได้รักษา” “แม่ไปแอบทำอะไรมานี่ ถึงไม่อยากเจอตำรวจ” “เงียบไปเลยนะเจสซี่ ตายห่า รีบโทรไปบอกเสี่ยอาร์ทเร็วเข้า ป่านนี้รอจนโมโหแล้วมั้ง” “ซวยของจริงเลยทีนี้อีเจสซี่เอ๊ย” เจสซี่กระวีกระวาดเปิดกระเป๋าหาโทรศัพท์มือถือออกมา กดโทรหาลูกค้าคนสำคัญในทันที “เจสซี่เองค่ะเสี่ยขา รถมาดามเสียกลางทางค่ะ เจสซี่เปียกหมดเลย ตอนนี้มาดามก็ไม่สบายปวดท้องรุนแรง เจสซี่ต้องโบกรถพามาโรงพยาบาลค่ะ ถ้าเสี่ยไม่เชื่อเจสซี่จะเปิดวีดิโอคอลให้เสี่ยดูก็ได้ค่ะ” เจสซี่มีทั้งหลักฐานเป็นชุดเปียก ๆ กับป้ายหน้าห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล “คะ เสี่ยจะให้คนมารับเหรอคะ ได้ค่ะ เจสซี่จะรออยู่ที่โรงพยาบาลนะคะ คิดถึงเสี่ยเหมือนกันค่ะ จุ๊บ ๆ” “เฮ้อ” หลังวางสายไปแล้วก็ถอนหายใจออกมาแรง ๆ “เสี่ยเขาโอเคไหมเจสซี่” “ยิ่งเสียกว่าโอเคอีกแม่ เสี่ยน้ำลายไหลตอนเห็นเจสซี่ในชุดนี้ด้วยล่ะ คงมีอารมณ์ชอบอะไรเปียก ๆ แนบเนื้อ ๆ แบบนี้มั้ง” เจสซี่ยิ้มยั่วยวน แถมบิดสะโพกอวดมาดามไลลาอีกด้วย “พอ ๆ ยังจะมามีอารมณ์กวนโมโหแม่อีกนะ” “ใจเย็น ๆ น่าแม่ ถ้าคนเจ็บหายดีแล้ว เขาอาจจะไม่เอาเรื่องเราก็ได้ เราเป็นพลเมืองดีนะพาเขามาส่ง” “พลเมืองดีกะผีอะไร เราขับรถชนเขานะเจสซี่ แล้วถ้าเกิดฟื้นขึ้นมาแล้วเขาเอาเรื่องเราล่ะ” “แม่ก็คงหนีไม่ทันแล้ว แม่ออกจะเด่นดังละแวกนี้ใครเห็นก็จำได้หมด ก็ต้องสู้คดีความกันไป รู้ไหมขับรถชนแต่ไม่หนีแถมพามาส่งโรงพยาบาล ออกค่ารักษาให้เขาทั้งหมด โทษไม่หนักหรอกแม่” มาดามไลลาหน้าซีด เพราะมีเด็กในสังกัดบางคน เข้ามาทำงานแบบไม่ถูกกฎหมาย ถ้าต้องขึ้นโรงขึ้นศาลคงไม่ใช่เรื่องดีแน่ คนมีชนักติดหลัง ย่อมรู้สึกหวาดกลัวไว้ก่อน “เจสซี่อย่าเพิ่งบอกคนอื่นเรื่องนี้นะ เงียบ ๆ ไว้นะ ให้แม่จัดการเอง” “รับทราบค่ะว่ าแต่แม่นี่มันโรงพยาบาลเอกชนนะ ค่ารักษาคงแพงหูฉี่แน่” พอเจสซี่พูดขึ้น มาดามไลลาถึงกับเหงื่อตก หน้ามืดขึ้นมาในทันที