ฉันมองความขี้อ้อนของพี่เขมแล้วแอบอมยิ้มไม่ได้ ฉันถือวิสาสะใช้มือเสยผมให้พี่เขมลวกๆ แล้วกดจูบลงที่หน้าผากกว้างของเขา
"เหมือนลูกแมวเลย"
ฉันเอ่ยแซวพี่เขมที่เอาหน้าซุกอยู่บนเนินอกฉันเขาถอดเสื้อนอกของฉันออกอย่างช้าๆ จนเหลือแต่เสื้อสายเดี่ยวสีดำรัดรูป พี่เขมก้มมองหน้าอกของฉันอีกครั้ง แล้วส่ายหน้าไปมา
"นี่มันเสื้อหมารึไง ทำไมมันตัวแค่นี้เอง"
"มันเป็นแฟชั่น พี่เขมไม่เข้าใจ"
"โอ้โห แฟชั่น เอาเสื้อหมามาใส่เนี่ยนะแฟชั่น"
"ชิ"
ฉันกับพี่เขมเถียงกันอยู่สักพัก พี่เขมก็บ่นฉันเรื่องเสื้อครอปสายเดียวของฉันจนหูชา ทำตัวเหมือนพ่อไม่มีผิดนี่ฉันคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยจะหวงฉันมาเกินไปแล้วนะเนี่ย
"เดี๋ยวพรุ่งนี้เลิกเรียน แล้วพี่จะไปคอนโดหนู"
"มะ ... มาทำไม"
"จะไปรื้อตู้เสื้อผ้า เผาทิ้งแม่งให้หมด เอาเสื้อหมามาใส่ได้ไง เดี๋ยวคนอื่นหาว่าผัวเลี้ยงไม่ดีให้เมียใส่เสื้อหมา"
ฉันทุบลงที่บ่าแกร่งของพี่เขมหนักๆ กล้า
