“ฟ้าพร้อมแล้วค่ะคุณปกรณ์” ปกรณ์ยิ้มรับก่อนจะอาสาเปิดประตูให้หญิงสาวด้วยท่าทีอ่อนโยน เขาปิดประตูตามหลังก่อนจะเดินอ้อมไปอีกด้านฝั่งคนขับ
“คุณวศินฝากให้ผมมอบสิ่งนี้ให้คุณฟ้าครับ เขาบอกว่าคุณอาจจะต้องใช้มัน” ฟ้าลดามองผ้าเช็ดหน้าที่ปกรณ์ส่งมาให้อย่างไม่เข้าใจ แต่พอหันกลับไปมองหน้าพ่อและทุกๆ คนในบ้านหญิงสาวก็แทบจะกลั้นน้ำตาเอาไม่อยู่
และในตอนนั้นนั่นเองที่เธอรู้ซึ้งถึงประโยชน์ของผ้าเช็ดหน้าในมือ หญิงสาวใช้มันเช็ดน้ำตาไปตลอดการเดินทางที่มันจะเปลี่ยนชีวิตของเธอนับจากวินาทีนี้ไป
ปกรณ์พาหญิงสาวกลับมาหาเจ้านายของตัวเองที่โรงแรมอีกครั้งก่อนที่เขาจะกำชับให้เธอนั่งรออยู่ที่รถเพื่อลงไปตามเจ้านายด้วยตัวเอง ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นร่างสูงโปร่งของศวินก็เดินตรงมาที่รถ เขาเปิดมันก่อนที่ปกรณ์จะมาถึงและขึ้นมานั่งข้างๆ หญิงสาวที่กระทั่งตอนนี้ก็ยังมีร่องรอยของการร้องไห้ให้ได้เห็นอยู่บ้าง
