ลลิสาเก็บตัวเลือกนั้นไว้ก่อน กลับมาทำงานที่ร้านโดยปล่อยให้ความคิดนั้นวุ่นวายอยู่ในหัว ร้านเสื้อผ้าของเธอยังสร้างรายได้ได้ดีอยู่ ไม่อยากรบกวนคนอื่น แต่ก็อยากจบหนี้นั้นลงเร็วๆ
“อลิส~”
เสียงทักทายของเพื่อนสนิท ทำให้ดวงหน้าหวานเปื้อนรอยยิ้ม ลลิสาขอตัวจากลูกค้าที่กำลังดูแล เดินไปหาลูกคุณหนูแสนสวยกับใครบางคน
“สวัสดีค่ะพี่เบส”
“สวัสดี อลิส”
“เซอร์ไพรส์ไหม?”
“ก็ เซอร์ไพรส์สิ เซอร์ไพรส์มาก”
เธอแค่นึกถึงเขา แต่ไม่คิดว่านึกถึงวันนี้ แล้วจะได้เจอภายในวันนี้จริงๆ ดวงตากลมโตเหลือบมองคนตัวสูง รุ่นพี่คนนี้ไม่เปลี่ยนไปเลย แม้เธอกับเขาจะไม่ได้เจอกันนานเกือบสี่ปี เขายังดูดี ไม่สิ เขาดูดีกว่าตอนเป็นรุ่นพี่เธออีก
“มองขนาดนี้ พี่ก็เขินนะ”
รอยยิ้มมุมปากกว้างขึ้น ส่งผลให้รูปดวงตาเปลี่ยนไป ในขณะที่เขาปล่อยให้เพื่อนสาวของญาติสำรวจ เขาเองก็สำรวจเธอเช่นกัน ผู้หญิงที่เขายังรักไม่เปลี่ยนไปเลย
“นั่งก่อนไหม
