หยาบคาย หยาบคายที่สุด!
“เล็กแต่คุณภาพนะ!” ฉันเงยขึ้นเถียง จนคุณอิฐเขาถอนหายใจเฮือกแล้วเก็บปืนลง ก่อนเขาจะเปลี่ยนมือมายกถุงกระดาษชาเนลขึ้น
และบังให้ฉัน
“ใส่สิวะ!”
“อ้าวไม่ดูก่อนเหรอ? ใหญ่นะ” ฉันแกล้งแซว เมื่อเห็นพ่อหนุ่มผู้เกรี้ยวกราดเขาเบือนหน้าหนีไปอีกฝั่ง
และขณะที่เขาเมินไม่สนใจนั้น ฉันก็รีบติดกระดุมเสื้อทันที ก่อนที่จะดึงถุงชาเนลในมือเขากลับมา
“เอามานี่ มันแพงมากเลยนะ ทำไมต้องซื้อให้ฟักแฟงด้วย!”
“เธอยุ่งอะไร? ที่พูดที่มหาลัยเธอเอาความมั่นใจมาจากไหนวะ?”
“ก็ฉันจะยุ่ง เพราะคุณทำให้ฉันอารมณ์เสีย ฉันไม่ชอบฟักแฟง หล่อนนิสัยไม่ดีอ่ะ ถ้าจะหาลูกสะใภ้ให้ฉัน ขอคนดี ๆ กว่านี้ได้ป่ะ!”
ทุกคนในลานจอดรถมองหน้ากัน และคนตรงหน้าฉันก็แทบจะถลาจับฉันทุ่มลงพื้น มือใหญ่ ๆ เขาบีบไหล่ฉันแน่นมาก บีบและกัดฟัน ‘กึก’ จนสันกรามปูด
“ปากแบบเธอ มันสมควรตาย!”
“ไม่สมควรตาย และไม่อยากตายด้วย แต่ที่ทำแบบนั้นฉันเ
