“เจ้าพักก่อนรออยู่ที่นี่ห้ามหนีไปไหน ข้าจะออกไปสั่งให้คนเตรียมน้ำร้อนและชุดมาให้เจ้า เดี๋ยวชำระล้างร่างกายแล้วค่อยกินข้าว หลังจากนั้นค่อยคุยกัน”
เมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งนางเห็นเพียงชายผ้าชุดคลุมที่เดินออกไป ก็ดีเหมือนกันมีเวลาสักนิดนางจะได้สงบใจลงอาจจะคิดได้ว่าควรจะพูดอย่างไร เมื่อสองวันก่อนโชคดีที่นางตัดสินใจแอบหลบหนีออกมาระหว่างที่ไต้อ๋องสั่งให้เฮ่ยหลางนำกำลังไปต่อสู้กับกองทัพของจ้าวปีศาจในกองทัพปีศาจของไต้อ๋องภายใต้การนำของเฮ่ยหลาง หน้ากระโจมที่พักของนาง ทหารที่ยืนเฝ้าอยู่อาจเพราะเหนื่อยล้าจากการต่อสู้มาหลายวันติดต่อจึงเผลอยืนหลับใน เป็นจังหวะเดียวกับที่นางลองแอบมองหาจังหวะพอดีจึงรีบหลบออกมาจากกองทัพอย่างยากลำบาก
ทันทีที่เฮ่ยหลางกลับมาถึงไม่พบนางก็พากองทหารออกติดตามหานางทันที นางตัดสินใจวิ่งเข้าป่าสัตว์อสูรที่รกและมีต้นไม้มากมายแทนการวิ่งเข้าไปในเขตเมืองมนุษย์ที่เหล่าทหารปีศาจจะหาต
