-NOEY PART-
พอมาถึงงานฉันก็เข้าไปทักทายเจ้าของแบรนด์แล้วร่วมถ่ายรูปตอนเปิดงาน ก่อนจะขอตัวออกมาเดินรอบๆงาน
“เนยหมดหน้าที่แล้วใช่ไหมคะพี่ซูซี่”
อยู่ๆฉันก็รู้สึกเวียนหัวทั้งๆที่ทานยามาแล้ว หรือว่าจะเป็นเพราะยา แต่ก็ไม่น่าใช่เพราะทุกทีกว่ามันจะออกฤทธิ์ตั้งสองชั่วโมง
“เสร็จแล้วค่ะ แต่เอ๊ะ!!นั่นมันคุณพายุทายาทคนที่สองของSC GROUPนี่คะ นานๆจะเห็นออกงานซักที เราไปเข้าไปทักทายกันดีกว่าค่ะ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ เนยขอ...”
ฉันกำลังจะขอตัวกลับห้องแต่พี่ซูซี่ดันลากฉันมาด้วย มึนหัวจะตายอยู่แล้ว
-PHAYU PART-
แค่มาตรวจความเรียบร้อย ไอ้พวกนั้นก็จับผมใส่สูทผูกไทด์แล้วพาผมมางานตอนกลางคืนด้วย
“สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า”ผมเข้าไปทักทายเพื่อนๆของคุณแม่ตามมารยาทที่ควรจะทำ
ก่อนจะขอตัวออกมาเดินรอบๆงาน จริงๆพวกผมแทบไม่ต้องลงมาดูเองเลยเพราะเรามีทีมสำหรับงานพวกนี้อยู่แล้ว แต่ก็นั่นแหละผมรำราญเสียงตื้อของไอ้แผ่นดินกับไอ้ธารา เลยยอมลงมาซักครึ่งชั่วโมง
“สวัสดีค่ะคุณพายุใช่ไหมคะ”
“ครับ”
ผมพยักหน้าให้สาวสองกับผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงที่เดินเข้ามาทัก
“พี่ซูซี่นะคะเป็นออแกไนท์ให้กับแบรนด์นี้ส่วนนี่น้องเนยค่ะเป็นพรีเซนเตอร์ของแบรนด์นี้เหมือนกัน ดีใจนะคะที่ได้เจอทายาทคนที่สองของตระกูลSC”
“ครับ ถ้ามีอะไรขาดเหลือบอกทีมงานของผมได้เลยนะครับ”
ผมพยายามพูดอย่างสุภาพก่อนจะขอแยกตัวออกมา ทำไมคนในงานถึงชอบมาทักผมจัง ผมไม่ชอบคุยกับใครเลยจริงๆ
“ไอ้พายุอยู่นี่เอง พวกกูตามหาตั้งนาน”
แผ่นดินกับธาราคงพึ่งนึกขึ้นได้ว่าพวกมันพาผมมาด้วย ไอ้พวกนี้เห็นผู้หญิงไม่ได้เป็นต้องไปนัวเนียด้วยทุกที
“ตามหากูทำไม เดี๋ยวกูก็จะขึ้นไปข้างบนแล้ว”ผมดูนาฬิกา ว่าอยู่ในงานนี้นานเท่าไหร่แล้วถึงเวลาที่ผมจะกลับขึ้นไปข้างบนได้หรือยัง
“โห!!! อุส่ามางานเลี้ยงทั้งทีมึงจะรีบกลับไปไหนว่ะ ดื่มด้วยกันก่อนดิ”
“ไม่เอาอะ พวกมึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบกินเหล้า”
ผมกำลังจะเดินหนี แต่ไอ้ดินกับไอ้ธาตื้อผมสุดๆจนผมต้องต่อรองขอแค่แก้วเดียวเท่านั้นแล้วผมจะขึ้นไปพัก
“แค่แก้วนี้แก้วเดียว ถ้ามึงกินหมดมึงจะไปไหนก็ไป”
ผมรับแก้วมาจากมือไอ้ดินแล้วยกดื่มแบบรวดเดียวหมด ผมแค่ไม่ชอบดื่มไม่ได้หมายความว่าผมดื่มไม่เป็น เหล้าแก้วแค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอก
-15 นาทีผ่านไป-
ระหว่างทางที่ผมกำลังจะเดินกลับที่พัก อยู่ๆผมก็รู้สึกร้อน ร้อนแบบไม่เคยร้อนแบบนี้มาก่อน มันร้อนมาจากข้างใน ขนาดว่าผมถอดสูทออกแล้วยังไม่ดีขึ้นเลย
อย่าบอกนะว่าไอ้พวกนั้นมันวางยาผม
“อู้ยยย!!!”กว่าผมจะรู้ตัว ยามันก็ทำงานเต็มที่ ตอนนี้สมองของผมมันต้องการแค่ผู้หญิงเท่านั้น เพื่อมาปลดปล่อยความทรมานนี้
ติ๊ง !!!
