“สวัสดีครับคุณนิสสา”
(อื้อ....ท่านประธานปล่อยนิสสาค่ะ พอก่อน)
(บอกให้เรียกพี่คามินไง อร้า...ซี้ดดด)
(หยุดเถอะ ท่านประธานไม่กลัวคุณเหมันต์รู้หรือคะ อร้า..เจ็บนะ)
(มาพูดถึงมันทำไมตอนนี้ ใครสน...อร้า...นิสสา ผมเสียวมากเลย)
มือเรียวกดปุ่มวางสายทันที ก่อนที่จะบรรเลงเพลงรักกับคามินต่อ เหมันต์กำโทรศัพท์มือถือไว้แน่น ความคับแค้นใจสุมอยู่เต็มอก นี่เพื่อนรักมาหักเหลี่ยมกันได้ถึงเพียงนี้เลยหรือนี่ ทั้งๆ ที่เคยบอกว่าจะไม่ยุ่งกับนิสสา แต่ตอนนี้กับได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้ว โทรศัพท์มือถือเครื่องหรูถูกปาลงพื้นแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ
“นิสสาคุณพูดถึงเหมันต์ทำไมหึ แคร์มันเหรอ”
คามินเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าออกมาจากลำคอ ในขณะที่ยังคงซอยสะโพกเข้าไปยังร่องรักของนิสสาไม่ยั้งอย่างหนักหน่วง
“ก็คุณเหมันต์เป็นเพื่อนคุณ แล้วเขากำลังจีบนิสสา อร้า อึก ทำเบาๆ สิคะ”
“ผมจะทำแรงกว่านี้อีกถ้าคุณยังไม่เลิกพูดชื่อมัน”
สะ
