EP 3 : ทรยศ
1201 คำ
โซ่ล่ามรัก : ตอนที่ 3
“วะ ไว้ชีวิตผมเถอะนะครับ คุณคริสเตียน”
“ผมๆๆ ไม่ได้ตั้งใจที่จะหักหลังคุณเลยนะครับ” ผู้ชายคนหนึ่งที่ถูกมัดมือทั้งสองข้างให้กลางออกและขึงไว้กับผนังกำแพง ร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลฉกรรจ์ รอยฟกช้ำตามใบหน้า บรรยากาศในห้องมีกลิ่นอับ กลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งอยู่ทั่วห้อง ตามกำแพงยังมีรอยคราบเลือดหลงเหลืออยู่ ไม่มีใครรู้ว่าที่นี่คือที่ไหน คนที่มาที่นี่จะไม่มีทางได้กลับออกไป จะกลับออกไปก็แค่ร่างที่ไร้วิญญาณ
“หึ….กูเกลียดที่สุดคือพวกหน้าไหว้หลังหลอก” เขาที่นั่งอยู่กลางห้อง ในมือถือแท่งเหล็กที่มีขนาดกำลังพอดีมือ ตอบกลับไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่แสดงอาการ แววตาที่ไร้ความรู้สึก กำลังมองไปยังชายตรงหน้า
“ใครที่มันคิดจะทรยศกู จุดจบมีแค่ตาย!!!” เขาพูดออกไปด้วยเสียงดัง หนักแน่น ลูกน้องที่อยู่บริเวณนั้นถึงกับสะดุ้งกับเสียงเรียบนิ่งแต่แฝงด้วยความอาฆาต ความเลือดเย็นของเจ้านายหนุ่ม ทุกคนรู้ว่าเจ้านายของเขานั้นทำจริง ไม่ใช่แค่ขู่
คริสเตียนเดินเข้าไปหาชายผู้นั้นเรื่อยๆ พอได้ระยะเหลือแค่หนึ่งก้าว เขาใช้แท่งเหล็กในมืองัดหน้าชายคนดังกล่าวขึ้นมา พร้อมกับง้างแท่งเหล็กฟาดเข้าไปที่หน้าชายคนนั้นเต็มๆ แล้วเขาก็ซ้ำไปที่กลางหัวอีกหนึ่งที ทำให้ชายผู้นั้นสงบไปต่อหน้าต่อตา เลือดไหลอาบทั่วใบหน้า แววตาที่มองผลงานตัวเองอยากนิ่งเฉย ไร้ความรู้สึก
เคร้ง!!! เขาทิ้งแท่งเหล็กในมือลง แล้วหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาสูบ พ่นควันขาวคลุ้งใส่ชายตรงหน้า
“จัดการ…..อย่าให้เหลือซาก” เขาเอ่ยสั่งกับลูกน้องพร้อมกับเดินออกจากห้องนั้นไป
@บริษัท เคทีกรุ๊ป
“สวัสดีค่ะ”
“มาติดต่อพี่ป้อมค่ะ”
“คุณมิเกลใช่ไหมคะ” พนักงานต้อนรับตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ
“ค่ะ”
“คุณป้อมให้ขึ้นไปหาชั้น 8 ได้เลยค่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” เธอตอบกลับไปพร้อมส่งยิ้มหวานให้ แสดงความเป็นมิตร
“ผู้หญิงคนเมื่อกี้สวยเนอะ ยิ่งมองยิ่งหลง คนอะไรเหมือนฟ้าประทานมาทุกสัดส่วน ยิ่งรอยยิ้มฉันนี่เคลิ้มไปเลย” เสียงซุบซิบของพนักงานต้อนรับที่ได้เห็นเธอ ต่างหลงในเสน่ห์ของหญิงสาวกันทั้งนั้น
ติ้ง~ ประตูลิฟต์เปิดออก
“อ้าว น้องมิเกล พี่ป้อมเองนะ พี่กำลังจะลงไปรอเราพอดีเลย” โมเดลลิ่งหนุ่มพูดจีบปากจีบคอตามสไตล์ชายแต่ใจหญิง
“สวัสดีค่ะพี่ป้อม” เธอยกมือไหว้ตามมารยาทพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้กับคนตรงหน้า
“ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีกนะเนี่ย” เขาพูดพร้อมกับใช้สายตาไล่มองตั้งแต่หัวจรดเท้า จับตัวเธอหมุนรอบๆ
“มาๆ เข้ามาคุยรายละเอียดกันก่อน”
“พี่อยากให้เรามาถ่ายงานแนวเซ็กซี่ แต่รับรองไม่โป๊เกินแน่นอน โชว์นิดโชว์หน่อยพอกรุบกริบอะจ้ะ”
“งั้นเราเริ่มกันวันนี้เลยละกัน พี่จะได้เสนองานให้บอสเลย”
“คะ!!! วันนี้เลยหรอคะ เออ…..หนูยังไม่ค่อยมั่นใจเลยค่ะ” เธอพูดพร้อมกับก้มมองสภาพตังเอง
“โอ๊ย...คุณน้อง แค่นี้แหละ เฟอร์เฟคแล้วละ”โมเดลลิ่งหนุ่มพูดพร้อมกับกดโทรศัพท์เรียกเลขาเข้ามาในห้อง
“นี่เลขาพี่ ชื่อเมย์ จะคอยดูแลคุณน้อง ดูแลค่าใช้จ่าย มีอะไรสอบถามพี่เมย์เขาได้เลยนะ” เธอหันไปยกมือไหว้เลขา ส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ทุกคนที่เห็นต่างชอบกับความอ่อนน้อมถ่อมตัวของหญิงสาว
“เรียก เกลเฉยๆก็ได้ค่ะ”
_______________
“เดี๋ยวน้องเกลเปลี่ยนชุดนี้ได้เลยนะคะ แล้วออกมาแต่งหน้าทำผมกัน” เลขาพูดพร้อมกับยื่นชุดให้ เธอเข้าไปเปลี่ยนชุดและออกมาแต่งหน้าทำผม
“น้องมิเกลนี่ไม่ต้องแต่งเยอะก็สวยแล้วนะเนี่ย”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ หนูเองยังไม่มั่นใจเลย ไม่เคยทำงานอะไรแบบนี้ กลัวจะทำให้งานเขาล่มมากกว่า” เธอพูดออกไปตามความจริง เธอไม่ชินเลยกับงานแบบนี้ ถึงเธอจะใส่ชุดว่ายน้ำมาบ้างแต่มันก็คือการไปเที่ยว ไปว่ายน้ำ ไม่ได้มีคนสนใจเธอ จ้องมาที่เธอเหมือนกับการถ่ายแบบ
ทั้งคู่พูดคุยกันมาเรื่อยๆ จนมาถึงห้องสตูดิโอ ผู้คนมากมายกำลังยุ่งกับหน้าที่ตัวเอง
“พี่ขอแนะนำช่างกล้องของเราก่อนเลย พี่ตุลย์ค่ะ ช่างกล้องที่จะถ่ายเราวันนี้”
“สวัสดีค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” เธอพูดพร้อมกับยิ้มให้ช่างกล้อง ช่างกล้องเองก็ยิ้มตอบรับเธอกลับมาเช่นกัน ทั้งคู่บรีฟงานกัน อยากให้ออกมาแนวไหน ต้องโพสต์ยังไง เพราะเธอเองยังอ่อนประสบการณ์ในด้านนี้
“เอาละทุกคนเตรียมพร้อมนะ อีก 5 นาทีเราจะเริ่มกันแล้ว” ช่างกล้องตะโกนบอกทุกคนในสตูดิโอ ให้สแตนบายหน้าที่ของตัวเอง
“น้องมิเกล ถอดเสื้อคลุมออกได้เลยครับ แล้วไปรอหน้าฉากได้เลย”
พอเธอถอดเสื้อคลุมออกเผยให้เห็นชุดที่เธอจะใส่ถ่ายแบบวันนี้ทุกคนต่างหันมามองเป็นทางเดียวกัน เธออยู่ในเสื้อเชิ้ตบางๆสีขาว เผยให้เห็นบราเซียลูกไม้สีดำด้านใน บวกกับหน้าอกคัพดีของเธอที่แทบจะทะลักออกมา ใส่คู่กับแพนตี้ตัวจิ๋วสีดำลูกไม้ แทบจะปิดจุดเนินสามเหลี่ยมอันโหนกนูนไม่มิด ถึงแม้เสื้อเชิ้ตจะคลุมไว้ก็ตามแต่ด้วยความบางของเสื้อเชิ้ตก็ยังสามารถมองเห็นถึงข้างในได้
“ทุกคนพร้อมนะ 5 4 3 2 1”
แชะ แชะ...
เสียงกดชัตเตอร์รัวๆ มิเกลเองก็โพสต์ท่าตามที่บรีฟกันได้ตั้งแต่แรก แรกๆเธออาจจะดูเกร็งหน่อย แต่ด้วยความเป็นกันเองของทีมงานทำให้เธอผ่อนคลาย และทำออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ ทุกคนไม่คิดว่านางแบบมือใหม่จะทำได้ดีขนาดนี้ ทุกอย่างไร้ที่ติ
แกรก ครืด~
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าคนที่เดินเข้ามา พร้อมกับลูกน้องสองคน ต่างพาให้ทุกคนในสตูดิโอต้องหยุดการถ่ายทำและหันมาทำความเคารพ
ใบหน้าที่เรียบนิ่ง ไม่แสดงอารมณ์ ทุกคนต่างรู้ว่าบอสของเขานั้นเนี๊ยบแค่ไหน
“โอ๊ะ!! บอสมาเองเลยเหรอคะ ให้งานเสร็จก่อนไหมคะ เดี๋ยวป้อมเอารูปน้องเขาไปรายงานบอสเอง” โมเดลลิ่งหนุ่มรีบเดินเข้าไปหาบอสของเขาทันที แต่เขากับไม่สนใจในสิ่งที่โมเดลลิ่งนั้นพูด สายตากลับไปจ้องหญิงสาวที่ยืนจ้องมาทางเขา ทันทีที่สายตาหันมาตรงกัน เธอเองก็ชะงักไปเล็กน้อยกับบุคคลที่เธอเห็น เขาคือบุคคลอันตราย นัยน์ตาสีเทา สีหน้าไม่บ่งบอกความรู้สึกอะไร
“คริสเตียน” เธอพูดขึ้นเบาๆ มีแค่เธอเท่านั้นที่ได้ยิน
- ผู้เขียน