THARA : กูรู้ว่าตอนนี้มึงกำลังทรมาน กูจัดผู้หญิงไว้ให้มึงแล้วอยู่ในห้อง VVIP 56 ปลดปล่อยออกมาบ้าง แล้วไม่ต้องห่วงผู้หญิงคนนี้กูกับไอ้ดินคัดมาอย่างดี ขอให้มีความสุขครับพี่ชาย
ธาราส่งข้อความมา เอาว่ะ!!ดีกว่าช่วยตัวเอง ผมเดินไปตามทางที่ธาราส่งมาให้ แต่ด้วยฤทธิ์ยาทำให้ผมแทบไม่มีสติ ห้องไหนเปิดได้ผมเข้าห้องนั้น
ผลัก!!! ผมเปิดประตูเข้ามา แล้วพุ่งตัวไปที่เตียงตอนนี้ผมไม่สนใจแล้วว่าเธอจะพร้อมไหม แต่ผมต้องการปลดปล่อยตอนนี้
“เธอ นี่เธอ”ผมสะกิดเรียกเพราะเธอเอาแต่นอนคว่ำหน้า
“อื้อ...”
“หันมาดิว่ะ!!”
ความต้องการในร่างกายมันทำให้ผมเผยอารมณ์ดิบๆขึ้นมา จับเธอพลิกตัวกลับมาอย่างแรง
“อื้อ..!!”ผู้หญิงคนนั้นลืมตามองผมนิดนึงก่อนจะหลับตาไปอีกครั้ง
อะไรว่ะ!!! ไอ้พวกนั้นมันจ้างผู้หญิงประเภทไหนมากันเนี่ย แต่นาทีนี้ผมคงไม่สนอะไรแล้วหล่ะ ยังไงผมก็จะเอา
ผมก้าวลงจากเตียงแล้วถอดเสื้อตัวเองจนหมดก่อนจะขึ้นไปหาเธอใหม่ อยู่ๆก็รู้สึกหน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหน
“ซี๊ด!!! ไม่ไหวแล้วว่ะ”
ผมชักแก่นกายพลางมองหาถุงยางเผื่อไอ้สองคนนั้นจะเตียมไว้ให้ แต่ปรากฏว่าไม่มี ผมเองก็ไม่เคยพกอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว
“ไม่ไหวแล้วโว้ย มันบอกว่ามันคัดมาก็คงสะอาดแหละ”
ผมพูดก่อนจะดึงชุดของเธอขึ้นไปกองที่เอวแล้วถอดแพนตี้ออกอย่างรวดเร็ว
“ในเมื่อเธออยากแกล้งหลับ ฉันก็จะเล่นบทรักหลับให้เธอ”
ผมก้มลงไปพูดกับเธอใกล้ๆก่อนจะจับขาเธอแยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง แล้วค่อยๆสอดแก่นกายเข้าไป แบบรวดเดียวมืดด้าม
“กรี๊ดด!!! เจ็บ!!! โอ๊ย!!”...