“พูดบ้าอะไร! อย่าให้มันมากนักนะ!”
ฉันไม่สนใจคุณอิฐ หันไปยักคิ้วให้ฟักแฟงที่อึ้งรับประทานแทน
“ไง อึ้งเหรอ? อึ้งไปเลย อยากมาอวด แต่สิ่งที่อวด มันเป็นของฉัน”
“ของเธอ? นี่คุณอิฐกับพิงค์สนิทกันขนาดไหนคะ? ทำไมพิงค์พูดแบบนี้”
คุณอิฐยังเงียบ และกัดฟันจ้องฉันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ซึ่งฉันมองแค่หางตาก็รู้ว่าเขากำลังเดือดปุด ๆ จนเส้นตามขมับปูดขึ้นมาสองข้าง
แต่ทำอะไรฉันไม่ได้ เพราะสาวที่เขาควงมาอยู่ตรงนี้ เพื่อนฉันอยู่ตรงนี้ นักศึกษาที่รอเรียนก็อยู่ตรงนี้! ทุกสายตากำลังจับจ้องมาที่เขา ที่เป็นคนกลาง
“สนิทแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่ว่า อยู่บ้านเดียวกัน” ฉันตอบไปตามตรง จนฟักแฟงอ้าปากค้าง
“อะไรนะ? เป็นไปได้ไง!ลูกคนใช้ไม่มีเกียรติแบบเธอเนี่ยนะ จะไปอยู่บ้านคุณอิฐ! ไปขายตัวเหรอ? หรือแม่ไปเป็นคนใช้ที่นั่น!”
แน่นอนคำพูดฟักแฟงทำพู่กันตบโต๊ะลุกขึ้นยืนทันที ก่อนที่จะรีบหันมาจับมือฉันที่กำหมัดแน่น
“เฮ้ย! ฟักแฟ
