เมื่อคืนผมนอนไม่หลับทั้งคืน ผมเครียดเรื่องพ่อตัวเองและเรื่องใครคนบางคน
จากที่ได้ยินลุงอัฐเล่าให้ฟังหมดจด บอกตรง ๆ ผมทั้งคับแค้นใจทั้งเสียใจ ไม่ให้ผมเสียใจได้ไงวะ ก็พ่อผมไม่ใช่คนดี และคิดร้ายกับฝ่ายเรา แถมยังฆ่าแม่ผม และพยายามฆ่าผู้หญิงที่พ่ออัฐรักทุกคนอีก
ผมปวดหัวฉิบ ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริง ๆ เพราะก่อนหน้าที่ใครขัดหูขัดตาและขัดผลประโยชน์ ผมจะยิงทิ้งหมด แต่คนนี้คือพ่อผม ผมทำไม่ได้
เพราะท่านกำลังเข้าใจผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น
และผมควรไปอธิบายกับท่าน เพื่อจบเรื่องคับแค้นใจพวกนี้ทั้งหมด ก่อนที่ยัยสีชมพูจะเป็นเป้าหมายและเกิดอันตราย
หลังจากไปรับแม่พรของยัยสีชมพู ผมถึงบ้าน ก็นั่งคิดเรื่องนั้นอยู่พักใหญ่ เพราะปัญหาชีวิตเยอะจนไม่รู้จะเรียงลำดับยังไง ได้แต่นั่งดื่มกาแฟและถอนหายใจทิ้ง
จนพ่อเดินมาและหยุดยืนมองผม
“ทำไมแกตื่นเช้าล่ะอิฐ”
“ผมยังไม่ได้นอน” ผมตอบพ่อ และนั่งจมกับความคิดตัวเ
