28

1142 คำ

28 “ต้นข้าวจะนอนกับคุณรุตก็ไม่เห็นแปลก เพราะเราสองคนไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว ในเมื่อภรรยาของคุณก็มาทวงสิทธิ์นั้นกับต้นข้าวแล้ว เป็นอันว่าเรื่องของต้นข้าวกับคุณเป็นอันจบ” กัณติพัฒน์อยากจะฆ่าหญิงตรงหน้าให้ตายไปตอนนี้หากเขาใจแข็งพอ ชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวมากขึ้น ใช้มือแกร่งจับมั่นที่ข้อมือบางแล้วกระชากอย่างแรง จนเธอปลิวตามแรงกระชากมหาศาลนั้น ก่อนจะลากเธอออกมาจากห้องของมารุต “ปล่อยนะคุณกัน ปล่อย..จะพาต้นข้าวไปไหน” หญิงสาวร้องถามพร้อมกับขืนตัวเองด้วยแรงเพียงน้อยนิด หากแต่ชายหนุ่มยิ่งออกแรงลากจูงมากยิ่งขึ้น ไม่สนใจร่างที่ล้มลุกคลุกคลานของเธอเลย “พาเธอไปอยู่ในที่ที่สมควรอยู่ไง..ให้เธอได้รู้จักกับความสุขที่แทบจะกระอักไงเล่า” เขาพูดโดยไม่มองหน้าเธอ เพราะยังคงตั้งหน้าตั้งตาเดินตรงไปที่ลิฟต์ ทันทีที่ลิฟต์เปิดออกร่างของพิตตนันท์ถูกโยนเข้าไปในลิฟต์อย่างแรง จนร่างของเธอเจ็บระบมไปหมด “

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม