“อ๊า! คุณภูขา! เสียวจังเลย”
พรึ่บ!
กระโปรงรัดรูปตัวสั้นถูกดันขึ้นมาอยู่เหนือสะโพก มือใหญ่จับยกบั้นท้ายกลมกลึงขึ้นเล็กน้อย เพื่อดึงกางเกงชั้นในลายลูกไม้ลง เมื่อความงามกลางร่างขาวนวลท้าทายสายตา มุมปากหนาก็ขยับออกกว้าง
“ถูกใจไหมคะ”
รสรินทร์ถามยิ้มๆ ไม่ได้รู้สึกเขินอาย แม้จะถูกสายตาคู่คม จ้องมองจุดหวงแหนกลางกายไร้กลุ่มขนอยู่ ก็เธอตั้งใจดูแลน้องสาวอย่างดี เพื่อให้พ่อเลี้ยงหนุ่มหล่อคนนี้ถูกใจ
“อ่า อืม”
ภูมินทร์ตอบสั้นๆ แม้จุดหวงแหนของนางแบบสาว จะดูอ่อนเยาว์ราวกับของเด็ก แต่เขากลับชอบของผู้หญิงคนหนึ่งมากกว่า ผู้หญิงที่เอาแต่ทำหน้าบูดบึ้ง แอบร้องไห้เงียบๆอย่างยัยม้าดีดกะโหลกอลิส ถึงแม้ของเธอจะไม่เกลี้ยงเกลาเท่านี้ แต่มันสีสวยแล้วก็น่าลงลิ้น
อึก!
เสียงกลืนน้ำลายราวกับเสียงระฆังดังเตือนสติ ภูมินทร์ส่ายหัวไล่ความคิดช้าๆ ลืมไปได้ยังไงว่า เขาเป็นคนสร้างความสัมพันธ์นี้ขึ้นมาเอง ไม่ควรถูกใจอะ
