สะใจล้วนๆ
2481 คำ
โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง
ระหว่างที่รอเรียนชั่วโมงต่อไปฉันกับดาวก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย
“ข้าวแกเคยมีแฟนไหม”
ดาวที่ตอนนี้เป็นเพียงเพื่อนสนิทคนเดียวของฉันหันมาถามฉันด้วยสีหน้าที่อยากรู้และมันคงจะเป็นเรื่องปกติที่เพื่อนที่สนิทกันจะคุยกันเรื่องพวกนี้
“ไม่เคยอ่ะทำไมหรอ”
“จริงดิ”
ดาวทำหน้าเหมือนไม่ค่อยเชื่อ ฉันเท่าไหร่จริงๆตอนที่อยู่โรงเรียนเก่าก็มีคนมาจีบฉันบ้างนะแต่ฉันเป็นคนขี้อายเลยไม่กล้าคุยกับใครอีกอย่างพ่อก็หวงแล้วก็เข้มงวดเรื่องนี้กับฉันมากฉันเลยคุยกับใครที่โรงเรียนไม่ได้ อ่อ ลืมบอกไปว่าพ่อฉันเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่โรงเรียนเดิมของฉันส่วนแม่อยู่บ้านเฉยๆหรือถ้าจะเรียกให้ดูดีหน่อยก็คืออาชีพแม่บ้าน
“แล้วดาวล่ะเคยมีแฟนไหม”
ฉันถามกลับด้วยความอยากรู้บ้าง อย่างที่เคยบอกว่าดาวเป็นคนน่ารักจัดได้ว่าสวยระดับต้นๆของโรงเรียนเลยล่ะ ขนาดว่ามีรุ่นพี่หล่อๆมาขายขนมจีบให้ตั้งหลายคนเลยนะแต่ก็ไม่เห็นดาวจะสนใจใคร
“เคยสิใครๆก็เคยมีแฟนทั้งนั้นแหละ”
ดาวตอบด้วยรอยยิ้มที่สดใสแต่ใครๆที่ว่าคงต้องยกเว้นฉันไว้คนนึง
“นั่นสินะ”
ฉันเออออไปกับเพื่อนเพราะคงมีแค่ฉันล่ะมั้งที่ิอายุ16แล้วแต่ยังไม่เคยมีแฟน ดูอย่างเพื่อนผู้หญิงในห้องสิเหมือนจะมีแฟนกันแทบทุกคน ขนาดเด็กเรียนยังไม่ยกเว้น
“ตอนนี้เราชอบรุ่นพี่คนนึงอยู่อ่ะพี่เขาหล่อแล้วก็เทห์มากๆเลย”
อยู่ๆดาวก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา ฉันตั้งใจฟังมากเพราะดาวพูดไปยิ้มไปด้วย
“จริงหรอ”
ฉันตกใจนิดหน่อย มิน่าล่ะดาวถึงไม่สนใจคนที่มาจีบที่แท้ก็มีคนที่ชอบอยู่นี่เอง
“เขาเป็นรุ่นพี่ม.6อยู่ห้องสามอ่ะ จริงๆเราชอบพี่เขามานานแล้วแล้วที่เราย้ายโรงเรียนมาก็เพราะพี่เขานี่แหละ”
ดาวดูเขินมากเวลาที่พูดถึงรุ่นพี่คนนั้นสงสัยดาวคงจะชอบรุ่นพี่คนนั้นมากจริงๆ ฉันชักจะอยากรู้แล้วสิว่าผู้ชายแบบไหนนะที่ตรงสเปคเพื่อนฉันที่ทั้งสวยแถมยังเรียนเก่งอีก ดาวกำลังจะพูดต่อแต่อาจารก็เข้ามาก่อนบทสนทนาของเราสองคนเลยต้องจบลง
ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยงฉันกับดาวมากินข้าวที่โรงอาหารด้วยกัน โรงเรียนจะให้นักเรียนมอต้นกับมอปลายพักกันคนละเวลาเพราะจะได้ไม่แออัดโรงอาหารเลยมีที่ว่างพอให้เลือกนั่งได้ตามใจ
“ไปนั่งตรงนั้นกัน”
