เก้ายืนมองตัวเองในกระจกก่อนจะนึกอะไรดี ๆ บางอย่างออก เขาเลยตะโกนเรียกอีกคนจากในห้องน้ำ
“กวากวา”
“...”
เงียบ ไร้เสียงตอบรับ...
เก้าเลยเรียกเสียงดังขึ้นกว่าเดิม
“กวากวา!”
“คะ ว่าไงคะเฮีย”
กวากวารีบวิ่งเข้ามาในห้องน้ำ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง รีบหันหลังหนีเรือนร่างกำยำเปลือยเปล่าของเจ้าของห้อง
“เฮียมีอะไรคะ”
เธอถามเสียงอ้อมแอ้ม ใช้มือปิดหน้าตัวเองไว้ทั้งที่ยังหันหลังอยู่
“หันมา”
“ไม่เป็นไรค่ะ กวาสะดวกคุยแบบนี้มากกว่า”
เก้ากระตุกยิ้มมุมปาก ยิ่งเห็นท่าทางตื่นตระหนกของคู่หมั้น เขายิ่งคิดอยากแกล้ง
“ฉันไม่ชอบให้คู่สนทนายืนหันหลังให้”
มือหนากระชากร่างบางให้หันกลับมา ส่งผลให้เธอเสียหลักเซเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดเขา
“กรี๊ด >__<”
เธอพยายามไม่มองแผงอกกำยำนั่น และพยายามไม่รู้สึกถึงบางอย่างที่กำลังขยายอยู่เบื้องล่าง
“อื้ม เลื่อนต่ำลงไปหน่อย”
มือเล็กเลื่อนฟองน้ำต่ำลงตามที่เก้าบอกโดยที่สายตาไม่ได้เลื่อนตามลงไปด้วย
“อย่างนั้น ต่ำลงอีก”
มือเล็กค่อย ๆ เลื่อนต่ำลงจากแผงอก ต่ำลงสู่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเรียงตัวกันสวยงามเหมือนคนออกกำลังกาย
“อื้ม ดี ลงต่ำอีกหน่อย”
มือเล็กรีบถูสะเปะสะปะเพราะเธอไม่กล้าก้มลงมอง เก้ามองอาการคนตรงหน้าพลางกระตุกยิ้มมุมปาก ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูเธอ
“ต่ำลงอีกหน่อย”
กวากวาสูดลมหายใจเข้าปอด หันกลับมามองหน้าเขา พูดขึ้นอย่างเหลืออด
“จะให้เลื่อนต่ำไปถึงไหนคะ”
“หึหึ จนถึงนี่ไง”
มือหนาจับข้อมือเล็กมาวางลงบนใจกลางความเป็นชายที่พองตัวพร้อมรบเต็มที่ เขาหวังให้เธอกรี๊ดแล้ววิ่งหนีออกไป อกแตกตายจนถอนหมั้นเขาไปเลยยิ่งดี
“ได้ค่ะ ถูตรงนี้ใช่มั้ยคะ”
เก้าเบิกตากว้างเมื่ออยู่ ๆ แม่คนขี้อายกลับกล้าถูฟองน้ำไปมาบนลูกชายเขา
“อ๊า ยัยตัวแสบ”
สันกรามคมขบเข้าหากันแน่นจนนูน มือหนากำขอบอ่างไว้แน่น เกร็งรับสัมผัสนุ่มนวลบริเวณจุดยุทธศาสตร์
“สะอาดหรือยังน้า”
มือเล็กสาละวนอยู่กับมันอยู่อย่างนั้นอย่างต้องการหยอกล้อ เธอไม่ได้ใจกล้า แต่เธอแค่อยากแกล้งเขาคืนเท่านั้นเอง
“อ๊า พอแล้ว”
รอยยิ้มเล็ก ๆ ปรากฏบนใบหน้าน่ารักราวตุ๊กตา เธอเงยหน้ามองเก้าด้วยใบหน้าไร้เดียงสาไม่พอ ยังแกล้งถามด้วยน้ำเสียงใสซื่ออีก
“พอจริงเหรอคะ กวาว่ายังไม่สะอาดเลยน้า”
“อื้ม พอ อ๊ะ พอแล้ว”
เขาอยากแกล้งคู่หมั้นจอมยุ่งของเขาให้อกแตกตายแท้ ๆ แต่ตอนนี้กลับเป็นเขาเสียเองที่กำลังจะอกแตกตาย