23

1139 คำ

23 “นายขี้โกง ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย” เธอตะโกนใส่หน้าเขา ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ร่างบางที่ยืนอยู่ไม่ไกล ใกล้กันชนิดที่ว่าได้กลิ่นกายของกันและกัน ความหอมจากกลิ่นกายสาวที่โชยเข้ามาปะปนกับกลิ่นแป้งเด็ก ทำให้เขารู้สึกสดชื่นเหมือนอยู่ท่ามกลางดอกไม้ ใจของหญิงสาวเต้นแรงเพราะไม่เคยได้อยู่ใกล้ชายแปลกหน้าแนบชิดขนาดนี้ มันทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งกลิ่นน้ำหอมที่ติดอยู่ตามตัวของเขาด้วยแล้ว มันเหมือนมีมนต์สะกดให้เธอลืมทุกสิ่งทุกอย่าง “คำว่าสุภาพบุรุษเค้าไว้ใช้กับสุภาพสตรีเท่านั้น แต่เธอไม่ใช่” เขากระซิบที่ข้างหูและเดินไปขึ้นรถของเขา ทิ้งให้ร่างของกรรณิการ์นิ่งอึ้ง ยืนเหมือนหุ่นทำอะไรไม่ถูก ก่อนที่จะตั้งสติได้ เมื่อมีเสียงแตรรถเสียงดังสนั่น เพราะเธอยืนขวางถนนอยู่ “ขออย่าให้เจอนายอีกเลยตลอดชีวิต..สาธุ” กรรณิการ์พนมมือเหนือศีรษะเมื่อพูดประโยคนี้ มองท้ายรถที่เคลื่อนตัวเข้าไปใน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม