Madison2 | บังเอิญรัก

-NOEY PART- “ดีค่ะ น้องเนยเงยหน้าขึ้นหน่อยค่ะ” ฉันโพสท่าแล้วยิ้มให้กล้อง แม้เวลาจะผ่านไปหลายชั่วโมงและความล้ากำลังมาเยือน แต่ฉันก็ต้องพยายามยิ้มเพราะมันเป็นงาน “เรียบร้อยค่ะ เลิกกอง” ทันทีที่ผู้กำกับภาพสั่งเลิกกองพี่ๆที่ดูแลฉันก็รีบเอาผ้ามาคลุมให้เพราะในสตูค่อนข้างหนาว “เสร็จแล้วใช่ไหมคะ งั้นเนยกลับเลยนะคะ” “อย่าลืมเรื่องงานเลี้ยงคืนวันพรุ่งนี้นะคะน้องเนย ท่านประธานย้ำมาว่าอยากให้น้องเนยไปให้ได้” “ค่ะ...ที่เรือSCใช่ไหมคะ” “ค่ะน้องเนย” ฉันพยักหน้าเป็นอันว่ารู้เรื่อง ถึงแม้จะไม่อยากไปแต่ก็คงต้องไปเพื่ออนาคตในวงการของฉัน จริงๆฉันไม่ได้อยากเป็นนางแบบเหมือนที่เป็นอยู่หรอก แต่แค่อยากมีใบเบิกทางในการทำธุระกิจเสื้อผ้าเลยต้องพยายามคลุกคลีกับวงการนี้ไว้.. -PHAYU PART- “กูไม่ไปพวกมึงจะบังคับอะไรนักหนาว่ะ” ผมเดินหนีพวกน้องๆที่มันเอาแต่ชวนผมไปงานปาร์ตี้แบรนด์ดังที่จะจัดขึ้นบนเรือของเราเพราะอยากให้ผมสนใจผู้หญิงบ้าง ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยมีแฟนหรือลากใครขึ้นเตียงเหมือนพวกมันเลย เพราะผมไม่ชอบและไม่อยากให้ชีวิตวุ่นวายเหมือนที่ไอ้สายฟ้าเคยเป็น กว่าน้องพอใจจะได้อยู่แบบสงบๆก็ต้องผ่านผู้หญิงของมันตั้งหลายคน “เฮีย!!แต่งานนี้มันดีจริงๆนะ” “แล้วไง กูไม่ไป” ผมเดินหนีพวกมันขึ้นมาบนห้องแล้วกดล็อคประตู หลายครั้งแล้วที่พวกมันมาตื้อผมแบบนี้แต่ผมก็ไม่เคยไป อีกอย่างวันนี้ผมมีเวรต้องเข้าไปดูแลผับด้วย ติ๊ง!! SAIFAH : วันนี้มีงานเลี้ยงที่เรือ คุณแม่ฝากดูแลด้วยเพราะเป็นแบรนด์ของเพื่อนท่าน PHAYU : แล้ว ??? วันนี้เป็นเวรของมันจะไลน์มาหาผมทำไม SAIFAH : จริงๆมันต้องเป็นหน้าที่ฉันแหละที่ต้องไปดูแลแขก แต่...วันนี้เป็นวันเกิดพอใจไง ฉันเลยอยากขอให้นายไปแทน PHAYU : วันนี้ไม่ว่างต้องเข้าผับ ตั้งแต่ไอ้สายฟ้ามีเมียเป็นตัวเป็นตนมันก็จะเป็นแบบนี้ตลอด เอะอะก็อ้างเมีย SAIFAH : เรื่องนั้นฉันสั่งให้นาวินนาวาดูให้แล้ว แกไปดูงานที่เรือแทนฉันได้เลย สายฟ้าก็คือสายฟ้า ถึงมันจะทำตัวเละเทะแต่มันก็รอบคอบมากในเวลาเดียวกัน เห้อ...สุดท้ายผมก็ต้องยอมไปแทนมันอย่างเลี่ยงไม่ได้