ตอนที่ 9
1701 คำ
9
ชายหนุ่มเดินไปหาเพื่อนรัก มองตัวเลขสีแดงสองสามจุดที่คาร์เมนชี้ให้ดูด้วยความสงสัย คิ้วหนาขมวดเข้าหากันดวงตาเป็นประกายสีแดงวาบขึ้นมานิดหนึ่งก่อนที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“นายคิดว่าไงคาร์เมน”
คาร์เมนไม่ตอบ แต่เดินไปหยุดตรงที่เบนนิโต้เดินไปดูเมื่อครู่ เขาพอจะรู้ว่าตอนนี้คนเป็นนายคิดจะทำอะไร อีกไม่นานก็จะได้รับคำตอบ ตัวเลขสีแดงที่เห็นหมายถึงอะไร
ชายหนุ่มมองต้นไม้ต้นเล็กที่เขาปลูกไว้ ที่ตอนนี้มันเติบใหญ่และปริดอกออกผลให้เขาและทุกๆ คนในบ้านได้เก็บกิน เพียงพอสำหรับเอาไปฝากคนรู้จักได้อีกด้วย แต่ก็เคยมีครั้งหนึ่งที่มีเด็กที่อาศัยอยู่ใกล้ๆ มาขโมยไปขาย
จำได้ว่าครั้งนั้นเบนนิโต้เป็นคนจับได้ บทลงโทษที่เด็กๆ พวกนั้นได้รับคือการให้กินมะม่วงที่ยังไม่สุกและเปรี้ยวจนเข็ดฟันจนเด็กเหล่านั้นต้องอ้อนวอนขอร้องและบอกว่าจะไม่ขโมยอีกแล้ว เบนนิโต้ถึงได้ยอมปล่อยตัวไป แต่ชายหนุ่มก็ยังคงติดตามดูพฤติกรรมของเด็กเหล่านั้นอยู่เสมอ ให้ทุนการศึกษาและจัดหาเสื้อผ้าและอุปกรณ์การเรียนให้ตลอดทุกปี จนเดี๋ยวนี้เด็กเหล่านั้นเติบใหญ่และหันมาทำงานให้กับเบนนิโต้เป็นการตอบแทนบุญคุณ
“นายติดต่อคนของเราที่นั่น ให้เริ่มจับตาดูทุกคนและสืบหาข้อมูลด้วย”
“ครับนาย” คาร์เมนรับคำและจัดการติดต่อคนวงในให้จัดการเรื่องที่เบนนิโต้สั่งอย่างรวดเร็ว
“เสร็จเรื่องแล้ว ฉันว่าเราไปหาอะไรผ่อนคลายอารมณ์กันดีกว่า” เบนนิโต้คว้ากุญแจรถที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานโยนให้คาร์เมนที่ลุกขึ้นและรับมันไว้ทันทีเช่นกัน
สองหนุ่มเดินเคียงข้างกันไป โดยที่เบนนิโต้ได้แต่ภาวนา ขออย่าให้วันนี้เป็นวันโชคร้าย เจอกับยายสาวจอมยุ่งเมษาเลย ไม่รู้เป็นยังไงราวกับหญิงสาวเป็นแม่มด จึงสามารถติดตามเขาไปได้ทุกหนทุกแห่ง ก่อกวนอารมณ์เขาให้เป็นไฟได้ทุกครั้งด้วยซิน่า
เบนนิโต้สะบัดศีรษะ เขาคิดถึงยายตัวร้ายเมษาทำไมกันนี่ เจอยายนั่นทีไร เขาต้องอารมณ์เสียทุกครั้ง ใบหน้าหวานสวย แต่ปากยิ่งกว่ากรรไกรโรงพยาบาล เถียงคำไม่ตกฟาก ไม่รู้ว่าเป็นพี่น้องกับมีนาได้ยังไงซิ แฟนเขาทั้งอ่อนหวานและน่ารัก การบ้านการเรือนก็เก่ง ไม่เคยมีข่าวไม่ดีผ่านมาเข้าหู ต่างจากเมษาที่มีแต่ข่าวคาวๆ ทั้งสิ้น แต่ถึงแม้จะบอกว่าอย่าไปคิดถึงยายตัวยุ่งเมษา แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมในสมองเขาถึงได้คุ้นเคยกับเมษาอย่างประหลาด ในใจเหมือนกับมีอะไรบางอย่างบอกให้เขาคิดดูให้ดีๆ
“มีอะไรหรือเปล่าครับนาย” คาร์เมนถามเบนนิโต้ที่ตอนนี้เขาเข้ามานั่งในรถและสตาร์สเรียบร้อยแล้วแต่นายหนุ่มยังยืนขมวดคิ้วเท้าสะเอวอยู่ข้างๆ
“หือ เปล่า ไม่มีอะไรหรอกคาร์เมน” เบนนิโต้ก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ “ออกรถเถอะ”
คาร์เมนทำตามคำสั่ง พารถคันใหญ่ออกไปจากบ้านทันทีเช่นกัน
ภายในรถเต่าสีชมพูหวาน เมษาที่ไม่ยอมให้สมองว่าง เมื่อภาพความดีใจและสะใจของมีนายังคอยเฝ้าติดตามหลอกหลอนเธออยู่ตลอดเวลา เธอจะต้องหาวิธีการเพื่อขัดขวางความต้องการของยายปีศาจมีนาให้ได้!
