26
“ไม่เป็นแฟนแต่จะเป็นผัว..เลือกเอาจะเอาแบบไหน”
“เป็นแฟนก็ได้”
กรรณิการ์จำยอมรับเขาเป็นแฟน เพราะคิดดูแล้วยังดีกว่าเป็นอย่างหลัง รับปากเขาไปก่อนแล้วค่อยหาทางชิ่งทีหลังก็ยังไม่สาย
“ดีมากว่าง่ายๆ จะได้โตเร็วๆ”
เขาไม่พูดเปล่ากดปลายจมูกโด่งไปที่แก้มนวลหลายครั้ง และปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระ กรรณิการ์ลุกขึ้นยืนที่ข้างเตียงทันที เดินถอยหลังมาหลายก้าว ใช่ฝ่ามือเช็ดไปที่ริมฝีปากและแก้มที่เขาหอมหลายครั้ง จนเธอแสบไปหมด เพื่อลบรอยสัมผัสให้ออกจากร่างกายเธอ
“มันลบไม่ออกหรอก เพราะว่ามันติดอยู่ที่ใจของเธอ”
เสียงของเขาพูดไล่หลังกรรณิการ์ที่สาวเท้าออกจากห้องของเขาอย่างรวดเร็ว โดยที่เธอไม่มีวันเห็นรอยยิ้มที่แสนสวยของเขาและดวงตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก
“คุณรุตยกโทษให้หรือเปล่า” พิตตนันท์เอ่ยถามเมื่อเพื่อนสาวเดินออกมาจากห้องส่วนตัวของมารุต
“ยกโทษให้แล้ว” เธอกระแทกเสียงตอบ
“แล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้