ดาวจูงมือฉันไปที่โต๊ะที่อยู่ห่างจากร้านข้าวค่อนข้างไกลทั้งที่ใกล้ๆก็มีตั้งหลายโต๊ะแต่พอมาถึงฉันก็ตกใจจนหน้าซีดเพราะโต๊ะข้างๆมีกลุ่มของพวกพี่เสือนั่งอยู่
“อ้าว น้องดาว”
เพื่อนพี่เสือคนนึงทักดาวขึ้น ถ้าจำไม่ผิดรุ่นพี่คนนี้ก็คือคนที่จับหน้าอกฉันในห้องน้ำวันนั้น
“นี่พวกพี่พึ่งมากินข้าวหรอคะ”
ดาวตอบรุ่นพี่ที่ฉันพึ่งรู้ว่าชื่ออะไรแล้วเหมือนว่าดาวกับรุ่นพี่พวกนี้จะสนิทกันพอสมควร
“เออดิก็ไอ้ดิวนั่นแหละมัวแต่ลอกการบ้านไม่เสร็จสักทีพวกพี่เลยมากินข้าวช้า”
พี่เบส ฉันขอเรียกแบบนี้เลยแล้วกันนะ พี่เบสหันไปหารุ่นพี่อีกคนและรุ่นพี่คนที่พูดถึงก็คือคนที่ถกกระโปรงฉันขึ้น
“แล้วนี่เพื่อนใหม่ดาวหรอ”
พี่คนที่ชื่อเบสหันมามองฉัน ฉันก็หลบทันที
“อ่อ ใช่ นี่ข้าวเป็นเพื่อนคนที่ดาวเคยเล่าให้ฟังไง”
“อ๋อ”
พวกพี่เขาลากเสียงยาวๆก่อนจะหันมายิ้มให้ฉัน
“หวัดดีน้องข้าว”
“ค่ะ”
ฉันพยักหน้ารับทำเหมือนไม่เคยเห็นไม่เคยรู้จักรุ่นพี่พวกนี้มาก่อนเพราะพวกพี่เขาก็ทำเหมือนไม่เคยรู้จักฉันเหมือนกัน
“ข้าวนี่พี่ดิวเป็นพี่ชายเราเองส่วนนี่พี่เบส พี่นัทแล้วก็นั่น…..พี่เสือ”
ดาวแนะนำให้ฉันรู้จักทีละคนโดยที่ไม่รู้เลยว่าฉันรู้จักรุ่นพี่พวกนี้ดีแล้ว
“อ่อ หวัดดีค่ะ”
ฉันจำใจทักทายรุ่นพี่พวกนั้นเพราะหนึ่ง….ฉันยังไม่สามารถเล่าอะไรให้ดาวฟังตอนนี้ได้ สอง….หนึ่งในรุ่นพี่นิสัยไม่ดีเป็นพี่ชายแท้ๆของดาวฉันเลยไม่รู้ว่าควรจะพูดหรือไม่พูดอะไรออกไป ถ้าฉันบอกว่าพี่ชายดาวทำอะไรกับฉันดาวจะรู้สึกแย่กับพี่ชายตัวเองแค่ไหน
“พี่เสือคะดาวซื้อน้ำมาเผื่อค่ะ”
ดาวยื่นแก้วน้ำอัดลมไปให้พี่เสือ ก็ว่าอยู่ว่าทำไมดาวถึงซื้อน้ำมาสองแก้วที่แท้ก็จะเอามาให้พี่เสือนี่เอง เดี่ยวก่อนนะ อย่าบอกนะว่ารุ่นพี่ที่ดาวพูดถึง คือพี่เสือ
“โห่อะไรวะพวกพี่นั่งอยู่กันตั้งหลายคนมีของไอ้เสือคนเดียว ไอ้ดิวมึงดูน้องมึงดิโคตรลำเอียงเลยว่ะ”
พี่คนที่ชื่อนัทเป็นคนพูดถ้าฉันจำไม่ผิดวันนั้นในห้องน้ำมีแค่พี่คนนี้ที่ไม่ได้ทำอะไรฉันนอกจากยืนมองเฉยๆ
“ขอบใจนะ”
พี่เสือรับแก้วน้ำของดาวไปแถมยังยิ้มให้ด้วย เป็นรอยยิ้มที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนอยู่ๆฉันก็รู้สึกอิจฉาดาวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก พี่เสือกับฉันอยู่บ้านหลังเดียวกันแท้ๆแต่พี่เขากลับไม่เคยยิ้มให้ฉันเลยแล้วเวลาที่พี่เสือยิ้มนะ หล่อมากๆเลยล่ะ
“เออจริงสิข้าวแกบอกว่าแกกับแม่ย้ายมาอยู่กับใครนะ”
ในระหว่างที่นั่งกินข้าวกันอยู่ดาวก็หันมาถามฉันซึ่งฉันไม่คิดว่าอยู่ๆดาวจะถามเรื่องนี้แล้วยังถามตอนที่อยู่ต่อหน้าพี่เสือด้วย ไม่ต้องเดาก็รู้ใช่ไหมว่าพี่เสือแอบส่งสายตาพิฆาตมาที่ฉันด้วย
“แฟนใหม่ของแม่เราน่ะ”
ฉันพูดเบาๆก่อนจะรีบกินรีบไปเพราะฉันไม่อยากนั่งอยู่ตรงนี้นาน
“อ่อ แล้วแฟนใหม่แม่แกเขามีลูกคนนึงใช่ไหม”
ดาวถามฉันต่อ
“อือ ”
ฉันพยักหน้า มือที่กำลังจับช้อนส้อมอยู่มันก็สั่นๆ
“ผู้หญิงหรือผู้ชายหรอ อายุเท่าไหร่นะ”
ดาวถามต่อด้วยความสนใจ
“แหมดาวถามเพื่อนขนาดนั้นอนาคตจะทำงานอยู่ฝ่ายทะเบียนราษรฎ์ไง”
พี่คนที่ชื่อนัทเป็นคนแซว
“ก็ถามให้พวกพี่นั่นแหละพอดีว่าดาวจำได้ว่าข้าวเคยบอกว่าอายุเยอะกว่าเผื่อว่าเป็นผู้หญิงจะได้ให้เพื่อนดาวติดต่อให้พวกพี่ไงไม่ดีหรอ”
“พี่เขาเป็นผู้ชายน่ะเรียนอยู่ ม.6”
ฉันตัดสินใจบอกความจริงเพื่อจะได้จบบทสนทนานี้แต่มันก็ผิดคาดเพราะนอกจากดาวจะไม่จบแล้วยังถามฉันต่ออีก
“จริงดิอยู่โรงเรียนเราหรือเปล่า”
“ป่ะเปล่าคนละโรงเรียนน่ะ”
ฉันฝืนยิ้มก่อนจะก้มหน้าลงกินข้าว
“โห….เสียดายจังนึกว่าอยู่โรงเรียนเดียวกับเราซะอีก”
ฉันได้แต่ยิ้มตอบเพราะไม่รู้ว่าจะพูดหรือทำตัวยังไงดี ปกติดาวเป็นคนคุยเก่งชวนฉันคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้อยู่ตลอดแต่วันนี้ฉันว่าดาวชวนฉันคุยเก่งกว่าทุกวัน
หลังจากที่กินข้าวเสร็จฉันกับดาวก็แยกจากกกลุ่มของพวกพี่เสือตั้งแต่ที่โรงอาหารแต่ก่อนจะไปห้องเรียนฉันเกิดปวดท้องฉี่เลยให้ดาวไปที่ห้องก่อนแต่ในตอนที่ฉันกำลังจะเดินไปห้องน้ำก็มีใครบางคนฉุดมือฉันเข้าไปหลังตึกซึ่งเป็นตึกที่อยู่ด้านหลังสุดเลยไม่ค่อยมีนักเรียนอยู่บริเวณนี้เท่าไหร่หรือถ้าจะพูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือเป็นบริเวณที่ค่อนข้างลับตาคน
“พี่เสือ”
พอฉันเห็นว่าคนที่ดึงแขนฉันมาคือพี่เสือฉันก็ตกใจ
“เมื่อกี้เธอจะพูดอะไรกันแน่”
คนตัวสูงจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง
“ข้าวจะพูดอะไรคะ”
ฉันไม่เข้าใจว่าพี่เสือหมายถึงอะไร
“ก็ตอนที่ดาวถามถึงเรื่องแม่เธอกับพ่อฉันไง เธอคงอยากบอกให้คนอื่นรู้มากสินะว่าเธอออยู่บ้านฉันแล้วลูกของผัวใหม่แม่เธอก็คือฉัน”
“ไม่ใช่นะคะข้าวไม่เคยอยากบอกให้คนอื่นรู้”
ฉันส่ายหน้า ถึงฉันจะอยากให้พี่เขายอมรับฉันกับแม่แต่ฉันก็ไม่เคยอยากป่าวประกาศเรื่องแบบนี้ให้ใครรู้หรอก
“ก็ดีเพราะถ้าฉันรู้ว่าเธอเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นฉันเอาเรื่องเธอแน่”
“ถ้าคนอื่นรู้ว่าข้าวอยู่บ้านเดียวกับพี่เสือมันน่าอายมากหรอคะแล้วทำไมพี่เสือถึงไม่ชอบข้าวขนาดนี้”
ฉันรู้ดีว่าการยอมรับคนอื่นมาแทนที่พ่อแม่ตัวเองมันเป็นเรื่องที่ยากและต้องใช้เวลาเพราะฉันเองก็ยังยอมรับคุณลุงให้มาแทนที่พ่อฉันไม่ได้เหมือนกันแต่ก็ไม่จำเป็นต้องเกลียดกันขนาดนี้ก็ได้นิ
พี่เสือยังไม่รู้ว่าฉันเป็นคนยังไงด้วยซ้ำทำไมถึงได้ตั้งต้นเอาแต่เกลียดฉันตั้งแต่วันแรกที่เจอกันด้วยล่ะแต่ระหว่างที่ฉันกำลังตัดพ้อพี่เสือผ่านแววตาพี่เสือก็มองหน้าฉันแปลกๆ
“อยากรู้หรอ”
“ค่ะข้าวอยากรู้”
ถึงสายตาของพี่เสือจะไม่ค่อยน่าไว้ใจแต่ฉันก็ยังยืนยันคำพูดตัวเองด้วยการพยักหน้า
“งั้นเธอก็แกะกระดุมเสื้อออกสิแล้วฉันจะบอก”
พอได้ยินประโยคพวกนี้บวกกับสายตาของพี่เสือที่มองลงมาแถวๆหน้าอกฉันแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปากทำให้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพี่เสือถึงได้มองฉันแปลกๆ
“พี่เสืออย่าล้อข้าวเล่นสิคะ”
“ฉันไม่ได้ล้อเล่น ทำไมทีวันนั้นเธอยังให้พวกเพื่อนฉันดูเลยนิ”
“ข้าวไม่ได้ให้พวกพี่เขาดูสักหน่อยก็เพื่อนพี่เสือนั่นแหละที่”
ฉันหยุดเอาไว้แค่นี้เพราะฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องวันนั้นอีก
“แกะกระดุมออกหรือต้องให้ฉันช่วย”
ฉันไม่เคยคิดเลยว่าปกติคนที่ชอบทำหน้าเย็นชาไม่ก็ทำหน้าดุๆใส่ฉันตลอดเวลาจะทำหน้าลามกกับเขาก็เป็น ตอนนี้พี่เสือทำให้ฉันเริ่มจะกลัวจริงๆแล้ว
“ย่ะ....อย่านะคะ”
ฉันเอามือขึ้นมาปิดตรงหน้าอกด้วยความหวงแหนตัวฉันก็สั่นๆเพราะตอนนี้พี่เสือยืนแทบจะชิดฉันอยู่แล้วแถมยังเอาหน้าลงมาใกล้หน้าฉันมากด้วยแต่อยู่ๆพี่เสือก็แสยะยิ้มออกมาก่อนที่ใบหน้าหล่อๆนั่นจะจ้องฉันด้วยสายตาดูถูก
“เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะดูอะไรของเธอให้เสียลูกกะตาจริงๆหรอ อย่างเธอต่อให้เอาฟรีๆฉันก็ไม่เอาให้เปลืองน้ำฉันหรอก”
ฉันเชื่อแล้วว่าพี่เขาคงจะเกลียดฉันจริงๆเพราะจะมีผู้ชายสักกี่คนที่เขาพูดกับผู้หญิงแบบนี้ ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองคนใจร้าย ขอบตาที่ผ่าวร้อนทั้งสองข้างเป็นเพราะฉันอยากร้องไห้แต่ก็ต้องกลั้นเอาไว้แล้วจ้องหน้าพี่เสือกลับ
“ข้าวก็ไม่เอาพี่เสือเหมือนกันนั่นแหละค่ะผู้ชายอะไรปากร้ายแถมยังไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย”
ไม่รู้อะไรเข้าสิงฉันถึงกล้าพูดทั้งที่กลัวแทบตายแต่ฉันรู้อยู่อย่างนึง ตอนนี้พี่เสือกำลังจ้องลงมาที่ฉันเหมือนอยากกินหัวฉันเข้าไป
ติ๊งดิ่งดิงดิ่ง…..
ในตอนนั้นออดของโรงเรียนก็ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ก่อนที่มือถือของพี่เสือจะมีคนโทรเข้ามา
“เออรู้แล้วเดี๋ยวกุไปตอนนี้แหละ”
พี่เสือจ้องเขม่นก่อนจะเดินออกไป
ชั่วโมงสุดท้ายของวันนี้เป็นวิชาโฮมรูมอาจารย์ให้พวกฉันออกมาเก็บขยะและรดน้ำต้นไม้ดอกไม้หน้าตึกเรียน ฉันช่วยกันทำกับเพื่อนๆในห้องจนเสร็จแต่ในตอนที่ฉันกำลังจะกลับไปที่ห้องอยู่ๆก็ไม่รู้ว่ามีน้ำจากไหนเทลงมาใส่ฉัน
“ขอโทษนะไม่รู้ว่ามีคนยืนอยู่เป็นอะไรมากไหม”
พอฉันเงยหน้าขึ้นไปหาต้นเหตุก็เห็นพี่เสือยืนอยู่แต่สีหน้าตอนที่พูดคำโทษดูยังไงมันก็เหมือนคนสะใจมากกว่า เพื่อนๆในห้องก็พากันมองฉัน บ้างก็หัวเราะฉันแต่ก็ยังมีหลายคนที่เข้ามาดูฉันหนึ่งในน้นก็คือดาว
“เป็นไงบ้างข้าวดูซิเปียกหมดเลย”
ดาวถามฉันด้วยความเป็นห่วง
“เราไม่เป็นไรหรอก”
ฉันลูบผมที่เปียกปอน แม้ว่าน้ำที่เทลงมามจะไม่เยอะอะไรแต่มันก็ทำให้หน้ากับหัวฉันเปียกไปหมด
“อย่าโกรธพี่เสือเลยนะพี่เขาคงมองไม่เห็นจริงๆ”
ดาวช่วยพูดแทนพี่เสือพูด ดาวยอมรับกับฉันแล้วว่าคนที่ชอบคือพี่เสือจริงๆ
“อือ ช่างมันเถอะเราไม่เป็นอะไรหรอก”
ฉันกับดาวเดินขึ้นห้องทันทีแต่ในระหว่างที่เดินขึ้นบันไดก็สวนทางกันกับพวกพี่เสือ
“กุว่าน้ำน้อยไปนะเว้ยไอ้เสือดูดิเสื้อน้องไม่เห็นเปียกเลยว่ะ”
รุ่นพี่ที่ชื่อเบสเป็นคนพูด
“ไอ้สาดเบสมึงพูดแบบนี้ได้ไงวะเห็นไหมว่าไอ้เสือมันทำน้องเปียกไปหมดแล้ว”
พี่นัทคนที่ฉันบอกว่าวันนั้นไม่ได้ทำอะไรฉันต่อว่าให้เพื่อนทันทีแต่คนที่ทำให้ฉันเปียกไม่ต่างจากลูกหมากลับทำเหมือนตัวเองไม่ได้ผิดเพราะนอกจากพี่เสือจะไม่พูดอะไรแล้วยังเดินเอามือล้วงกระเป๋าผ่านฉันไปอย่างหน้าตาเฉย
-----------------------------------------------
สักวันหนูข้าวต้องได้เอาคืน
- ผู้เขียน
