ผมซาบซึ้งใจในพลังเพื่อนของผมจริงๆ พวกเราทุกคนต่างยกแก้วขึ้นแล้วชนกันอย่างแก้วแล้วแก้วเล่า ซึ่งปกติพวกผมจะสังสรรค์กันอย่างนี้อยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่ที่คลับของป๋าผม ก็จะเป็นที่ห้องของใครบางคนในกลุ่ม
ถึงแม้ว่าในใจลึกๆ จะรู้สึกผิดอยู่บ้าง แต่ผมเคยเตือนมันแล้วว่าถ้ามันดูแลพลอยไม่ดีผมจะแย่งเธอมาแน่ๆ แต่มันก็ยังทำ ผมกับเพื่อนๆ เริ่มกินกันไปจนหมดได้หนึ่งลังแล้ว หลังจากนั้นเพียงไม่นานประตูห้องนอนของผมก็เปิดออก
แกร่ก~
พวกผมหันไปที่ประตูห้องนอนที่ถูกเปิดออกโดยคนข้างใน น้องพลอยตัวขาวโบ๊ะราวกับหิมะ เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของผมมันยาวลงมาจนถึงหน้าขา ปลดกระดุมเสื้อตรงเนินอกอีกสองสามเม็ดเดินเข้ามาหาผม อย่างช้าๆ ผมตกอยู่ในภวังค์นั้นไปหลายนาที รู้สึกตัวอีกทีคือเธอมาหยุดอยู่ตรงหน้าผมแล้ว และไม่ใช่แค่ผม เพราะเพื่อนของผมมันก็ตกอยู่ในภวังค์เหมือนผมด้วย
"เฮ้ย!! พวกมึงมองอะไรกันวะ ยัยหนูมานี่เลย"
ผมหันไปตวาดลั่นกับบ
