ใคร่รัก 02 ณภัทร(3)
434 คำ
"คุณพลอยยังสวยเหมือนเดิมเลยนะครับ" ผมและเธอนั่งอยู่ที่โซฟารับแขก ภายในของบ้านหลังนี้เปลี่ยนไปมาก
"น้าบอกกี่ทีแล้วว่าเลิกเรียกคุณได้แล้ว มันดูห่างเหิน ภัทรพูดเหมือนน้าเป็นคนอื่น" เธอทำหน้าเง้างอน ยิ่งมองยิ่งน่ารัก ผู้หญิงคนนี้เป็นคนเดียวที่เวลางอนแล้วใจผมสั่นไหว
"ไม่ใช่คนอื่นนะครับ คุณพลอยคือคนสำคัญของภัทร ภัทรรักคุณพลอยที่สุด" ผมล้มตัวลงหัวหนุนตักเธอ คว้ามือเธอมาลูบไล้ คุณพลอยยื่นมืออีกข้างมาลูบหัวผมด้วยความเอ็นดู
บอกตามตรงครับ เธอเอ็นดู แต่ว่าผมอยากให้เธอดูเอ็น
"ปากหวานแบบนี้จะโกรธลงได้ไง ไปอยู่ที่นู่นมีคนรักหรือยังคะ"
"จะมีได้ไงครับ ภัทรเคยบอกคุณพลอยแล้วไงว่าภัทรมีคนที่ภัทรรักแล้ว" ผมมองใบหน้าสวย คุณพลอยไงครับคนที่ภัทรรัก
"ถ้างั้นเมื่อไหร่จะพามาให้น้าดูครับ พามาให้น้าสแกนหน่อยสิ"
"เธอยังไม่รู้ตัวเลยครับว่าภัทรรักเธอ แล้วภัทรก็ไม่รู้ด้วยว่าเธอมีคนรักหรือเปล่า"
"ลองเช็กดูสิคะ ถ้าไม่มีแฟนภัทรก็จีบเธอสิ จีบติดแล้วบอกน้าด้วยนะ"
"ครับจากนี้ภัทรจะเริ่มจีบเธอ แล้วถ้าได้เรื่องยังไงภัทรจะบอกคุณพลอยเป็นคนแรกนะครับ" กระชับมือคุณพลอยแน่น ขยับมือคุณพลอยมาวางที่หน้าอกข้างซ้าย
“ค่ะ มีอะไรก็ต้องบอกน้าบ้างนะ ไม่สบายใจเรื่องไหนเล่าให้น้าฟังได้เลย อย่าลืมนะว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน”
“แล้วคุณพลอยมีแฟนหรือคบใครคุยกับใครอยู่หรือเปล่าครับ”
“ไม่มีค่ะ น้าโสด”
โสดเหรอ งั้นก็ดีภัทรจะได้จีบคุณพลอยให้เต็มที่ “คุณพลอยว่างไหมครับ”
“ว่างสิคะ วันนี้น้าว่างทั้งวัน น้าเคลียร์ทุกอย่างเพื่อรอภัทร” คุณพลอยยิ้ม
"งั้นช่วยเป็นหมอนให้ภัทรหน่อยนะครับ ภัทรคิดถึงหมอนใบนี้ที่สุด"
"อ้อนเก่งจริง ๆ ถ้ามีแฟนคงไม่คิดถึงตักน้าแล้วมั้ง" เธอทำหน้างอนนิด ๆ
"คิดถึงสิครับ หมอนใบนี้มีใบเดียวและภัทรจะไม่ยกให้ใครแน่นอน รักคุณพลอยที่สุดเลยครับ"
“ค่ะคนเก่ง น้าก็รักภัทร”
เธอคงไม่รู้ว่าคำบอกรักของผมต่างจากคำบอกรักของเธอ แต่ก็อีกไม่นานครับ อีกไม่นานเธอก็จะรู้สึกแบบเดียวกับผม เราจะใจตรงกัน
- ผู้เขียน