“ฉันพอจะมีความคิดดีๆ ออกมาบ้างแล้วนะกาน แต่ไม่รู้ว่ามันจะแรงไปหรือเปล่านะซิ ถึงยังไงมีนาก็เป็นพี่สาวฉัน” เมษาอดกังวลเพราะความคิดของตัวเองไม่ได้
“แกเล่ามาก่อนละกัน มีความคิดอะไรดีๆ เกิดขึ้น”
กานพลูใช้มือเคาะพวงมาลัยรถเป็นจังหวะอย่างใช้ความคิดเช่นกัน เธอมองรถเก๋งที่เธอรู้สึกคุ้นกับเลขป้ายทะเบียนเหลือเกิน ก่อนจะร้องอ๋อในลำคอ เมื่อนึกถึงตัวเลขที่เมษาชอบย้ำอยู่บ่อยๆ ได้
“พี่บีชอบสปอร์ตสีดำนะกาน แต่ปกติแล้วมักจะไม่ค่อยได้ใช้ เพราะจะต้องมีคนขับให้ เพื่อพี่บีจะได้อี๋อ๋อกับผู้หญิงได้ถนัดๆ หมายเลขรถก็ พ 8...นะแก”
เบนนิโต้จะไปไหน...เอาน่า ยังไงก็ขับตามไปก่อนแล้วกัน กานพลูบอกกับตัวเอง จนไม่ทันได้สนใจฟังเรื่องที่เมษาบอกเลยแม้แต่นิด
“จำละครเรื่องนั้นได้หรือเปล่า ไอ้เล่ห์ร้งเล่ห์ร้ายอะไรที่แกชวนฉันดู ตอนที่ยายตัวร้ายกับแฟนวางแผนวางยาในแก้วน้ำให้นางเอกกินแล้วก็จับแก้ผ้าถ่ายรูปเอาไว้แบลกเมย์เรียกเอาเงินนะ”
เมษาถามกานพลู จำได้ว่าตอนที่ดูละครเรื่องนั้น เธอทั้งโกรธและเกลียดตัวร้ายกับแฟนมาก ที่ทำร้ายผู้หญิงแสนดีแสนดีและน่ารักอย่างนางเอกที่เธอจำไม่ได้แล้วว่าใครเป็นคนแสดง
“ฉันว่ามันน่าจะใช้ได้นะกาน เราหาใครสักคนที่ไว้ใจได้ มาทำทีว่ามีความสัมพันธ์กับมีนา ถ่ายรูปตอนที่มีนาและผู้ชายคนนั้นกอดจูบกันอยู่ในห้องเอาไว้” เพียงแค่คิดว่าตอนนี้เธอมีแผนการเอาคืนมีนาได้ เมษาก็ยิ้มกริ่มดวงตาเป็นประกาย “ถ้าให้ดีนะกาน เราก็วางแผนให้พี่บีมาเห็นด้วย แกเห็นว่าไงบ้างเพื่อน แผนที่ฉันคิดดีหรือเปล่า”
ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน เบนนิโต้ก็จะได้เห็นตัวจริงของมีนาเสียที แล้วเขาก็จะเข้าใจในตัวเธอและให้โอกาสเธอพิสูจน์ว่าสิ่งที่รู้เกี่ยวกับเธอนั้นมันไม่มีสิ่งใดเป็นความจริงแม้แต่นิดเดียว
เมษาถามเพื่อนโดยไม่ทันเอะใจว่ากานพลูไม่ได้ฟังสิ่งที่เธอบอกเลยสักนิด
“กาน...กาน...แกมองอะไรนะ ทำไมไม่ฟังฉันเลย” เมษามองตามมือกานพลูชี้ไปที่รถคันหนึ่ง
“เฮ้ย! นั่นมันรถพี่บีนี่น่า แกขับตามไปเลยกาน” เมษาชี้มือชี้ไม้ไปที่รถและกระตุ้นให้กานพลูขับรถตามอย่างรวดเร็ว ซึ่งเพื่อนรักก็ขับรถตามได้อย่างรวดเร็วทันใจเช่นกัน
“นายครับ ผมว่ามีรถตามเรามาครับ”
คาร์เมนบอกเบนนิโต้ที่ไม่สนใจสิ่งใดนอกจากก้มหน้าก้มตาดื่มกินน้ำหวานจากปากอวบอิ่มของศรีอัปสร ม่ายสาววัยสามสิบปีที่แม้จะอายุมากแล้วแต่ยังคงความสาวความสวยไว้อย่างดี จนเป็นที่หมายปองของหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่หลายต่อหลายคน แต่เธอก็มาตกลงมีความสัมพันธ์แบบชั่วครั้งชั่วคราวกับนายของเขา
“แน่ใจนะคาร์เมน รถคันนั้นตามเรามา” เบนนิโต้ถามย้ำเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง แต่ยังไม่ยอมละปากจากซอกคอหอมนุ่มของคู่นอนชั่วคราวที่เขาติดใจลีลายั่วยวนอารมณ์จนต้องโทรเรียกมาบริการปลดปล่อยอารมณ์ให้
“ครับนาย ผมมองหลายครั้งแล้ว เห็นขับตามเรามาได้สักครู่ใหญ่แล้วครับ”
เบนนิโต้ละสายตาจากคอเนียนนุ่มขึ้นไปมองตามคำพูดของคาร์เมน “รถเต่าสีชมพูนั่นใช่ไหมคาร์เมน” ชายหนุ่มถามก่อนจะก้มลงหาความหวานจากปากศรีอัปสรต่ออย่างไม่สนใจเพราะรู้ว่ายังไงซะคาร์เมนก็จัดการได้
“ครับนาย” คาร์เมนตอบรับอย่างเย็นชาไร้ความรู้สึก
“อัปสรจ๋า วันนี้เราเปลี่ยนโปรแกรมไปร้านอาหารเรือนรัก ดินเนอร์ท่ามกลางแสงเทียนในโรงแรมหรูระดับห้าดาวที่ผมเพิ่มจะเทคโอเวอร์ได้กันดีกว่านะ”
เบนนิโต้เอ่ยเสียงหวานกับศรีอัปสร โดยไม่ยอมละจากอกอวบเต่งตึงที่ชูชันเพราะฝีมือเขา แม้จะผ่านการมีสามีมาแล้วแต่ศรีอัปสรยังคงรักษารูปร่างให้เต่งตึงด้วยการฝึกโยคะและออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ
“แล้วแต่คุณซิคะฮันนี่” ศรีอัปสรตอบกลับน้ำเสียงแหบพร่า เนื้อตัวอ่อนระทวยเหมือนขี้ผึ้งโดนไฟลนเพราะฤทธิ์ปากและมือเบนนิโต้ที่โจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง แม้กระทั่งในรถก็ไม่ยอมปล่อยให้เธอได้หายใจหายคอ หญิงสาวจิกทึ้งเส้นผมหนานุ่มระบายความเสียวซ่านและรัญจวน
“ขับรถไปโรงแรมฟ้าดารานะคาร์เมน เราจะล่อมันไปที่นั่น ฉันอยากรู้ว่ามันเป็นใคร ถึงกล้ามาหาญต่อกรเล่นกับเบนนิโต้ ริชชี่” ชายหนุ่มเอ่ยน้ำเสียงดุกร้าว ดวงตาวาววาบขึ้นมาแวบหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ
“ครับนาย” คาร์เมนรับคำ ก่อนจะเลี้ยวรถมุ่งไปโรงแรมฟ้าดารา สายตาเหลือบมองรถเต่าสีชมพูที่ยังขับตามเขาและเบนนิโต้ไม่ลดละเช่นกัน สายตาคาร์เมนเปล่งประกายแข็งกร้าวขึ้นอย่างน่ากลัว ถ้าหากสองสาวได้มาเห็น คงจะต้องกลัวจนตัวสั่น ชายหนุ่มหักหัวรถเลี้ยวเข้าจอดบริเวณโรงรถสำหรับผู้บริหารโรงแรมฟ้าดารา ที่เบนนิโต้พึ่งจะเทคโอเวอร์มายังไม่ทันจะถึงสามเดือนดี
เบนนิโต้คล้องแขนศรีอัปสรเดินเข้าไปในโรงแรม ปล่อยให้คาร์เมนเฝ้ารอดูคนที่ริอ่านขับรถตามโต้มาอย่างไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง จะต้องเจอกับสิ่งใด หรือไม่คงอยากจะหาที่ตายเร็วๆ ถึงกล้ามายุ่งกับพวกเขา
รถเต่าสีชมพูเลี้ยวตามรถเก๋งของเบนนิโต้มาหยุดจอดหน้าโรงแรมและปล่อยให้ผู้หญิงคนหนึ่งก้าวลงจากรถก่อนที่คนขับจะวนหาที่จอด
- ผู้เขียน
