หลังจากจอดรถไปซื้อยาคุมฉุกเฉินขึ้นมา คนขับรถของฉันก็เป็นโรคประสาท
เขาฟึดฟัดขับรถปาดซ้ายปาดขวาตลอดทางที่ไปบ้านพู่กัน จนฉันที่เกะยาคุมกินน้ำแทบสำลัก! ทุบอกตัวเอง ‘พลั่ก ๆ’ หันไปบอกเขา
“แค่ก ๆ ตัว ขับรถดี ๆ สำลักน้ำแล้วเนี่ย”
“รีบไปรับเพื่อนมาค้างที่บ้านไม่ใช่เหรอ? หึ กว่าจะกลับก็เย็น ฉันต้องทำเวลา เพราะฉันไม่อยากเสียเวลารถติด นั่งอุดอู้กับเพื่อนเธอ”
ใช่ ฉันจะไปรับพู่กันมาค้างด้วยช่วงเตรียมตัวสอบวิชาโปรเจค หนึ่ง ฉันอยากมีเพื่อนฝึกสอบพรีเซนต์ และฝึกตั้งคำถาม
สอง คือต้องการใช้พู่กัน ไว้เป็นโล่กันฉันกับคุณอิฐยามค่ำคืนเพื่อไม่ให้เขาย่องเข้ามา
และพอเขารู้เขาก็เป็นแบบที่เห็น โมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง ขู่ฉันจะไปนอนกับฟักแฟง จะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น
ซึ่งฉันตอบปุบปับเลยว่า เชิญ! ชีวิตใครชีวิตมัน แค่ฉันเป็นลูกสาวลุงอัฐฉันก็โนสนโนแคร์นังฟักแฟงแล้ว
มาสิ ฉันจะไล่ตะเพิดออกจากบ้านเอง บ้านพ่อฉันนะ ไม่ว่
