ตอนที่ 12

1487 คำ

12 กานพลูรับคำ ก่อนจะเดินตามร่างสูงใหญ่ที่เลิกคิ้วมองเมษาอย่างสงสัย คาร์เมนจ้องหน้าเมษาเต็มๆ เพียงได้เห็นรอยยิ้มหวานและเชือดเฉือนจากดวงตาคู่นั้น ทำให้เขาอยากจะหัวเราะให้ลั่นห้อง ครั้งแรกที่ได้ยินฉายานี้เขาถึงกับโกรธจนควันออกหู รีบควานหาตัวคนตั้งฉายานี้ให้อยู่เป็นนานแต่ก็ไม่เจอเสียที แล้วความจริงก็ปรากฏในวันนี้เอง เขาได้ฉาย***าๆ นี่มาจากยายจอมจุ้นเมษา คนที่ทั้งเขาและเบนนิโต้ไม่อยากให้มาอยู่ใกล้ๆ นี่เองสงสัยว่าฝีมือของเขาจะตกเสียแล้ว ถึงได้มองข้ามเมษาไปได้ คาร์เมนสลัดศีรษะเล็กน้อยขณะเดินตามร่างศรีอัปสรไป “ไงคะพี่บี เสียดายมากหรือไงคะ” เมษาอดแขวะเบนนิโต้ไม่ได้ “ใช่ เสียดาย” เบนนิโต้รับหน้าตาย เขามองหน้าขาวสวยของเมษาอย่างเกรี้ยวกราด “เสียดายมาก จะตามไปใหม่ก็ยังทันนะคะ น้องเมย์ไม่ได้ว่าไม่ได้ห้ามพี่บีสักหน่อย” เมษาพิงพนักเก้าอี้มองเบนนิโต้ตาเป็นประกาย ปากก็พูดจากประชดประชัน ถ้าตอนนี้คุณ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม