คามินกลับมานั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ส่วนนิสสาก็เดินออกไปด้านนอกนั่งประจำตำแหน่งเลขาฯ หน้าห้องของท่านประธาน ราวกับว่าเมื่อครู่ไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นภายในห้องนั้นแม้แต่นิดเดียว ทุกอย่างดูเหมือนเป็นปกติ แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ ที่ไม่เป็นปกติอีกต่อไปก็คือเหมันต์ เขาจับตามองทั้งสองอย่างใกล้ชิด แทบจะทุกฝีก้าวเลยก็ว่าได้
ถึงจะรู้ว่านิสสากับคามินมีอะไรกันแล้ว เหมันต์ก็ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจในการจีบนิสสา เขาชอบเธอเอามากๆ มากเสียจนถอนตัวไม่ขึ้น
เหมันต์เดินเข้ามาหานิสสา พลางมองเธอด้วยสายตาสงสัย อยากจะเอ่ยถามอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ยังคงทำท่าทีเก้ๆ กังๆ ไม่กล้าเอ่ยอะไรออกไป คนตัวสูงเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้านิสสา มองเธอด้วยแววตาเรียบเฉย แอบรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้น นิสสาเมื่อเห็นเหมันต์เดินมาก็ส่งยิ้มกว้างให้อย่างเคย
“มีอะไรรึเปล่าคะคุณเหมันต์”
นิสสาเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางขอ
