ปลาวาฬกลับมาถึงคอนโดตอนเช้าหลังจากที่ทนหลับนอนในห้องที่คุ้นเคยทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าไม่ควรเอาใจไปลงเล่นขนาดนั้น
ระหว่างที่กำลังหลุดเข้าไปในภวังค์ความคิดอยู่นั้นโทรศัพท์มือถือก็สั่นสะเทือนขึ้นส่งผลให้มือเรียวควานหามือถือจากกระเป๋า ทันทีที่เห็นรายชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าทันที
“ไม่ได้คุยกันแค่วันเดียว คิดถึงลูกสาวแล้วเหรอคะ” เสียงสดใสของบุตรสาวเพียงคนเดียวส่งผลให้คนในสายหัวเราะออกมาทันที
ประกายตาของชายวัยห้าสิบปลายๆ ทว่าเพราะดูแลตัวเองเป็นอย่างดีทำให้ยังดูหนุ่มแน่น โกงอายุได้สบาย
(ก็มีคนรับปากพ่อว่าจะโทรกลับแต่หายไปเลยนี่นา คนมีลูกสาวคนเดียวก็ต้องห่วงมากเป็นธรรมดาอยู่แล้ว)
“นั่นไง หนูลืมไปเลยว่ารับปากคุณพ่อว่าจะโทรกลับ ขอโทษนะคะ เลยต้องให้คุณพ่อเป็นฝ่ายโทรตาม”
(กลับดึกมากเหรอลูก นอนน้อยไปหรือเปล่า) คนถูกถามยิ้มกว้าง จากนั้นก็ย้ายตัวเองไปที่ตู้เย็น หยิบน้ำดื่มออกมาดื่มก่อนจะตอบกลับไป
“ส่วนมากไปนั่งฟังเพลงแค่วันศุกร์ค่ะ วันอื่นๆ ช่วงเย็นแค่ทานข้าวกันเฉยๆ”
(แล้วเรื่องฝึกงานมีปัญหาอะไรหรือเปล่า มีอะไรให้พ่อช่วยไหม)
“ไม่มีปัญหาอะไรเลยค่ะ สบายมากๆ เพื่อนร่วมงานก็น่ารักมากๆ ค่ะ”
(ดีแล้ว แต่ถ้ามีปัญหาอะไรหรือมีเรื่องอยากให้พ่อช่วยเหลือบอกได้ตลอดเลยนะ)
“ได้เลยค่ะ ที่นู่นหนาวไหมคะ นี่ยังคิดอยู่เลยนะว่าถ้าเป็นช่วงปิดเทอมหนูเก็บกระเป๋าบินตามคุณพ่อไปเที่ยวด้วยแล้ว”
(เรานี่นะ ชอบพูดให้คนแก่ดีใจอยู่เรื่อยเลย)
“คนแก่ที่ไหน พ่อหนูหล่อจะตาย ดีไม่ดีมีสาวๆ ตามจีบด้วยมั้งน่ะ แค่หนูไม่เห็นเท่านั้นเอง” คำพูดหยอกล้อของบุตรสาวส่งผลให้คนแก่หัวเราะดังลั่น
เพราะเลี้ยงบุตรสาวมาเพียงลำพัง ภรรยาเสียตั้งแต่ลูกยังเด็ก ทั้งหวงทั้งห่วงลูก ดีหน่อยที่ท่านเลี้ยงของท่านมาด้วยความรักความใส่ใจ ไม่เคยบังคับให้ทำอะไรที่ฝืนใจ เพราะแบบนี้เลยคุยกันได้ทุกเรื่อง ปัญหาไม่เคยมีเลย
(วันหยุดไว้พ่อพามาเที่ยว ถ้าลูกสาวไม่ชิงมีแฟนไปก่อนอ่ะนะ)
“ไม่มีหรอกค่ะ ผู้ชายคนเดียวที่หนูรักก็คือพ่อนั่นแหละ ฟงแฟนอะไร ไม่มี๊” คนบอกส่ายหน้ารัวๆ ทว่าตาใสๆ ไม่ยอมสบตา ทำคนเป็นพ่ออมยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าไปมา
(ถึงมีพ่อก็ไม่ได้ว่า ลูกสาวพ่อรักใครพ่อก็รักด้วย)
“ก็ไม่ได้หาได้ง่ายๆ แบบนั้นสักหน่อย”
(จะบอกว่าลูกสาวพ่อไม่มีหนุ่มๆ มาจีบเลยเร้อ)
“ไม่เลยค่ะ มีแต่ลูกสาวพ่อเนี่ยแหละที่จะไปตามจีบเขาเอง”
(เราเนี่ยนะ ซนจริงๆ เลย)
“แฮ่ๆ” ปลาวาฬฉีกยิ้มจนตาหยี จากนั้นก็คุยเรื่องอื่นๆ ไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะวางสาย ในตอนที่มีเวลาอยู่กับตัวเองอีกครั้งคนตัวเล็กจึงเดินไปหยุดที่หน้ากระจกมองหน้าตัวเอง หมุนซ้ายทีขวาที ก่อนที่โทรศัพท์มือถือจะส่งเสียงแจ้งเตือนอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เป็นข้อความจากใครบางคนที่ส่งเข้ามา
(ขุนเขา : ทำไมหนีกลับอ่ะ โกรธอะไรไหม?)
ปลาวาฬอ่านข้อความที่เด้งขึ้นโชว์บนหน้าจอเพียงเท่านั้น ไม่ได้แตะเข้าไปเปิดอ่านและไม่ได้คิดที่จะตอบกลับ ปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น ไม่ได้สนใจว่าเจ้าของข้อความจะกำลังรู้สึกแบบไหน
“หน้าตาเราก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไรขนาดนั้นสักหน่อย ทำไมต้องยอมอยู่ในความสัมพันธ์โง่ๆ แบบนั้นกัน” คนพึมพำกับตัวเองส่ายหน้าไปมาก่อนจะถอนลมหายใจออกมาหนักๆ
หรือควรพอแล้วกับความสัมพันธ์แบบนั้น หาคนคุยสักคนที่จริงใจต่อกัน ห่วงใยกัน และแคร์ความรู้สึกกันจริงๆ แบบนั้นไม่ดีกว่าเหรอ!
ปลาวาฬวางมือถือไว้ที่เดิมก่อนจะเดินไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า พอกลับออกมามีเวลาหน่อยก็ถ่ายรูปเล่นๆ ในห้อง เลือกรูปที่ดีที่สุดเพียงรูปเดียวก่อนจะโพสต์เล่นแก้เหงาพร้อมแคปชั่นที่ในวันนี้โคตรตั้งใจ
‘โสดพร้อมคบ ใครพร้อมจบก็ทักมา’
โพสต์เสร็จก็วางมือถือไว้ที่เก่า ก่อนจะลุกไปต้มบะหมี่สำเร็จรูปง่ายๆ สำหรับตอนเช้า จากนั้นก็กลับมานั่งทานพร้อมกับเล่นมือถือ แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าโพสต์นี้จะดันแมส ทั้งยอดกดไลก์ ยอดแชร์และคอมเมนต์ มันเยอะไปหมด จนต้องกลับไปอ่านแคปชั่นของตัวเองอีกครั้งว่าพิมพ์อะไรผิดไปหรือเปล่า คนถึงได้สนใจโพสต์เธอถึงขนาดนี้
‘อยากซื้อปลาวาฬมาเลี้ยงที่บ้าน แนะนำที่ซื้อหน่อยค้าบ’
‘สวย กระแทกใจมากครับ’
‘ทักไปแล้วครับ รอคนสวยตอบอยู่’
‘น่ารักมากครับ’
‘สวยขนาดนี้ โสดจริงดิ ชอบมาก’
‘ตอบแชทหน่อยครับ อยากคุยด้วย’
‘มีเวลาโพสต์ แต่ไม่มีเวลาตอบไลน์ คือ?’
คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเมื่อไล่อ่านคอมเมนต์มาจนถึงคอมเมนต์นี้ เธอจะไม่อะไรเลยหากที่ผ่านมาเจ้าของคอมเมนต์เคยทำแบบนี้แต่ที่ผ่านมาขุนเขาไม่เคยแสดงตัว ไม่เคยตามมาคอมเมนต์โพสต์เธอแบบนี้ ตอนนี้เธอเลยมองว่ามันแปลกไป
ครืด~ ครืด~
ยังไม่ได้เข้าไปดูเลยว่าเขาส่งข้อความอะไรเข้ามาเพิ่มเติมหรือเปล่าแต่คนที่เหมือนรีบดันโทรเข้ามาซะก่อน ตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่รับสายเพราะไม่อยากคุย แต่เขากลับโทรซ้ำ ทำตัวแปลกๆ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยทำแบบนี้เลยสักครั้ง
“ว่า…”
(รับสายช้านี่คือ?)
“กินข้าวอยู่”
(โพสต์แบบนั้นนี่คือไร)
“ก็ตามที่โพสต์นั่นแหละ”
(โกรธอะไร)
“เปล่า ไม่ได้โกรธอะไร”
(แล้วที่บอกว่าโสดพร้อมคบนี่คือ?)
“ถามตัวเองก่อนเถอะว่าที่มาเสียงแข็งใส่นี่คืออะไร เราไม่ได้เป็นอะไรกันหรือเปล่า นายย้ำเอง”
(เธอโกรธเราเรื่องนั้น) ปลาวาฬถอนลมหายใจออกมาหนักๆ เอาจริงๆ เขาไม่ควรเข้าใจอะไรยากแบบนี้เลย
“ไม่มีอะไรหรอก เราก็แค่เช็กเรตติ้งเล่นเฉยๆ”
(เช็กแล้วเป็นไง ได้ผลไหม!)
“ก็ดี”
(ทำอะไรไร้สาระ ลบโพสต์เลย)
“อย่ามาบังคับ”
(เลือกเอาว่าจะลบเองหรือให้เราไปลบให้)
“เป็นบ้าเหรอขุน”
(พูดจริง ลบเลย แล้วอย่าโพสต์แบบนี้อีก)
_____________________
เออ เหมือนจะเป็นบ้าจริงๆ แหละ มาสั่งให้ลบทำไมก่อน ทำเหมือนไม่ชอบทั้งที่บอกเองว่าไม่หึง ไม่หวง ตลกนะเราอ่ะ 55555555555